جم – در دنیای امروز ، نقش خبرنگار متفاوت از گذشته تعریف می شود.دیگر اینگونه نیست که بگوییم صرفا خبرها توسط یک خبرنگار یا یک رسانه رسمی منعکس می شود.«مک لوهان» در تعریف رسانه می گوید : رسانه پیام است. مثلا یک خودکار که در دست ماست ، خود حاوی چند پیام است.رنگ خودکار ، نام خودکار ، کشور سازنده و … . امروزه هر فرد میتواند خود با صفحه مجازی اش رسانه ای باشد و پیامی را به جامعه منتقل کند.گاهی یک صفحه مجازی شخصی خبری از اتفاقی منتشر می کند که نه تنها جهانی می شود ، بلکه رسانه ها پس از آن به میدان آمده و تحلیل و تکمیل می کنند. وقتی دنیا ، دنیای رسانه است ، باید از این ظرفیت عظیم به سود خود استفاده کرد.نباید صرفا بخاطر برخی هرزنامه ها و صفحات زرد ، اصل مسئله را زیر سوال ببریم.بلکه میتوانیم از ویژگی های خوب آن بهره ببریم.به اعتقاد من روز خبرنگار هم جدای از تقدیر از تلاشگران عرصه قلم ، روزی است برای جلب توجه جامعه به اهمیت رسانه و میزان تاثیرگذاری آن روی حال و روز تک تک ما !شاید باور اینکه رسانه رکن چهارم دموکراسی است ساده نباشد.اما وقتی چند نمونه را مرور کنیم ، بیشتر متوجه عمق تاثیر رسانه در روزمره و حتی آینده مان می شویم.مثلا همین چندماه پیش یک کلیپ ساده ده ثانیه ای که یک فعال فضای مجازی بیرجندی از سرعتگیر مقابل کاجستان گذاشت وچپ کردن یک خودرو را به نمایش گذاشت ، کاری کرد کارستان!خاطرم هست یک هفته فضای مرکز استان درگیر همین موضوع بود و رسانه ها نیز به موضوع عمق دادند! از شهرداری و پلیس راهنمایی رانندگی تا استانداری و دادستانی و … همه درگیر ماجرا شدند.اتفاقا ثمرات خوبی هم داشت.چون گاها برای مسئولان نیز یک تصویر عینی و یک پیام اینچنینی که به نوعی تبدیل به مطالبه و دغدغه عموم می شود ، صدای بلند تری از صدها نامه کارشناسی درخصوص خطرات فلان سرعتگیر یا نبود دوربین کنترل سرعت دارد!مطمینا چندین مورد مشابه دیگر را شما خود به خاطر دارید.حالا اگر این بازخورد دهی های مردمی نسبت به اتفاقات و مشکلات و درخواست هایشان از مسئولان ، تلفیق شود با یک کار رسانه ای و کارشناسی در رسانه های رسمی و پیگیری بلندمدت شود ، نتیجه بخشی اینگونه مطالبات بیشتر نیست؟یعنی اگر در پی مطالبات مردمی یک پیوست رسانه نیز ایجاد شود ، موضوع بهتر و بیشتر برای مسئولان استان و کشور فهم نمی شود؟ قطعا پاسخ مثبت است.هرچند تا رسیدن به چنین نقطه ای فاصله زیادی داریم.یک بخش آن درک تک تک افراد جامعه از اهمیت نظارت و مطالبه خود است.اینکه بدانند یک انتقاد یا اعتراضشان به موضوعی مشخص ، به چه میزان تاثیر دارد.دوم زبان بیان این مطالبه است.یعنی استفاده از قدرت رسانه های بصری ، صوتی و متنی و … .سوم آزادی بیان در رسانه های رسمی است.آزادی بیان را نباید از سر امنیتی و سیاسی نگاه کرد! اینکه یک مقام مسئول از مطالبات رسانه ها حمایت کند و از طرفی پاسخگوی مطالبات باشد ، خود نقش پررنگی در افزایش آزادی بیان دارد.این موضوع ابعاد دیگری هم دارد که باید مفصل تر به آن پرداخت.اما یک نکته به تجربه در چندسال اخیر مشخص شده است.مطالبه خواسته های مردمی و نمود پیدا کردن دغدغه های جامعه در فضای رسمی و عمومی ، نباید ذیل عناوین گم شود.باید مردم فارغ از هر گروه و عنوانی خواسته های مدنی و حقوق خود را مطالبه کنند.وظیفه مطالبه گر کردن مردم و همچنین تعریف ابزارها ، بر دوش رسانه ها و مسئولان فرهنگی است.اینجاست که دوباره برمیگردیم به رسانه و خبرنگار؛ زیرا در عین اینکه صرفا رسانه مرجع خبر نیست ، اما مرجع اصلی تحلیل ، تبیین و انتشار مسئولانه اخبار درست نیز هست.باید این جایگاه را در جامعه زنده نگه داشت و از ثمرات بلندمدت آن بهره برد.روز خبرنگار پیشاپیش مبارک .(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)