بهروزی فر – می گوید؛ حدفاصل چهارراه سیلو تا چهارراه توحید، پشت سر خودروهای زیادی که به انتظار سبز شدن چراغ، ایستاده بودند، منتظر بودیم که یک تکان شدید و صدای مهیبی، رشته کلام دو نفره مان را برید، پیاده شدیم، شدت اصابت خودرو از پشت سر به خودروی ما به حدی بود که دو خودروی بعد ما را هم درگیر کرده بود. راننده پیاده شده و در حالی که نفس های عمیقی می کشید تا بر اضطراب خود فائق آید، توسط سه راننده دیگر احاطه شد، رو به همه عذرخواهی کنان گفت: “اصلاً شما را ندیدم”. راننده ها با اشاره به مسافت اندک چهارراه تا محل تصادف به او ثابت کردند، با سرعت خیلی زیاد از خیابان مدرس به این سمت پیچیده است. حرف های همه را تأیید و دوباره تکرار کرد؛ “اصلاً شما را ندیدم” بعد به سمت خودروی آسیب دیده خود رفت و کمک کرد همسر باردارش پیاده شود، آنگاه او را با تاکسی راهی منزل کرد و خود در کنار ما ایستاد تا پلیس بیاید، نکته قابل تأمل این بود که به پلیس هم گفت؛” من مقصرم، اصلاً اینها را ندیدم، حواسم نبود، فکرم خیلی مشغول بود”. ما بارها در گزارش های پلیس از دلایل وقوع تصادفات شنیده ایم که عوامل انسانی، سهم بسزایی در حوادث و سوانح درون و برون شهری دارند، تحقیقات و پژوهش های روانشناختی رانندگی هم اثبات کرده اند؛ “افراد مضطرب، رانندگی تهاجمی دارند و این نوع از راندن، اغلب سبب تصادفات مرگبار و غیر قابل جبران می‌شود، هیجان خواهی،تجربه طلبی، ماجراجویی، ملال پذیری،افسردگی،اضطراب، پرخاشگری، رفتارهای نمایشی، فوبیا، افکار پارانوئید، وسواس فکری و عملی، تنوع طلبی، حساسیت میان فردی، خستگی، خواب آلودگی، عصبانیت، غمگینی و یا خشمگین بودن، از جمله حالت‌هایی است که به لحاظ روانی هر راننده‌ای، خواه تازه کار و خواه باتجربه را تحت تأثیر قرار می‌دهد”. نکته تلخ ماجرا اینجاست که روان ناآرامی که این روزها، زندگی اغلب افراد جامعه را در رده های سنی مختلف متأثر ساخته، تنها در رانندگی حادثه ساز نیست و متأسفانه همین آشفتگی های روانی، زمینه ساز اتفاقات تلخ فراوانی شده اند. نگاهی به حوادث رسانه ای شده همین یک ماهه اخیر، اثبات کننده این واقعیت است، قتل جراح قلب یاسوجی به دست یکی از مراجعینش ، قتل امام جمعه کازرون به خاطر یک خصومت شخصی، قتل دختر ۱۱ ساله کاشمری به دست پدر و مادری که او را به فرزندی پذیرفته بودند، قتل خبرنگار ایرنا توسط همسرش به دلیل اختلافات خانوادگی، خودکشی زن جوان در شوسف و… از جمله مواردی است که طی روزهای اخیر رسانه ای شده اند. علاوه بر اینها، موارد عدیده ای را هم در طول شبانه روز از صحنه های دعوا و بزن و بزن و فحاشی و… در معابر و گذرها می بینیم، نمونه اش را همین چند روز پیش از محدوده دوشنبه بازار گزارش کرده اند، آن هم به خاطر یک جای پارک خودرو که قشون کشی به همراه داشت و یک دعوای خیابانی را رقم زد. آشفتگی های خیال و روان پریشی ها که علل فراوانی دارند و می توانند متأثر از مسایل اقتصادی، درآمدهای اندک، مشکلات اجتماعی، اختلافات خانوادگی و… باشند، شاید به نظر منطقی برسند، اما اگر مهار نشوند قطع به یقین دردسر ساز خواهند بود. بدون تردید این تکایف حوزه‌های متولی است که با واکاوی علل و عوامل مؤثر و مقصر در این ماجرا که از قضا رده سنی و طبقه اجتماعی و سطح طبقاتی هم نمی شناسد، آن را به عنوان یک آسیب اجتماعی جدی بگیرند و با انجام پژوهش های لازم، جامع و کامل، راهکارهایی منطقی برای درمان آن بیابند. ایجاد محیط های شهری شاد و مفرح، کمک به افزایش نشاط اجتماعی با ارائه برنامه های انگیزشی وکارگاه های آموزشی مؤثر و مفید، مدیریت درست اقتصاد، افزایش سطح معیشت و رفاه خانواده ها و… از جمله این راهکارهاست. هیچ کدام مان از جامعه جدا نیستیم و هیچ کدام مان هم نمی توانیم ادعا کنیم هرگز به چنین اتفاقی مبتلا نخواهیم شد و نمی توانیم منکر این قضیه هم بشویم که آسیب ها و از جمله همین درگیری های ذهنی، زنجیره وار همه اجتماع را تحت الشعاع قرار می دهد و قطعاً اگر بموقع درمان نشوند، گران تمام خواهند شد. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۷۲۴۸۲۸۹ اعلام یا ارسال بفرمایید)