مهدی آبادی – هفته کار و کارگر فرصتی است تا درباره جایگاه و اهمیت کارگران، به‌عنوان ستون‌های اصلی تولید و توسعه، تأمل کنیم. کارگران عزیز استان، با زحمات شبانه‌روزی و نقش حیاتی‌شان در پیشرفت اقتصادی و عمرانی، شرایطی را فراهم می‌آورند که نتیجه آن رفاه و آسایش برای جامعه است. با وجود این جایگاه ارزشمند، متأسفانه مشکلات و دشواری‌های بسیاری همچنان گریبان‌گیر این قشر زحمتکش است.کارگران استان ما با چالش‌هایی روبه‌رو هستند که نه‌تنها بر کیفیت زندگی شخصی‌شان اثر گذاشته، بلکه بر روند توسعه استان نیز تأثیر می‌گذارد. این مشکلات شامل حقوق و مزایای پایین، عدم امنیت شغلی، شرایط کاری سخت و گاه غیرایمن، و در برخی موارد عدم برخورداری از امکانات رفاهی مناسب است. پرداخت به‌موقع حقوق و ساماندهی بیمه‌ای کارگران از جمله ابتدایی‌ترین حقوق آن‌هاست که گاهاً قربانی مشکلات مالی کارفرمایان می‌شود. طبق آمارهای غیررسمی، بخش بزرگی از کارگران استان همچنان دغدغه معیشت دارند. بسیاری از این افراد به‌رغم تلاش‌های شبانه‌روزی، از پس تأمین نیازهای اولیه زندگی خود و خانواده‌شان برنمی‌آیند. فاصله عمیقی که بین دستمزدها و هزینه‌های روزافزون زندگی وجود دارد، فشار مضاعفی بر دوش این قشر وارد کرده است. در چنین شرایطی، مهم است که مسئولان به این واقعیت تلخ توجه ویژه‌ای داشته باشند و با اجرای سیاست‌های حمایتی، تلاش کنند تا زندگی عزتمندانه‌ای برای کارگران فراهم شود. در کنار مشکلات معیشتی، مسئله امنیت شغلی نیز یکی از دغدغه‌های مهم کارگران است. تعدیل نیروهای کار، قراردادهای کوتاه‌مدت و موقتی، و در برخی موارد عدم شفافیت در استخدام، شرایطی ایجاد کرده که کارگران به‌جای تمرکز بر کار و تولید، نگران آینده نامشخص شغلی خود باشند. حمایت قانونی از کارگران و نظارت جدی‌تر بر اجرای قوانین کار باید در دستور کار مسئولان استانی قرار گیرد. این موضوع به ایجاد اطمینان و ثبات در جامعه کارگری کمک شایانی خواهد کرد. مسأله بعدی که نیازمند توجه ویژه است، شرایط کاری برخی از کارگران، خصوصاً در مشاغل سخت و زیان‌آور است. بسیاری از کارگران استان با شرایطی روبه‌رو هستند که ایمنی محیط کار آن‌ها تضمین‌شده نیست و همین موضوع به آسیب‌های جسمی و روحی منجر می‌شود. نظارت بر رعایت اصول ایمنی و استانداردهای شغلی از وظایف حیاتی دستگاه‌های نظارتی استان است که باید با جدیت بیشتری پیگیری شود. از سوی دیگر، نباید فراموش کنیم که توجه به کارگران تنها جنبه مشکلات معیشتی و شغلی ندارد. فراهم کردن امکانات فرهنگی، ورزشی و رفاهی نیز از جمله مواردی است که می‌تواند به ارتقای کیفیت زندگی آن‌ها کمک کند. ایجاد فضاهای ورزشی و تفریحی برای خانواده‌های کارگران، برگزاری دوره‌های آموزشی مناسب و همچنین ایجاد امکان استفاده از خدمات درمانی باکیفیت و رایگان، باید در اولویت برنامه‌ریزی‌های استانی باشد. در این میان، مسئولان باید قدردان این قشر زحمتکش باشند و بیش از گذشته به ارزش و جایگاه آن‌ها پی ببرند. اقدامات عملی، تصویب قوانین حمایتی و تخصیص بودجه کافی برای بهبود وضعیت کارگران، می‌توانند قدم‌های مؤثری در جهت حل مشکلات آن‌ها باشد. انتظار می‌رود که مدیران و مسئولان استان، به‌ویژه در این هفته، با برگزاری جلسات و بازدیدهای میدانی از محیط‌های کارگری، از نزدیک با خواسته‌ها و نگرانی‌های این قشر آشنا شوند. هفته کار و کارگر باید فرصتی برای شروع مسیر تحقق وعده‌ها باشد، نه تنها ایامی برای تجلیل ظاهری. اگرچه مراسم‌های نمادین ارزش خود را دارند، اما اولویت اصلی، اقدام و عمل برای بهبود شرایط است. نشست‌های مشترک میان کارگران، کارفرمایان و مسئولان استانی می‌تواند بستری فراهم کند تا همه طرف‌ها به مشکلات و چالش‌ها آگاه شوند و برای رفع آن‌ها برنامه‌ریزی کنند.به‌عنوان یک شهروند، از تمامی نهادها و مسئولان استان می‌خواهم که در راستای حل مشکلات کارگران، گام‌های جدی بردارند و اجازه ندهند زحمات بی‌شمار این قشر دچار بی‌توجهی شود. آن‌ها لایق زندگی بهتر، حقوق منصفانه و احترام به شأن و منزلت انسانی‌شان هستند. کارگران استان ما سرمایه‌های ارزشمندی هستند که نقش حیاتی در پیشرفت و آبادانی این دیار دارند و وظیفه همه ماست که برای عدالت و رفاه آن‌ها تلاش کنیم. هفته کار و کارگر فرصتی است تا نه‌تنها از کارگران استان قدردانی کنیم، بلکه تعهدی دوباره برای رفع مشکلات و حمایت از این قشر سازنده داشته باشیم. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)