بهروزی فر – بازار آشفته ، با آن افزایش قیمت های لحظه ای، انگار منتظر همین شوک های کوچک بود، مردمی که خلوت شان به حساب دو دو تا چهار تا می گذشت و اینکه چرا سرعت تغییر قیمت ها از زمان روی هم گذاشتن پول هاشان برای خرید یک کالا بیشتر است، و هر وقت دور هم جمع می شدند، گل حرف هاشان اطلاع از قیمت اقلام مختلف بود و اینکه کجا می توانند یک کالا را کمی ارزان تر بخرند، حالا با این تغییرات قطره چکانی و افت قیمت های مختصر، مشعوف و مسرورند.حالا چند روزی است با داغ شدن بازار مذاکرات، شوک عجیبی به بازار وارد شده، کافی است صفحات مختلف خبرگزاری ها را مرور کنید و خبرهای خوشایند تأثیر مذاکرات اولیه را بر بازار سرمایه و قیمت مسکن، طلا، خودرو، موبایل، دلار و … ببینید. . امیدواری به کاهشی تر شدن قیمت ها اگرچه در برخی بخش ها، زمینه ساز رکود است و خرید و فروش ها را متأثر می سازد، مثلاً الان مردم کمتر طلا می خرند، کسی مسکن نمی خرد، بازار فروش خودرو راکد است و حتی آنها که سرمایه های خرد و کلان شان را به دلار و طلا تبدیل کرده اند، مترصد فرصت فروشند تا سودی که در همین چند وقت هیجان بازار عایدشان شده را از دست ندهند، نشاط اجتماعی به همراه داشته است. تجربه ثابت کرده، بازار هر چه که درگیر افت قیمت شود و کالاها هر چقدر هم که ارزان شوند، باز هم تا رسیدن به قیمت های دو سه سال قبل، فاصله بسیار است، با این وجود مردم دل داده اند به نتایج مذاکرات که بخش دومش شنبه آینده انجام خواهد شد و بدون تردید همین بحث و گفتگوها درخصوص چگونه پیش رفتن مذاکرات، بازار را بیش از این متأثر خواهد ساخت.نتیجه مذاکرات و حواشی مترتب بر آن، شاید خیلی زود و سریع کمر تورم را نشکند و بر معیشت مردم تأثیر نگذارد، اما بی شک مزه همین تغییرهای کوچک و به زعم برخی ها بی ارزش! کام مردم را شیرین می کند.نتیجه مذاکرات هر چه که باشد، تصمیم گیران نباید اجازه دهند خوشی این شعف چند روزه از مردم سلب شود، الان وقت آن رسیده که تیم های اقتصادی دولت و مجلس، فارغ از هر زد و بند سیاسی و بدون ملاحظه شرایط آقازاده ها و‌شخصیت هایی که سال ها از آب گل آلود تحریم ها، ماهی های درشتی صید کرده اند، مردم را بهتر ببینند و با تدابیر درست، فرمان را به دست بگیرند و اجازه عقبگرد به راه آمده را ندهند.مردم همیشه همراه نظام، جز تکریم نمی خواهند‌ و تکریم چیزی جز این نیست که بالادستی ها درک شان کنند و بفهمند کارمند و کارگر و … با حقوق اندک ماهانه و با این قیمت های فضایی نمی تواند اجاره خانه بدهد، اقساط وام مسکن ملی بپردازد، هزینه تحصیل فرزند بدهد، دختر به خانه بخت بفرستد، پسر داماد کند و …، آن بالایی ها همین موضوع را درک کنند و برایش چاره ای بجویند، برای مردم کافی است. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۷۲۴۸۲۸۹ اعلام یا ارسال بفرمایید)