سلام خدمت عوامل روزنامه آوا. شما نقش مهمی در اطلاع‌رسانی و بازتاب مسائل مهم استان دارید. اکنون که نزدیک به چهار سال از مدیریت شورای شهر گذشته است، وقت آن

صبح زود که برای ورزش به پیست سلامت بیرجند رفتم، اولین چیزی که چشمم را گرفت، درختان توتی بود که حسابی خودنمایی می‌کردند. مردم دورشان جمع شده بودند، بعضی‌ها مشغول

در شرایط اقتصادی امروز، بسیاری از مردم انتظار دارند که قیمت‌ها علی‌رغم تورم روزافزون، کاهش پیدا کند یا دست‌کم بدون تغییر باقی بماند. هرگاه گرانی بیشتر می‌شود، انگشت اتهام به

واقعا باید دست مریزاد گفت به مسئولانی که این‌همه برنامه اجرا می‌کنند، اما نتیجه‌اش برای مردم چیزی جز کاهش روزافزون درآمدشان نیست. ما مردم برای گرفتن یک وام، پول‌مان را

چند سالی هست تمام رسانه‌ها و کارشناسان از بحران خشکسالی و کم‌آبی داد سخن می‌دهند. مردم هم کم‌کم دارند عادت می‌کنند که مثل بعضی مناسبت‌ها، هر سال در صف هشدارهای

حالا دیگر می‌گویند برای شوهر دادن دختر، کفش آهنی باید پای پدر و مادرها باشد؛ ولی والله اگر فقط با کفش حل می‌شد باز خوب بود! من یکی که این

هر روز که برق می‌رود، انگار تمام برنامه‌های مردم هم خاموش می‌شود. این روزها دیگر قطعی برق فقط یک خبر کوتاه در شبکه‌های اجتماعی یا بیلبوردهای اطلاع‌رسانی نیست؛ تبدیل شده

واقعیتش این است که این یارانه‌ای که دولت هر ماه به حساب ما می‌ریزد، واقعاً کفاف حتی چند روز زندگی را هم نمی‌دهد. کافی است یک بار برای خرید به

سلام آوا. راستش را بخواهید، ما مردم بیرجند مدت‌هاست از کیفیت نان محلّه و شهر خسته شده‌ایم. هر روزه یا با نانی سوخته و نیم‌پخته روبه‌رو می‌شویم یا نانی که

من یه شهروند بیرجندیم و همیشه دغدغه آب رو داشتیم. از بچگی یادمه تابستونا یا آب قطع می‌شد، یا فشارش انقدر کم بود که نمی‌شد درست حسابی حموم رفت. الانم

می‌گویند تا چیزی کم نشود، قدرش را نمی‌دانیم. حالا دیگر نیازی نیست بگویند؛ کمبود آب این روزها تلنگری بزرگ‌تر از هر حرفی زده است. تابستان داغ امسال، با گرمای سوزان

سلام به عنوان یکی از جامعه پر تلاش روابط عمومی های استان این متن را برای شما می فرستم. یک گله نامه ای هست که امیدوارم منتشر کنید. ما روابط

شهید آیت‌الله رییسی، نماینده مردم خراسان جنوبی در مجلس خبرگان رهبری، یکی از شخصیت‌های برجسته و پربار انقلاب اسلامی بود که نقش مهمی در تبیین مبانی اسلامی و ارزش‌های انقلابی

به نظر می‌رسد که کرونا هنوز قصد ندارد ما را برای همیشه راحت بگذارد! در یکی دو روز گذشته، مسئولان بهداشتی کشور از افزایش مراجعات به مراکز درمانی به دلیل

خب، بالاخره یک تصمیم اساسی گرفته شد که مشکل بالقوه‌ای را از سر این شهر دور کند. لغو پروازهای یک شرکت هواپیمایی در این روزها، نه تنها یک خبر تکراری

این روزها، به عنوان یک شهروند ساکن بیرجند، پیدا کردن یک خانه مناسب برای اجاره، به دغدغه اصلی بسیاری از ما تبدیل شده است. با هر بار نزدیک شدن به

تصمیم به آغاز ساعت کاری ادارات از ساعت ۶ صبح، اگرچه ممکن است با نیت صرفه‌جویی در مصرف انرژی و مدیریت بهتر ساعات اوج مصرف گرفته شده باشد، اما در

سلام و خسته نباشید خدمت دست‌اندرکاران گرامی روزنامه. با آرزوی قبولی طاعات و عبادات تمامی هم‌استانی‌های عزیز، خواستم نکته‌ای را از سر درد و دلسوزی بیان کنم. متأسفانه هفته کار

در جامعه ما، انتقاد از مدیران به یک رویه تبدیل شده است. بسیاری از افراد، چه در فضای عمومی و چه در رسانه‌ها، عملکرد مدیران دولتی، سازمان‌ها و شرکت‌های مختلف

سال‌ها پیش، هوای استان زادگاهم یکی از بزرگ‌ترین دلخوشی‌های من بود. نسیم خنک و هوای تمیز آن‌قدر روح‌نواز بود که گاهی دلم می‌خواست ساعت‌ها فقط به طبیعت خیره شوم و

به عنوان یک شهروند دغدغه‌مند استان، همواره شاهد بوده‌ام که بسیاری از مشکلات و معضلات اساسی دیارمان سال‌هاست لاینحل باقی مانده‌اند. از کمبودهای شدید در حوزه زیرساخت‌های راه و حمل‌ونقل

به عنوان یکی از متخصصین حوزه معادن در خراسان جنوبی، با اطمینان می‌توانم بگویم استان ما به‌درستی “بهشت گوهرسنگ‌ها” و یا “گنجینه‌ای از سنگ‌های قیمتی و نیمه‌قیمتی” است. از فراوانی

من یک شهروند معلول هستم؛ کسی که از کودکی با محدودیت‌هایی زندگی کرده که انتخاب خودش نبوده است. اما این محدودیت‌ها تنها بخشی از چالش‌های زندگی من است. چیزی که

همه شرایط ناترازی تولید و مصرف برق را می‌دانیم؛ اینکه کشور با چالش‌هایی مانند افزایش مصرف، کاهش تولید و مشکلات ناشی از خشکسالی دست‌وپنجه نرم می‌کند، بر هیچ‌کس پوشیده نیست.