محمودآبادی- براساس اعلام مقامات رسمی وزارت بهداشت، پرستاران بخش دولتی دریافتی حداقلی‌شان، ۱.۶ برابر پرستاران بخش خصوصی‌ست و این همان جایی‌ست که می‌توان گفت: قانون کار یکسان- مزد یکسان به هیچ‌وجه رعایت نشده است. تبعیض نهادینه بین پرستاران رسمی و شرکتی، همواره یکی از انتقادات فعالان صنفی پرستاران بوده است.
مگر می شود از تو نگفت و ننوشت در این بحران قحطی عدالت، مگر می شود از یاد برد بالهای بلندی که تا بیکران برای حفظ جان آدم ها به پرواز درآوری؟ مگر می شود نگفت از سفید پوشانی که گاهی با تمام ایثارهایشان نادیده ترین های کادر درمان می شوند.از حق و حقوقشان که می پرسم ابراز امیدواری می کنند. اینکه تا چند ماه قبل حتی زمان دریافت حقوقشان هم اشکال داشته و معوقات بسیار رنج زندگیشان را دو چندان می کرد. اما انگار در دو ماه اخیر با پیگیری های انجام شده علاوه بر معوقاتشان حقوق هایشان به موقع تر پرداخت شده است. نمی گویم پرستار کدام بیمارستان است و کدام بخش، نه به این علت که ریا نشود، فقط به این علت که به عنوان یک خبرنگار حس می کنم سیستم دانشگاه علوم پزشکی سیستمی است که عده ای در آن معتقدند با تمام پرسنل به عدل در آنجا رفتار نمی شود، اما عده ای سخت معتقدند که در این سیستم در حق هیچ کسی بی عدالتی نمی شود.
معوقات پرداخت شد
نخواستم درباره سختی کارشان بپرسم چون معتقدم در این مدت همه ی کادر درمان به این سوال این قدر پاسخ داده اند که دیگر فرزندان دبستانی مان هم می دانند شرایط پرستاران از نظر سختی کار چگونه است. به جای این سوال تکراری درباره ی حق و حقوقشان
می پرسم. یکی از پرستاران بیرجند در پاسخ به این سوال می گوید: ۷سال است که در این استان پرستارم، پرداختی های حقوق و معوقاتم تا دوماه قبل برایم بسیار رنج آور شده بود. همسرم بیمار است و مسئولیت زندگی بیشتر روی شانه ی من است. به همین دلیل این دیر حقوق دادن ها زندگی ام را به چنان غمی آلوه کرده بود که برخی شب ها با دعای اینکه خداکند فردا صاحب خانه زنگ نزند به خواب نمی رفتم. او هنوز رسمی نشده است. در استاخدامی هایی که این قدر از کمبود نیرو و پرستار گفته می شود. هنوز نیروهایی داریم که استخدام رسمی نشده اند. و او یکی از همین پرستارهاست. او ادامه می دهد: دو ماهی شده است که بحث حقوق و معوقات توسط مسئولان دانشگاه علوم پزشکی رفع شده است اما امیدواریم به همین شکل بماند. اما موضوع قابل بیان این است که نمی دانیم چه زمانی تبدیل وضعیت می شویم.
یکی دیگر از پرستاران که طبس مشغول به کار است می گوید: ما پرستارها یکدیگر را دوست داریم هیچ مشکلی هم با هم نداریم اما درد اینجاست که دولت بین پرستار شرکتی و رسمی فرق می گذارد. این پرستار مرد ادامه می دهد: می توانید بررسی کنید که تعداد شیف های شب برای نیروهای شرکتی چگونه ات. هر چند گفته می شود ما حقوق و حق شیفت را دریافت می کنیم اما بحث من تعداد نیروهای شرکتی در بیمارستان هاست که باید هر چه زودتر ساماندهی شوند؟
او با اشاره به اینکه برخی خیال می کنند که پرستاران در مدت کرونا پول های بیشتری را دریافت می کنند اضافه می کند: کاش بعضی از خیال ها همین قدر شیرین بود. در حالی که این طور نیست حتی نیروهای رسمی نیز مبلغی اضافه تر از آنچه در نظر گرفته شده است را نمی گیرند.وی ادامه داد: شاید آن اوایل کرونا مبلغی به حساب پرستارها مبلغ اندکی ریخته شد اما همان اوایل بود، چون بعد از آن که ما چیزی ندیدیم.
او نیز دغدغه ی استخدام دارد و می گوید:با پیگیری هایی که انجام شده است شنیدیم تا دو ماه آینده موضوع این پرستارهای شرکتی مشخص می شود و از مرکز استان نمی توانند برای ما پیگیری آنچنانی انجام دهند.
حق سنوات و . . .
