بهروزی فر – روزانه ده ها مراسم سخنرانی، بزرگداشت و گرامیداشت در سطوح مختلف برگزار می شوند و ده ها فرد در رده های متفاوت یا به عنوان مهمان یا در قالب میزبان در این جلسات به ایراد سخن می پردازند، اما کَمَند آن نشست هایی که از حضور در آنها خسته نشوی، معدودند آن مراسمی که دوست داشته باشی همین طور ادامه پیدا کنند و تمام نشوند و بسیار انگشت شمارند سخنرانانی که پای حرف هایشان که می نشینی آن قدر جذب می شوی که نه گذر زمان را می فهمی و نه دلت می خواهد نقطه بگذارد انتهای کلامش و حرف هایش را کوتاه کند. روز شنبه، سالن اجتماعات معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، محل برگزاری یکی از همین جلسات بود، مراسم “سالروز تأسیس مؤسسه خیریه محکم و گرامیداشت هفته تشکل ها و مشارکت های اجتماعی”! و انصافاً یک جلسه ویژه!! این مراسم، مثل همه جلسات مشابهش خیلی رسمی و با حضور مهمانانی از رده ها و حوزه‌های مختلف شروع شد ولی برخلاف همه نشست های همتراز، حرف های جدی و گزارش عملکردهای خشک و بی روح و حتی غیرواقعی نداشت. همه آنها که به عنوان سخنران پای تریبون می آمدند، حرف های دل شان را گفتند، حتی استاندار! که با وجود جایگاه مدیریتی و ضرورت حفظ پرستیژ اداری، کلامش را با عاشقانه هایی از حضرت حافظ شروع کرد؛ “هر چه گویم عشق را شرح و بیان /چون به عشق آیم خجل گردم از آن‌‌ / گر چه تفسیر زبان روشن‌‌گر است /لیک عشق بی‌‌زبان روشن‌‌تر است‌‌ / چون قلم اندر نوشتن می‌‌شتافت /چون به عشق آمد قلم بر خود شکافت‌‌ / عقل در شرحش چو خر در گل بخفت/شرح عشق و عاشقی هم عشق گفت‌‌“ حرف های قشنگ و از دل برآمده استاندار، مشاور رئیس دانشگاه علوم پزشکی در حوزه مشارکت های مردمی و معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی، همه و همه جذاب و شنیدنی بودند اما آن چه به زیبایی جلسه افزود، حرف های مهمان اصلی مراسم بود، دکتر دلشاد جراح اطفال که سال هاست در خطه خراسان جنوبی، نام و نشانی در کرده و به جهت کارهای ارزنده و قابل توجهی که انجام می دهد در هر کوره دهی سرشناس است و نام آشنا. کهولت سن و عوارض بیماری قلبی و تبعات مشکلات چشمی، هیچ کدام نتوانسته مانع از حضور دکتر دلشاد برای چندمین بار در خراسان جنوبی شود، که خودش گفت؛ به مردم این دیار، ارادت دارد، چون مردمان این خطه از سرزمین، خوبند و مهربان و قدرشناس و شایسته خدمت! حرف های دکتر دلشاد ، تصورات عجیبی که از برخی پزشکان داریم و اینکه فکر می کنیم خیلی هاشان تنها به رفاه خود می اندیشند و از باز کردن گره از کار مردم، تعریفی خاص دارند را به کل درهم شکست. فکرش را بکنید، گروهی از پزشکان که می توانند با درآمد قابل توجهی که حاصل سال ها تخصص و تجربه است و نتیجه انجام کارهای خاص و فوق العاده، به راحتی و بدون هیچ دغدغه و نگرانی زندگی کنند، به تفریحات شان برسند، آسایش شان را تأمین کنند و… شال و کلاه می کنند و هرازچندگاه به منطقه ای دورافتاده، محروم و با شرایط خاص می روند تا همدردان واقعی برای کسانی باشند که درد امان شان را بریده و راهی جز چشم انتظاری برای یک فرج و گشایش ندارند. دکتر دلشاد و همتایانش در قالب مؤسسه محکم، تنها در یک سال گذشته و در راستای تحقق همین دغدغه، بیش از هزار و ۵۰۰ بیمار را در خراسان جنوبی ویزیت کرده اند و ۲۰۳ کودک دارای نقص تکاملی یا همان ناهنجاری‌های مادرزادی شامل لب شکری، شکاف کام، ابهام جنسی و… را تحت عمل جراحی قرار داده اند. رقم قابل توجه است و با احتساب هزینه ای که هر کدام از این خانواده ها می بایست بپردازند و الان نپرداخته اند، قابل توجه تر و شایسته تقدیر تر!! دکتر دلشاد در همین ارتباطات موردی که با مردم در سفرهایش به استان داشته، قدردان اهالی خراسان جنوبی است و آنها را مردمانی نیکو، شایسته و لایق می داند و بدون شک آن چه می‌تواند به تقویت این باور کمک کند، پاسداشت این تلاش و اقدام است و بهترین گزینه برای انتقال این قدردانی، رسانه است که به نمایندگی از مردم، پاسدار این همت باشد و به دکتر دلشاد و دیگر پزشکانی که چون او، ردای خدمت به تن کرده و از رفاه و آسایش شان گذشته اند تا آرامش خاطر را به خانه مردم ببرند، بگویند؛ برای همیشه دست بوس خدمات تان هستیم و خاطره این همه خوبی تان را هیچ گاه فراموش نخواهیم کرد، چرا که؛ “سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز، مرده آن است که نامش به نکویی نبرند”
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)