بهروزی فر – کمک هزینه خرید عینک تا سقف ۵ میلیون ریال، کمک هزینه خرید عصا و واکر تا سقف ٣ میلیون ریال بدون فرانشیز، کمک هزینه خرید سمعک تا سقف ١٠ میلیون ریال بدون فرانشیز، هزینه ویزیت (کارشناس و کارشناس ارشد پروانه دار، پزشکان (عمومی، متخصص و فوق تخصص)) تا سقف ١٢ میلیون ریال با فرانشیز ١٠ درصد، هزینه های خدمات آزمایشگاهی (آزمایشات تشخیص طبی و آسیب شناسی، نمونه گیری، خون شناسی، تجزیه ادرار، میکروب شناسی، تست های غربالگری و …) تا سقف ٢١ میلیون ریال با فرانشیز ١٠ درصد، هزینه های مربوط به اعمال مجاز سرپایی(شکستگی ها، در رفتگی ها ، انواع گچ گیری، آتل گذاری، ناخنک چشم، سرم تراپی در موارد غیربستری، پـاپ اسمیر، هولتر فشار و …) تا سقف ٢٠ میلیون ریال با فرانشیز ١٠ درصد و…. لطفاً عددها را دوباره بخوانید، اینها بخش هایی از تعهدات بیمه تکمیلی درمان بازنشستگان، از کار افتادگان و افراد تحت تکفل و وظیفه بگیران مشترک صندوق بازنشستگی کشوری برای سال ١۴٠۴ است.این جدول تعهدات بعد از مدت ها کار کارشناسی تدوین و ارائه شده تا بخشی از هزینه های درمان بازنشستگان را پوشش دهد، این تعهدات اگر چه در مقایسه با آنچه قبل از این بود و در قالب کمک هزینه درمان در اختیار بازنشستگان قرار می گرفت، بسیار قابل توجه و تحسین است اما به جرأت می توان گفت اصلاً جوابگوی هزینه های درمان آنان نخواهد بود.بازنشستگان که از آنها به عنوان ذخایر ارزشمند تجربه و تخصص یاد می شود و همیشه به مناسبت روز بازنشستگان- 25 ذیحجه- بر تکریم آنها تأکید دارند، بخش عمده ای از افراد جامعه را شامل می شوند که سال های ارزشمند عمرشان را در حال کار و تلاش و فعالیت بوده و برای قوام دادن به پایه های ایران اسلامی، زحمت های فراوانی کشیده اند و حالا به تبعیت از قانون، اغلب آنها کنج دنجی اختیار کرده اند و از بازار کار و فعالیت فاصله گرفته اند و عملاً جز مستمری بسیار اندک بازنشستگی مَمَرِّ درآمد دیگری ندارند، از این روست که بخش عمده ای از آنها در دهک های پایین درآمدی جای گرفته اند، و این اتفاق تلخ در حالی است که هزینه های زندگی شان متأثر از تورم و افزایش قیمت ها، رسیدن فرزندان به سن ازدواج، داشتن نوه و از همه مهمتر بیماری های ناشی از شرایط جسمانی و سنی، بسیار بیشتر از گذشته می باشد توصیه پزشکان برای پیشگیری از هر بیماری صعب و دشواری برای عموم افراد جامعه، معاینات دوره ای یا در اصطلاح چکاپ های سالانه و در برخی شرایط ماهانه است و این تأکید برای افراد مسن بیش از دیگران می باشد، پرواضح است که کمترین کنترل ها شامل ویزیت پزشک جهت معاینه و دریافت نسخه معرفی به مراکز تشخیصی، هزینه آزمایش ها و خدمات پاتوبیولوژی و …. برای اغلب این عزیزان آنقدر گران تمام می شود که ترجیح دهند قید همه این مراحل را بزنند و خود را به تقدیر بسپارند تا آنجا که بیماری به طور کامل آنها را از پای درآورد و ناچار به مراجعه برای درمان شوند.بیمه های تکمیلی درمان، همانگونه که از اسمش پیداست می بایست یک کمک بزرگ به روند درمان باشند و آرامش خاطری در زمان بیماری ایجاد کنند، اما آنچه در ابتدای مطلب قید شد و ارقامی که تصمیم گیران بعد از سال ها وعده و وعید و چاره اندیشی در این تعهدات لحاظ نموده اند، هرگز نخواهد توانست تسکین دردهای بازنشستگان باشد.یک حساب سرانگشتی به شما می گوید کمترین بیماری با احتساب هزینه ویزیت و آزمایشگاه و دارو و … رقمی چند ده میلیونی را به هزینه های فرد می افزاید که در فرآیند پرداخت تعهدات درمان بیمه تکمیلی مشمول تخفیفات فراوانی می شود و در نهایت سهم بیمه شده یا همان بازنشسته از آن آنقدر ناچیز خواهد بود که ترجیح دهد قیدش را بزند و هزینه ماهانه ای را جهت پرداخت بیمه بر خود تحمیل ننماید، لذا آنچه انتظار می رود بازنگری در این تعهدات و ارائه طرح های حمایتی و راهکارهایی است که بتواند هزینه های درمان بازنشستگان را به معنای واقعی کاهش داده و به صفر برساند تا آن عبارت زیبای “بیمار جز درد بیماری نباید دغدغه ای داشته باشد”، حداقل در این قشر جامعه، عینیت یابد.راستی عینک تا سقف ۵٠٠ هزار تومان، عصا و واکر تا سقف ٣٠٠ هزار تومان، سمعک تا سقف یک میلیون تومان و … را از سر کدام محله و گذر می توان تهیه کرد؟! (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۷۲۴۸۲۸۹ اعلام یا ارسال بفرمایید)