بهروزی فر – عصر یکشنبه رسانه های استان به یک جلسه ویژه با عنوان “آیین همدلی به نفع مردم «تغییر کاربری املاک ابوذر بیرجند بعد از ۲۴ سال با همدلی ارتش و شهرداری برای احداث باغ شهرداری و میدان اجتماعات»” دعوت شده بودند تا نتیجه یک کار سخت و وقت گیر را از نزدیک شاهد باشند و آن را برای اطلاع عموم به تصویر بکشند. جلسه، مربوط می شد به شروع عملیات تخریب املاک میدان ابوذر یا همان اراضی پادگان ۰۴ و به قول استاندار، پایان یک مناقشه ۲۴ ساله بین اداره‌ کل راه و شهرسازی، شهرداری و ارتش در مورد تعیین تکلیف اراضی پادگان که مطالبه چندین و چند ساله مردم این دیار است.شخص استاندار، معاون هماهنگ ‌کننده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، مدیرکل راه و شهرسازی، شهردار و فرمانده ارشد نظامی ارتش در خراسان جنوبی، همگی در صحبت های خود در این جلسه بر یک وفاق و همدلی برای باز شدن این گره ۲۴ ساله تأکید داشتند.استاندار همانطور که در این جلسه عنوان کرده بود؛ از همان ابتدای شروع به کار در استان، به موضوع تعیین تکلیف اراضی پادگان ورود کرد و حتی در مسیر پیگیری این مسئله، بارها از رسانه ها خواست اجازه دهند این موضوع در فضایی آرام و بدون تنش دنبال شود و با نقدهایی به هر دلیل، مانع ادامه کار نشوند.اینکه یک موضوع با جدیت در دستور کار مدیران در هر سطح و رده ای قرار بگیرد و به نتیجه برسد، جای تقدیر و تشکر دارد و ما هم به سهم خودمان قدردان این اقدام ارزنده شخص استاندار و پیگیری های مجدانه ایشان برای رفع و رجوع مسئله ای که توسعه مرکز استان را هم متأثر ساخته بود، هستیم، اما ذکر چند نکته را نیز در این خصوص خالی از لطف نمی دانیم و قطعاً انتظار داریم این مطالبه به صورت کمال و تمام و در راستای انتفاع عمومی به پاسخ منطقی، درست و دور از ابهام برسد.همانطور که حضرتعالی به درستی هم در این مراسم اشاره کرده اید؛ موضوع انتقال پادگان ۰۴ به خارج از شهر، آن هم به منظور حل مشکلات طرح جامع و تفصیلی بیرجند در سال ۱۳۷۸ در سفر مقام معظم رهبری مطرح شد و با وجود دستور صریح ایشان مبنی بر تحقق خواسته مردم به جهت اهمیت موضوع، تا سال ۱۳۸۴ و سفر رئیس جمهور وقت مسکوت ماند.در ۱۹ آبان ۱۳۸۴ طی توافق وزیر مسکن و شهرسازی وقت و وزیر دفاع و پشتیبانی جمهوری اسلامی ایران و مقامات استانی، مقرر شد وزارت راه و شهرسازی ۱۰۳۰ هکتار اراضی پادگان را که ۹۵۰ هکتار آن خارج از محدوده خدماتی و ۸۰ هکتار آن داخل محدوده بود را به مبلغ یکصد میلیارد تومان خریداری کرده و این مبلغ را ظرف مدت سه سال پرداخت کند، علاوه بر این فضاهای مورد نیاز ارتش شامل سالن‌ پذیرائی میلاد، بیمارستان بوعلی، خانه‌های سازمانی و دادسرای نظامی در مجموع به مساحت ۵ هکتار در مالکیت و استفاده ارتش باقی بماند و سایر اراضی به اداره مسکن و شهرسازی وقت منتقل شود.در همه این سال ها، موضوع انتقال پادگان به خارج شهر به واسطه ورود رسانه ها، هرازچندگاه در دستورکار حوزه های متولی قرار گرفت و هر بار با ناخنک برخی حوزه ها-بخوانید زیرکی برخی ها- با قدری تغییر در توافق اولیه، دچار چالش جدیدی شده است.برابر ماده ۳ قانون فروش و انتقال پادگان ها و سایر اماکن نیروهای مسلح به خارج از حریم شهرها – مصوب بهمن ماه ۸۸ – حداقل ۴۰ درصد اراضی پادگان ها می بایست به تأمین سرانه کاربری های عمومی شهری اختصاص یابد، آیا در ماجرای انتقال پادگان بیرجند، این مهم محقق شد؟! نکته بعدی، ماجرای صورت گرفته در برگرداندن ۳۸ هکتار از اراضی پادگان با کاربری عمدتاً مسکونی به ارتش است، آن هم مابه ازای بدهی ۲۵ میلیارد تومانی راه و شهرسازی به ارتش که در واقع می بایست از محل اعتبارات وزارتخانه پرداخت می شد نه از اراضی مرغوب بافت مرکزی شهر، در حالی که ارتش به جای ۱۰۳۰ هکتار اراضی پادگان، ۷۵ درصد قیمت اراضی و دو هزار هکتار اراضی محمد شهر را دریافت کرده بود، تحویل زمین برای احداث سه هزار واحد مسکونی در مرکز شهر ، از چه بابت است؟!مروری بر اقدامات صورت گرفته در این سال ها نشان دهنده یک بام و دو هوای نحوه برخورد با حوزه های مختلف در عملکرد مدیران است، از آن جمله قدرالسهم شهرداری از متراژ واحدهای مسکونی در تغییر کاربری هاست که در برخی مناطق شهر از جمله باغ کارگشا و… گره به کار مردم انداخته اما در این اراضی به راحتی چشم پوشی شده است، یا بحث حراست از فضای سبز به نوعی که هیچ شهروندی اجازه ندارد، عددی از درختان داخل حیاط خانه خود را خشک یا قطع کند اما خشک شدن ۵۴۰۰ اصله درخت کاج با سن بالای ۵۰ سال در این اراضی با هیچ اعتراضی مواجه نشد. صحبت درخصوص ماجرای انتقال پادگان ۰۴ مثنوی هفتاد من کاغذ است و با این همه در مراسم روز یکشنبه بارها تأکید می شود که ارتش ۵۰ درصد اراضی را به مردم هبه کرده، با احترام به ساحت همه خوبان، قدری اجحاف در حق مردمی است که این همه سال فروتنانه منتظر به بار نشستن پیگیری های مدیران بودند، اگر چه به زعم شما و همه حوزه های متولی، این گره ۲۴ ساله برای همیشه باز شد اما لطفاً شفاف سازی در این زمینه ها را فراموش نکنید، ما منتظر رسیدن پاسخ های منطقی به همه ابهامات هستیم. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۷۲۴۸۲۸۹ اعلام یا ارسال بفرمایید)