مهدی آبادی – بیش از بیست سال است که آسمان خراسان جنوبی از بارانِ رحمت تهی شده است. بیست سال است که زمین‌های تشنه این دیار، چشم‌به‌راه قطره‌ای آب می‌سوزند. گزارش‌های اداره‌کل هواشناسی استان، حکایت از ادامه‌دار بودن این خشکسالی بی‌امان دارد؛ خشکسالی‌ای که هر سال سایه‌اش را تیره‌تر و تهدیدش را جدی‌تر می‌کند. در چنین شرایطی، صرفه‌جویی در مصرف آب نه یک شعار، که فریاد خاموش در این سرزمین است. واقعیت این است که ما در وضعیت فوق‌العاده‌ای به سر می‌بریم. سفره‌های زیرزمینی آب تهی شده‌اند، چاه‌ها یکی پس از دیگری خشک می‌شوند و رودخانه‌ها به جوی‌بارهایی نحیف تبدیل گشته‌اند. اینجا دیگر زمان انکار گذشته است؛ زمان آن رسیده که با جسارت تمام بپذیریم الگوی مصرف آب در استان ما از بنیاد نادرست بوده است. سازگاری با شرایط جدید، نیازمند تغییر در همه سطوح است؛ از کشاورزی سنتی تا صنایع آب‌بَر و حتی سبک زندگی روزمره مردم. اقدامات فوری باید از همین امروز آغاز شود. در بخش خانگی، نصب کنتورهای هوشمند، اصلاح تعرفه‌ها و فرهنگ‌سازی برای کاهش مصرف اولین گام‌ها هستند. اما این کافی نیست. در بخش کشاورزی که بیش از ۹۰ درصد آب استان را می‌بلعد، نیاز به تحولی اساسی داریم. توسعه کشت‌های گلخانه‌ای، جایگزینی محصولات کم‌آب‌بر مانند زعفران و پسته به جای محصولات پرآب‌خواه، و تجهیز مزارع به سیستم‌های آبیاری نوین باید در دستور کار قرار گیرد. صنایع استان نیز موظفند با بازچرخانی آب و بهینه‌سازی فرآیندها، سهم خود را در این نجات‌بخشی ایفا کنند. اما هیچ‌یک از این اقدامات بدون همراهی مردم و نهادهای اجتماعی ثمربخش نخواهد بود. اینجاست که نقش علما، روحانیون، رسانه‌ها و نهادهای فرهنگی پررنگ می‌شود. مساجد و منابر باید به کانون‌های ترویج فرهنگ صرفه‌جویی تبدیل شوند. روزنامه آوای خراسان جنوبی به عنوان رسانه‌ای پیشرو، خود را موظف می‌داند در این راه گام بردارد و با اطلاع‌رسانی مستمر، افکار عمومی را نسبت به این بحران ملی حساس نگه دارد. نکته کلیدی این است که ما با یک برنامه‌ریزی چندساله مواجهیم. اقدامات کوتاه‌مدت مانند فرهنگ‌سازی، میان‌مدت مانند اصلاح سیستم‌های آبیاری و بلندمدت مانند تغییر الگوی کشت، همگی باید به موازات هم پیش بروند. تعلل در هر یک از این بخش‌ها، به معنای از دست دادن فرصت‌های طلایی است. آخرین فرصت‌های ما در حال از دست رفتن هستند. هر قطره آبی که امروز هدر می‌رود، حق نسل‌های آینده این سرزمین است. هر درختی که به دلیل بی‌آبی خشک می‌شود، بخشی از هویت طبیعی استان ما را با خود می‌برد. مسئولیت ما در این لحظه حساس تاریخی، سنگین‌تر از هر زمان دیگری است. بیایید با هم پیمان ببندیم که از همین امروز، در هر جایگاه و موقعیتی که هستیم، نگهبانان دلسوز این مایه حیات باشیم. آینده خراسان جنوبی به تصمیم‌های امروز ما گره خورده است. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)