بهروزی فر – سه شنبه هفته گذشته- ۲۳ اردیبهشت ماه- یک اتفاق، خوراک خبری رسانه های استان شد. اولین خبرهایی که از این حادثه مخابره گشت، حکایت از واژگونی یک تانکر حامل فرآورده های نفتی در محور بیرجند – زاهدان ناشی از برخورد یک دستگاه پراید داشت، سانحه ای که این محور ترانزیتی شلوغ و پر تردد را چند ساعت مسدود کرد و برای مسافران این گذر دردسر ساز شد.این حادثه رانندگی در میدان رقابت رسانه ها در پیشی گرفتن از یکدیگر به جهت انعکاس اولین و جذاب ترین نوع پردازش ها و اطلاعاتی که در اختیار مخاطب خود قرار می دهند ، نگاه مختلف رسانه ها به حوادث و اتفاقات را به تصویر کشید. برخی به شرح ماوقع بسنده کردند، گروهی ارائه نقطه نظرات کارشناسی از حوزه های متولی را در دستور کار قرار دادند، بخشی از رسانه ها هم تیغ نقد را از رو بستند و عده ای هم فرصت را برای تسویه حساب های سیاسی مغتنم شمردند. آنچه در این قلم فرسایی ها و یکی به نعل و یکی به میخ زدن ها مورد غفلت واقع شد، چند موضوع خیلی مهم و کلیدی بود که از قضا بخشی از واقعیت های پنهان استان را رو کرد. این تانکر حامل هیدروکربن سبک-سوختی با قدرت و سرعت اشتعال بسیار بالاتر از بنزین- در مبدأ اراک در مرکز کشور بارگیری شده و بعد از طی مسافت ۱۰۹۶ کیلومتر به بیرجند رسیده است،مسافتی که با خودروی سواری حدود ۱۵ ساعت طول می کشد، مقصد اما میلک زابل است در حدود ۵۷۰ کیلومتری بیرجند، خراسان جنوبی نه استان مبدأ است نه مکان مقصد ، فقط و فقط یک مسیر گذر است برای تانکرهای مشابه فراوانی که روزانه در این مسیر تردد می کنند و چونان بمبی متحرک! هر آن ممکن است، زمینه ساز حادثه ای حتی بدتر از این شوند- کمااینکه رخ داده و مسبوق به سابقه است- اثبات این ادعا اصلاً کار سختی نیست، کافی است تصاویر مربوط به این حادثه را مرور کنید و تعداد خودروهای سنگینی که در همان ساعت های اولیه در مسیر معطل مانده بودند را بشمارید! بخش فاجعه بارتر ماجرا هم آنجاست که سهم استان از این ترددهای فراوان که بر عمر مفید آسفالت اثر منفی دارد و اصطهلاک جاده ها را سبب می شود، فقط دلهره و دغدغه است، چرا که ما اصلاً از محتویات این خودروها اطلاعی نداریم. طبق قانون، شرکت پخش فرآورده های نفتی، فقط و فقط برای حوادث مربوط به چهار فرآورده نفت سفید، نفت گاز، نفت کوره و بنزین باید مهیای خدمات دهی باشد و اگر در جریان امدادرسانی به حوادث مشابه این تانکر، مشکلی رخ دهد، قطعاً این اداره باید پاسخگوی چرایی حضور خود در صحنه باشد. تانکری که برای تخلیه تانکر آسیب دیده انتخاب شده به جهت نوع سوختی که حمل کرده است تا یک ماه اجازه بارگیری و جابجایی ندارد، و این یعنی معادل روزی حدود ۲۰ میلیون تومان خسارت به بخش خصوصی که برای حضور در صحنه اعلام آمادگی و در حقیقت ایثار کرده است. به مصداق یک بیماری که برای درمان، نیازمند تشخیص درست است، این حادثه هم برای هرگونه مواجهه، به اقدامِ بعد از کنترل کامل شرایط نیاز داشت، اصلی که به زعم خیلی ها زمان بر شد! اما از بروز اتفاقات ناگوارتر، ممانعت کرد و اجازه نداد حوادث تلخی مثل آنچه در بندرعباس و به همین تازگی رخ داد و افراد زیادی را به کام مرگ کشید، یا آنچه چند سال پیش و در ورودی شهر بیرجند پیش آمد و باعث شد راننده جوان، زنده زنده در آتش بسوزد، تکرار شوند. اصل مهم در وقوع حوادث، حفظ خونسردی است، مسئله مهمی که رعایت نمی کنیم. موضوع بعدی هم اینکه، متأسفانه حوادث به بهانه های خوبی برای متهم کردن دیگران تبدیل شده اند و … . قطع به یقین آنچه در یک حادثه مورد انتظار و توقع می باشد، ورود هوشمندانه دستگاه های متولی است و کم کاری و تعلل در این زمینه، قطعاً پاسخگویی به افکار عمومی را به همراه دارد، اما رعایت جانب انصاف مایه دلگرمی همه آنهایی است که در جریان بروز حوادث، جان شان را کف دست می گذارند و به میدان می آیند تا جان حتی یک هموطن هم به خطر نیفتد. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۷۲۴۸۲۸۹ اعلام یا ارسال بفرمایید)
می‌گویند تا چیزی کم نشود، قدرش را نمی‌دانیم. حالا دیگر نیازی نیست بگویند؛ کمبود آب
