فاجعه بی صدای قطع درختان شهر
سلام به روزنامه وزین آوای خراسان جنوبی توفیقی است که هر روز آوای زادگاهم را از طریق فضای مجازی در جنوب غرب کشور عزیزمان (خوزستان )می خوانم به دلیل شرایط شغلی امکان سر زدن به وطن را طی چند سال نداشتم هر از گاهی با عکس هایی که از فضای شهری می زدید همزاد پنداری می کردم و ذره ای از دلتنگی ها را آرام می کردم تا اینکه بنا به ضرورت امسال توانستم بعد سال ها برای چند روز به بیرجند بیایم.وقتی هواپیما نزدیک شهر در حال کم کردن ارتفاع بود تحول بنیادین را در آن دیدم و اینکه شهرم اینقدر به وسعتش اضافه شده و توسعه پیدا کرده برایم جالب بود هواپیما که نشست و سوار بر تاکسی وارد شهر شدیم مقصدم که خیابان مدرس بود را به راننده اعلام کردم.کاری ندارم که ورودی های شهر همان تلی از خاک و روغن ماشین های بزرگ و نا مرتبی قدیم را داشت اما اینبار راننده به جای رد شدن از بلوار بزرگی که چندین باند داشت و در اطرافش پارک ساخته بودند و من دفعه پیش بزرگی بیرجند را از آنجا دیده بودم مرا از یک بلوار کوچک بسیار غیر استاندارد به اسم بلوار شهید ناصری وارد شهر کرد که با خودم گفتم مردم در تمام نقاط کشور پیشرفت می کنند اما گویا نگاه مدیران شهری اینجا با هر پروژه ای سطحی تر می شود .کاری ندارم که به میانه راه که رسیدم از راننده خواستم مرا به همان بلوار برگرداند تا شهر را دوباره ببینم از پشت پادگان 04مسیرش را عوض کرد و به سمت بلوار قدیمی تر (شهید صیاد شیرازی )رفت .در کمال ناباوری دیدم خیابان پر چاله چوله خاطرات من که نور آفتاب به زور از بین برگ درختانش به چشم راننده ها می آمد به یک بیابان و تپه های خالی از پوشش گیاهی تبدیل شده بود و اثری از آنهمه درخت کاج نبود .دلم واقعا گرفت و نمی دانم در این شهر ، شهروندی یا مسئولی نبوده که جلوی این فاجعه را بگیرد .شاید درختان را یکی یکی قطع کردند و مردم متوجه نشده اند والا همه به یاد داریم این خیابان سرتاسر درخت بود ولی الان درختان موجود در آن به تعداد انگشتان دست هم نمی رسید .نمی دانم شورای شهر و نماینده مردم چه کسانی هستند اما به شما یادآوری می کنم روزی که مثل ما در خوزستان به خاطر گرد و غبار جلوی پایتان را هم نبینید خواهید فهمید که چه خیانتی در حق شهر شده است .از آوا هم که از قدیم الایام حرف مردم را در ستون الو آوا می زدند می خواهم مصببان و کسانی که در مقابل این اتفاق حتی سکوت کرده اند را در روزنامه ثبت کنید که آیندگان بدانند که باید چگونه مسئولان وقت را قضاوت کنند.
