خراسان جنوبی، مهیا برای توسعه یافتگی

بهروزی فر

مدتهاست در اخبار متعددی که از حوزه های مدیریتی استان منتشر می شود، با واژه ای تقریباً تکراری مواجه هستیم. “همه برنامه ها باید به توسعه بینجامد”،”توجه به صنایع فرآوری محصولات کشاورزی در راستای توسعه پایدار”،”ذخایر معدنی، پیشران توسعه”،”مرز از پیشران های توسعه استان است”، “خراسان جنوبی؛ تدبیر، تلاش، توسعه”، “توسعه پایدار”، “ توسعه همه جانبه”، “راه های توسعه را بر روی آیندگان نبندید” و…  به راستی توسعه چیست، چرا باید به آن توجه داشت و برای رسیدن به آن چه برنامه ای باید داشت؟ در مفهوم توسعه می خوانیم؛ توسعه، شرایطی متوازن و چند بُعدی دارد، ماهیت آن اجتماعی ، فرهنگی ، زیست محیطی ، سیاسی و اقتصادی است و به مثابه یک فرآیند عمل می کند.
توسعه، کیفیت توأم با کمیت است که ضمن توجه به افزایش کارایی، به اثر بخشی اقدام نیز توجه دارد. در فرآیند توسعه، درجه توسعه یافتگی در کوتاه مدت کُند، در میان مدت سریع و در دراز مدت جهشی است، یعنی درست مثل کارهای فرهنگی نتیجه اش در زمان حال خیلی به چشم نمی آید اما در سال های دورتر، به صورت تصاعدی عمل کرده، سودآوری فراوانی به همراه دارد. توسعه، شاخص‌های زیست محیطی را ارتقاء داده و کیفیت حیات را بهبود می بخشد. توسعه، باعث کاهش یا حذف شکاف در اقشار جامعه می شود، این روند، بسترساز ایجاد عدالت اجتماعی است، به این مفهوم که فرصت های یکسانی بین آحاد افراد جامعه فراهم می کند تا به طور عادلانه به شاخص‌های اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی دسترسی داشته باشند. و بالاخره این که جامعه توسعه یافته، جامعه‌ای مولد، پویا، کارآفرین و توسعه‌ گراست.
توسعه در تعریف که خیلی جامع و کامل به نظر می رسد و به عبارتی، جامع الاطراف است و نقطه مقابل آن ، توسعه نیافتگی با ویژگی هایی قابل تأمل می باشد. سرانه درآمدی بسیار پایین، سطح تولید اندک، وابستگی شدید به کشاورزی در حد بخور و نمیر، اندک بودن امکانات رفاهی، بافت طبقاتی انعطاف ناپدیر با حداقل تغییر در سلسله مراتب اجتماعی، گسترش آسیب‌های اجتماعی، نامناسب بودن زیرساخت ها و… از ویژگی های جامعه توسعه نیافته است. کمی که به این ویژگی ها دقت کنیم، متوجه می شویم که با شرایط موجود استان ما عجیب همخوانی دارد. خراسان جنوبی به گواه آمار، در ردیف انتهایی جدول رده بندی استان ها به لحاظ سرانه درآمدی است، مردم ما با وجود تلاش های فروان، باری به هر جهت! درآمدهای قابل توجهی ندارند که البته بخشی از این اتفاق به روحیه قناعت ورزی آنها مربوط است. مردم این دیدار به آن چه دارند، قانع هستند و به باور تحلیل گران مسایل اجتماعی، همین قناعت بیش از اندازه، زنجیری به پای پیشرفت و توسعه استان بوده است، چه بسا که اگر به اندک ها بسنده نمی کردند! طی این همه سال، مدیران را به تأمین امکانات و زیرساخت ها و تجهیزات بیشتر وادار می نمودند و متولیان امر نیز در تأمین خواسته های مردم به تکاپو می افتادند و در راستای رفع مطالبات عمومی، اتفاقات خوبی رقم می خورد. در سایر ویژگی های جامعه توسعه نیافته هم که قدری تأمل کنید به راحتی می توانید شرایط موجود استان را در آن قالب جای دهید. طبق گفته کارشناسان و اهل فن، برای رسیدن به توسعه، اولین مرحله، کشف و شناسایی توانمندی