کاری – روزها یکی یکی بهار زیبا را به تابستان گرم پیوند می دهند و آرام آرام زمزمه ی ورود به روزهای داغ و آتشین دومین فصل سال را به گوشمان می خوانند. برای بسیاری از ما خراسان جنوبی ها، فصل تابستان فصل تفریح و تعطیلات است و صد البته، بسیاری از افراد در چنین فصلی به دلیل مسافرت هایشان، خاطرات خوبی را تجربه می کنند. شاید برای افراد شاغل تفاوت چندانی نداشته باشد، اما دانشجویان و دانش آموزان تمام این سه ماه را در تعطیلات به سر می برند. لذا این خود فرصت مغتنمی است که برای گشت و گذاری در استان و خاطره آفرینی دوباره با دیدنی های زیبایش، برنامه ریزی کنند. خراسان جنوبی با داشتن هزار و ۱۴ اثر ملی و پنج اثر جهانی، دارای جاذبه‌ها و ظرفیت‌های منحصر به فرد گردشگری است که می‌تواند در فصل هایی مثل تابستان، مقصد هزاران گردشگر از سراسر ایران باشد. اما ناشناخته ماندن این ظرفیت‌ها و گاه تعطیلی آنها، همواره از مهمترین موانع رونق یافتن صنعت گردشگری در این استان به شمار آمده است. هوای خنک روستاها و جاذبه های منحصر به فرد آن یکی از مؤلفه های مهمی است که می تواند در جذب گردشگر مؤثر باشد. بیشتر روستاهای استان به دلیل آب وهوایی خوب و خنک در روزهای تابستان، از جنبه گردشگری حائز اهمیت می شوند و این مهم، به ما و مسئولین یادآوری می کند که می باید برای استفاده بهینه از این ظرفیت های ناب، برنامه ریزی های ویژه تری بشود. یکی از چالش های حوزه گردشگری در استان ما، بسته بودن اماکن در روزهای تعطیل است. برایم جالب بود در سفر اخیری که به تهران داشتم متوجه شدم که بیرجند از نظر زنده و پویا بودن چقدر با شهرهای بزرگ تفاوت دارد!! مثلاً در شهری مثل تهران، همزمان با یک یا چند روز تعطیلی رسمی، بسیاری از اماکن و فروشگاهها برای مسافران باز بود، ولی متاسفانه این مساله در شهر بیرجند خیلی کمرنگ یا حتی بی رنگ است. به عنوان مثال اگر مسافری در یک روز تعطیل وارد بیرجند شود، بجز چند سوپرمارکت یا مغازه ی عمومی، از سایر اماکن نمی تواند استفاده کند؛ چرا که در روزهای تعطیل، شهر کاملاً بی روح و تا حد زیادی انگار خالی از سکنه می شود، مغازه ها و مراکز مهم خرید تعطیلند و این خود چالش بزرگی برای شهریست که ادعای توسعه، پیشرفت در حوزه شهرنشینی و تلاش برای رسیدن به نام و آوازه در میان شهرهای بزرگ کشور دارد. از سوی دیگر معرفی نشدن ظرفیت‌های استان سبب شده که خراسان جنوبی در مقایسه با سایر نقاط کشور، گردشگران کمتری را میزبانی کند. بکرترین دیدنی های کویری، زیباترین چشمه‌ها و خیره کننده ترین چشم اندازها در کوه‌ها و نیز مناطق تفریحی و گردشگری کم نظیری در این منطقه وجود دارند، اما هزاران افسوس که به خوبی معرفی نشده‌اند یا درباره شان اطلاع رسانی خاصی صورت نگرفته است. یکی دیگر از چالش های حوزه گردشگری کمبود زیرساخت هاست. تعویق های مکرر پرواز هواپیماها و ناایمن بودن راههای زمینی و فقدان تبلیغات کافی در مسیر رونق گردشگری خراسان جنوبی ،در سالهای گذشته اثرهای منفی بی شماری بر صنعت گردشگری گذاشته است. تأسف بارتر اینکه بسیاری از خود مردم خراسان جنوبی نیز با برخی از آثار تاریخی استان آشنا نیستند و چه بسا حتی در غیر ایام تعطیل نیز بسیاری از گردشگران و میهمانان ما در بیرجند، هنگام بازدید از بناهای گردشگری با درهای بسته ی ابنیه و اماکن تاریخی رو به رو می‌شوند. ای کاش در سالهای گذشته در حوزه های مرتبط با این مباحث، کارهای بزرگ و فرهنگی اثربخشی انجام می شد تا نگران این نباشیم که بسیاری ، بیرجندِ زیبای ما را با شهرهایی مثل بجنورد، بروجن و بیارجمند یا بروجرد اشتباه می گیرند . خلاصه ی کلام اینکه مسئولان باید برنامه ریزی کنند و از تجربیات سایر استانها در این حوزه بهره ببرند. از بهترین راهکارهای موجود در حوزه گردشگری استفاده از ظرفیت فضای مجازی است. در استان و بیرجند عکاسان و تدوین گران خیلی خوب و دلسوزی حضور دارند که می توانند با عکاسی و ساخت کلیپ های تاثیر گذار و یا کمک به تولید محتوا و توزیع و انتشار شبکه ای آن در شبکه های اجتماعی، در معرفی استان نقش موثری داشته باشند. اینکه «چرا با افراد کارشناس مشورت نمی شود و چرا از این ظرفیت ها با دل و جان، استفاده نمی گردد؟»، سؤال مهمی است که می باید مسئولین عزیز ما به آن پاسخ قانع کننده بدهند. بدون شک با کمی برنامه ریزی مناسب تر، با استفاده از تجربه های موفق سایر استانها، با استفاده از ظرفیت های انسانی و تخصصی و هنری و تکنیکی نیروهای پای کار و دلسوز، و با عبور از بعضی تنگ نظری ها ، می توان گامهای بزرگی برای توسعه استان از رهگذر گردشگری برداشت.
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
