بهروزی فر- شاید شما هم از آن دسته افرادی باشید که با یادآوری خاطرات روزهای جنگ مکدر می شوید و تکرار اخبار مرتبط با آن اتفاق تلخ را به صلاح نمی دانید، اما واقعیت این است که در عین ناباوری همه ما تجاوزی ناجوانمردانه رخ داد که طی ۱۲ روزه به بخش هایی از زیرساخت های کشور آسیب وارد کرد و آوارگی گروهی از هموطنان مان را به همراه داشت، کمی شبیه آن چه بزرگترها از جنگ تحمیلی ۸ ساله می گویند. جنگ، اتفاق خوشایندی نیست و قطع به یقین همه از رخ دادنش تنفر دارند اما در شرایطی که خاطرمان از خیلی چیزها جمع بود، تلنگری به ما وارد کرد تا شاید قدری به خود آییم و تغییری در روال و رفتارمان حاصل شود و خود را برای مقابله با شرایط مشابه آماده‌تر کنیم. یکی از بخش‌هایی که نه تنها در جنگ که در هر بحرانی دستخوش آسیب می‌شود و مواجهه با آن آمادگی کامل لازم دارد، موضوع واحدهای مسکونی است، که از قضا در همین جنگ اخیر نیز تحت تأثیر قرار گرفت. هفته گذشته- ۲۱ تیرماه- بود که سخنگو و رئیس مرکز ارتباطات و امور بین‌الملل شهرداری تهران خبر داد؛ “بر اساس برآوردهای صورت‌گرفته در مجموعه شهرداری تهران، حدود ۸ هزار و ۲۰۰ واحد مسکونی در جنگ ۱۲ روزه در تهران آسیب دیده، از این تعداد، ۴ هزار و ۷۰۰ واحد تنها نیازمند تعمیرات جزئی مانند تعویض شیشه و پنجره هستند، ۲ هزار و ۶۰۰ واحد با آسیب‌های جزئی مثل تخریب دیوار مواجهند، ۵۰۰ واحد مسکونی آسیب جدی‌تر دیده و نیازمند مقاوم سازی هستند و ۴۰۰ واحد مسکونی هم باید تخریب و نوسازی شوند”.آنچه بر مدیران و به ویژه ستاد مدیریت بحران هر منطقه فرض است، پناه دادن به افراد آسیب دیده و فراهم نمودن شرایطی برای اسکان موقت آنها می‌باشد، آنچه در این زمینه در تهران رقم خورد، به نقل از سخنگوی شهرداری این است؛” از آن جایی که ساخت مجدد یک واحد مسکونی یا یک مجتمع ساختمانی بین یک تا دو سال زمان خواهد برد، لذا بنا به تدابیر حمایتی شهرداری تهران، شهروندانی که منازل‌شان در حال بازسازی است، می‌توانند تا پایان شرایط ساخت منزل خود در واحد مسکونی اجاره‌ای ساکن شوند یا واحد خود را با مجموعه املاکی که شهرداری دارد، عوض کنند”… بنا به گفته رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران- ۲۵ تیر- “ برای شهروندانی که ملک شان نیازمند مقاوم‌سازی یا بازسازی کامل است، «اسکان موقت» درنظر گرفته خواهد شد؛ به‌این‌صورت که یا مبلغی حدود ۱.۵ میلیارد تومان برای رهن و ۳۰ میلیون اجاره پرداخت می‌شود یا شهروندان می‌توانند از میان املاکی که در اختیار شهرداری هر منطقه یا پیمانکاران و سازندگان قرار دارد، ملکی را انتخاب کنند، تعهد شهرداری تهران تأمین مسکن مناسب و درخور تا اتمام فرآیند بازسازی است”. شهرداری تهران با آن عرض و طول گسترده در امکانات و تجهیزات، از ظرفیت هتل‌ها هم برای پوشش دادن نیاز مردم استفاده کرده است، حال سؤال اینجاست، نه جنگ، هر حادثه‌ای که رخ بدهد، آیا شهرداری‌های استان برای پناه دادن به آسیب‌دیدگان احتمالی، آمادگی لازم را دارند؟! شاید تأمین واحد مسکونی به تعداد شهروندانی که در یک حادثه پردامنه آسیب ببینند، از عهده شهرداری‌های کم بنیه استان خارج باشد، اما آیا هر شهرداری توانسته خود را به داشتن یک سوله بحران مجهز کرده و جای خالی آن واحدها را پر نماید؟! سوله بحران یا همان مجموعه ای مجهز به حداقل امکانات و نیازمندی‌های اولیه که بتواند چند شبانه‌روز مأمنی برای آسیب‌دیدگان باشد؟! شاید باورش برای شما هم سخت باشد، جواب این سؤال ناخوشایند است. در مجموع ۳۱ شهر قدیمی و تازه تأسیس خراسان جنوبی، تنها در ۳ شهر سوله بحران ایجاد شده و آن همه نه در حالت آماده‌باش کامل، که در اختیار دیگر بخش‌ها و رفع برخی نیازهای شرایط عادی است.زبانم لال وقوع یک زمین لرزه در همین لحظه و تخریب دیوارهای فقط چند واحد مسکونی، بدون تردید به راحتی می تواند آواری بر آبروی شهرداران مان باشد.راستی چرا شهرداران ما با ایمان به اینکه خراسان جنوبی، استانی پرحادثه است و تقریبا‌ً هر ۱۰ سال وقوع زلزله شدیدی را تجربه کرده، هنوز برای پر کردن جای خالی این سوله‌ها تدبیری نکرده‌اند؟! به نظر شما مقصر اصلی در بروز این کم کاری کیست؟! ما مردم که مطالبه نکرده‌ایم؟! اعضای شوراهای اسلامی که با رأی اعتماد ما بر کرسی نشسته‌اند، اما اولویت‌هاشان سلامت و رفاه اجتماعی شهروندان نیست؟! نمایندگان ما در مجلس شورای اسلامی که قوانین مصوب‌شان از الزام آوری لازم بی بهره‌اند؟! مدیران ارشد که چشم بر اجرای ضوابط بسته اند؟! حوزه های نظارتی که عملکردها را آنطور که باید و شاید رصد و ارزیابی نمی‌کنند؟! یا….
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۷۲۴۸۲۸۹ اعلام یا ارسال بفرمایید)