هاست، بعد تغییر الگوهای آموزشی و در سومین مرحله تلاش برای رشد فکری افراد جامعه است. استفاده از ظرفیت ها و بهره گیری از استعدادها در راستای بهره وری بیشتر و در نتیجه سودآوری و منجر شدن به توفیق نیز در مراحل بعدی قرار دارند. الگوی توسعه یافتگی یعنی اینکه جامعه ای، جغرافیا، فرهنگ و منابع خود را مطالعه کند و ببیند از چه طریقی می تواند تولید ثروت کند تا به یک مزیت نسبی برسد. خراسان جنوبی، استانی سرشار از استعدادهای ناب خدادادی است، ظرفیت ها و قابلیت هایی که توجه به هر کدام از آنها می تواند استان را رو به جلو برده، حال و روز مردمش را بسامان سازد. بیش از سیصد کیلومتر مرز مشترک با افغانستان که به قول عده ای، این استان را به مرزبانی کشور تبدیل کرده، معادن غنی با کانی های خارق العاده ای که برخی از آنها خاص این منطقه بوده در هیچ کجای کشور یافت نمی شوند، محصولات کشاورزی خاص که تعدادی از آنها در انحصار ما قرار دارند و نمونه مشابه آن به لحاظ کیفیت و نوع محصول در دیگر مناطق کمتر یافت می شود، جاذبه های طبیعی متعدد که اقلیمی متنوع برای ما رقم زده و کوه و دشت و بیابان را در کنار هم برای ما ایجاد کرده است و هر کدام از این ها می تواند راهی برای کسب درآمد باشد، شرایط آب و هوایی ویژه با وجود روزهای طولانی و پرشمار آفتابی و قرار گرفتن در دالان های بادی که فرصت مناسبی برای تولید پاک ترین انرژی ها-انرژی تجدید پذیر – است و… بیشمار توانمندی هایی که به هر دلیل آنها را آن طور که باید و شاید ندیده ایم، ولی گویا عده ای به هر جهت! حتی نامش را بگذارید رزومه درست کردن برای خود و نام جویی بیش از اندازه!!! این داشته ها را بیشتر از ما دیده اند، یعنی انگار ما چون با این ظرفیت ها روزگار گذرانده ایم، درست به مثابه نعمت های بیشماری مثل خانواده، آسایش، آرامش، سلامتی و… که داریم و نمی بینیم، این استعدادها به چشم مان نیامده، حالا آن بعضی ها! توانمندی های مان را به ما گوشزد کرده اند تا بدانیم کیستیم و چه چیزهایی داریم که می تواند دستاویز رهایی ما از کاستی های موجود باشد. اگر چه این اواخر بر برخی ظرفیت های موجود استان، انگشت گذاشته شده و راه رسیدن ما به توسعه هموارتر شده است اما باید حواس مان را جمع کنیم، آن چه می خواهیم و باید مطالبه عمومی باشد، توسعه ای پایدار است. توسعه ای که بدون لطمه زدن به قابلیت نسل‌های آینده ، نیازهای امروز را برآورده سازد. آیندگان بر زمینی زندگی خواهند کرد که ما برای آنها به ارث می گذاریم، زمینی که خود نیز از پدران مان به نیکی به ارث برده ایم، پس باید میراث داران خوبی باشیم و زمینی که تحویل گرفته ایم با آسمانی زیباتر به فرزندان مان هدیه کنیم،
مبادا که آنها، ما را به خاطر کوتاهی های مان هرگز نبخشند.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷  اعلام یا ارسال بفرمایید)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


برنا – مدیرکل دفتر امور شهری و شوراهای استانداری خراسان جنوبی گفت: ۱۶ دستگاه تنفسی

بیشتر

جم – امروز برای بررسی احوالات استان در سالی که گذشت سری به روزنامه های

بیشتر

چند روز پیش یکی از همکاران پزشک مطلبی برایم ارسال کرد که گویا قرار است

بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


فرم

فرم گزارش اشکال در سایت