پرستار دیگری که در بیرجند مشغول است ابتدا تاکید می کند که نمی خواهم بگویم روحیه ی ایثار در پرستاران ما نیست که بر حسب همه ی مولفه ها خوب هم هست. اما بزرگترین مشکل این است که ایثار اینگونه بیان شده که باید حتما کاری را رایگان انجام دهیم. این در حالی است که همین قدر که پرستاران ما با این همه کمبود ها در بخش درمان و دارو باز هم جان بر کف دست گذاشته اند و صحنه ی خدمت را ترک نکرده اند خودش یعنی ایثار کردن. این پرستار ۴۰ ساله شرکتی ادامه
می دهد: خیلی ها خیال می کنند که پرستاران پولهای آنچنانی می گیرند در حالی که آنچه به ما پرداخت می شود بر اساس قانون کار است. حتی مشکلاتی در پرداخت عیدی و سنوات داریم که البته قول داده اند که رفع خواهد شد.
هیچ تفاوتی در ارائه ی خدمت نیست
یک پرستار رسمی نیز در تایید حرف های همکاران شرکتی اش در این رابطه با تاکید بر اینکه پرستاران شرکتی در ارائه‌ی خدمت و داشتن مسئولیت در قبال بیماران هیچ تفاوتی با پرستاران رسمی ندارند و شرح وظایف همه‌ی پرستاران با هر نوع رابطه‌ی استخدامی، مشترک و همسان است، می‌گوید: در دریافت حقوق و مزایا و استفاده از امکانات محل به‌کارگیری نیز نباید تفاوتی بین پرستاران شرکتی و سایر همکارانشان قائل شد.
او تاکید می‌کند: از آنجا که پرستاری به عنوان یک حرفه‌ی تخصصی و شغلی حاکمیتی شناخته شده است. کمترین وظیفه‌ی حاکمیت به رسمیت شناختن حقوق قانونی همه‌ی پرستاران در همه‌ی رده‌ها و رشته‌های شغلی است. این پرستار با سابقه می‌گوید: اگر بنا بر سیاست کوچک‌سازی دولت است و بر این اساس، امکان استخدام پیمانی و رسمی پرستاران فراهم نیست، این امر نمی‌تواند دلیلی بر محروم ماندن پرستاران شرکتی از حقوق و مزایای اولیه‌ی خود باشد.
او ادامه می‌دهد: همانطور که بارها توسط مسئولان وزارت بهداشت، قول داده شده که تمام امتیازات پرستاران رسمی برای پرستاران شرکتی نیز فراهم شود، بیمارستانها وظیفه دارند این شعار وزارتخانه را به صورت عادلانه در بین تمام پرستاران به اجرا درآورند. همه‌ی پرستاران از جمله پرستاران شرکتی حق دارند قرارداد مشخص حقوقی بر پایه امتیازات شغلی مصوب داشته و حقوق آنها همانند سایرین در آخر هر ماه پرداخت شود.
البته به گفته ی وی طی دوماه اخیر با پیگیری مسئولان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند کمی از سختی شرایط کاسته شده و معوقات پرستاران پرداخت شده است اما امید است این روند ادامه یابد و پیگیری های بیشتر برای تبدیل وضعیت ها نیز انجام شود. وی تاکید می‌کند: مسئولان محترمی که انتظار انجام کار و مراقبت پرستاری طبق استانداردهای روز دنیا توام با صبر و نجابت در برابر ناملایمات محیط سخت بیمارستانها را دارند، در مقابل وظیفه دارند با تدبیر و برنامه‌ریزی صحیح خود، موجبات رضایتمندی شغلی و پرداخت به موقع حقوق و مزایای پرستاران را فراهم کنند زیرا رضایتمندی پرستاران با ایجاد رضایتمندی بیماران و مراجعان مراکز بهداشتی و درمانی ارتباط مستقیم دارد. قوانینی که از سوی مجلس شورای اسلامی در جهت ایجاد انگیزه و رضایتمندی پرستاران (بدون اینکه به نوع استخدام اشاره شده باشد) وضع شده را مو به مو همانطور که در اصل این قوانین دیکته شده، اجرا کنند و به بهانه‌ی کمبود نیرو، این
قوانین را دست‌کاری، کم اثر یا بی‌اثر نکنند.
به نظر می رسد،گاهی با یک سری تدابیر کوچک می توان سطح رضایتمندی را در این قشر پرتلاش افزایش داد.پرسنل روزنامه ی آوا روز پرستار را با آرزوی سلامتی برای تمام پرستارن به این عزیزان تبریک می گوید.برای دریافت پاسخ از پیگیری هایی که رئیس دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در این خصوص انجام داده است با دکتر دهقانی تماس گرفتم که به دلیل مشغله ی زیاد قادر به پاسخ گویی نبود، اما بعد از چاپ این گزارش حق پاسخ گویی برای دانشگاه علوم پزشکی محفوظ است.
