بهروزی فر
بر اساس ماده ۵ قانون ششم توسعه،” دستگاه های اجرایی و نیروهای مسلح مکلفند برای محور قرار دادن رشد بهرهوری در اقتصاد، ضمن اجرایی نمودن چرخه مدیریت بهرهوری در مجموعه خود، تمهیدات لازم را برای عملیاتی نمودن این چرخه در واحدهای تحت تولیت خود با هماهنگی سازمان ملی بهرهوری ایران فراهم نموده و گزارش سالانه آن را به سازمان ملی بهرهوری ایران ارائه نمایند”. امروزه بهره وری به عنوان عامل اساسی توسعه، مورد توجه همه کسانی است که خواهان پیشرفت و توسعه هستند، اما نوع نگاه به موضوع بهره وری در شرایط فعلی تفاوت یافته و از مفهوم سنتی آن که فقط در بُعد اقتصادی خلاصه می شد به زمینه های خدماتی، بهبود شرایط زیستی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، تحقیق و توسعه و… تسری پیدا کرده و کیفیت زندگی را تحت الشعاع قرار داده است. در این میان، آن چه بیش از بقیه عوامل در پیشرفت و توسعه یک سازمان نقش آفرین است، گزینه عوامل انسانی می باشد که در سایه دانش و مهارت انجام کار، شناخت شغل، حمایت سازمانی و… می تواند صعود و سقوط یک مجموعه را رقم بزند. در اهمیت و جایگاه واحد منابع انسانی در سازمان همین بس که همواره از نیروی انسانی بهعنوان شالوده هر سازمان و نیروی محرکه آن یاد میشود، چرا که هر سازمانی بدون حضور کارمندان، مجموعه ای از ساختمانها، ماشینآلات و مبلمان دفتری است که به خودی خود بیفایده اند و در ارائه خدمات یا تولید محتوا نقشی ندارند، در حالی که وجود کارمندان و نیروی انسانی سبب پویایی آن سازمان می شود. اگر چه نیروی انسانی با تلاش و تکاپو، کارها را پیش می برد اما همانگونه که دستگاه ها و ماشین آلات با روغن کاری شارژ و تقویت می شوند، پرسنل سازمان هم نیاز به توجه دارند. امروزه کارمندنوازی به یک واژه آشنا در میان مدیران شرکتهای مطرح جهان تبدیل شده و بر مبنای آن، به نیازهای کارمندان بهعنوان منابع با ارزش سازمانی توجه ویژه ای می شود و چون بر این باورند که کارمندان راضی به مراتب دارای بهرهوری و کارایی بالاتری نسبت به سایرین هستند، همواره سعی شان بر راضی نگهداشتن و ارتقاء جایگاه کارمندان در محیط کاری است. در یک نگاه کلی به حوزه های سازمانی داخلی می توان به این واقعیت پی برد، ادارات و دستگاه هایی که به نیروی انسانی خود بها می دهند و با تأمین رفاهیات لازم از جمله کنترل مرتب سلامتی، تهیه بلیط استخر و باشگاه های ورزشی، برگزاری اردوهای خانوادگی، توزیع بسته های غذایی و… بخشی از هزینههای جانبی فرد را جبران می کنند، به مراتب کارمندانی پویاتر و مصمم تر در اجرای کار دارند. در مقابل سازمان هایی هم داریم که به نیروی انسانی حتی کمتر از آلات و ادوات و تجهیزات موجود بها می دهنددستمزدهای پایین و خرید کار فرد به ثمن بخس، فضای فیزیکی نامطلوب، شرایط کاری دشوار، عدم وجود امنیت شغلی، برخوردار نبودن از حداقل های بیمه ای، نداشتن قرارداد کاری، بی توجهی به کمترین نیازهای روحی فرد، حذف برنامه های تشویقی از فهرست کاری مدیر، بی توجهی به نقاط قوت فرد و انگشت گذاشتن بر نقاط ضعف کاری، دیده نشدن اقدامات ارزنده کارمند، پیش داوری ها، ایجاد فضای رقابتی ناسالم، ترویج فرهنگ ناشایست زیرآب زنی و تجسس در امور دیگران و ده ها مورد دیگر از نقصان هایی که در برخی محیط های کاری دولتی و خصوصی استان وجود دارند و ناخواسته بر کیفیت امور تأثیرگذارند. تقریباً تمامی عوامل کاهش بهرهوری نیروی انسانی به ضعف مدیریت ارتباط دارد. در این میان باید رابطه فرد با سازمان، ارتباطی متقابل و دو طرفه باشد. مدیر موفق کسی است که محیط فرهنگی سازمان خود را که عاملی بسیار مؤثر در رفتارهای کارکنان است عمیقاً بشناسد و درک کند و آن را در جهت اجرای برنامه های سازمان بکار گیرد. مدیر باید بپذیرد کارکنان، سرمایه های با ارزش هر سازمان می باشند و دستیابی به هدف های هر سازمان در گرو مدیریت درست این منابع با ارزش است . نیروی کار عامل مهم و مؤثری در بهرهوری است، نیروی کار اگر با آرامش خاطر و انگیزه قوی کار کند و به دلایل گوناگون از آینده واهمه نداشته باشد، بهره وری او بالاتر خواهد بود. کمتوجهی به این موضوع و تصور مکانیکی از روابط انسانی در سازمانها می تواند ضریب تنشها را افزایش داده محیط را برای پیشبرد اهداف سازمانی تخریب کند. بنابراین می توان به این نتیجه رسید که سازمان ها به ویژه مدیران در چگونگی مدیریت جامعه تأثیری تعیینکننده دارند و می توانند به طور شگفت انگیزی در ارتقاء سطح زندگی و موقعیت جهانی هر جامعه نقش داشته باشند. به عبارتی جزئی از کل، افراد شاغل در یک اداره به عنوان بخشی اندک از ساکنان یک منطقه به راحتی می توانند در رشد کمی و کیفی و به عبارتی توسعه آن مؤثر باشند. کوتاه سخن این که اگر طالب توسعه خراسان جنوبی هستیم، باید ساختارها اصلاح گردد، تعهدکاری و روحیه مسئولیتپذیری در مسئولین و کارکنان بیشتر شود و به نیروی انسانی مستعد استان در همه حوزه ها، بها داده شده عنایت ویژه ای شود. چرا که بدون تردید، سرمایه گذاری بر روی نیروی انسانی با هدف اعتلای کیفیت نیروی کار، یکی از زمینه ها و راه های اصلی و اساسی ارتقاء بهره وری و تسریع رشد و توسعه است.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به 09922134287 ارسال بفرمایید)