بهروزی فر – سال هزار و سیصد و …. ،مهم نیست، حدود6 – ۷ سال قبل، همان زمان که به خاطر مرگ‌ خودخواسته یک دختر عاشق پیشه در اعتراض به پدر و مادرش که مانع ازدواج زودهنگام او با پسری کم سن و سال شده بودند و او خود را از پنجره اتاقی در طبقه چندم خانه به حیاط انداخته بود تا زهر چشم بگیرد و تهدیدشان کند، آمار همین یک مورد خودکشی، رشد ۱۰۰ درصدی را برای خراسان جنوبیِ عاری از چنین آسیبی رقم زد و این استان را به صدر جدول مقایسه استان ها صعود داد.همین یک مورد کافی بود تا وسوسه تکرار چنین شهامت بدفرجامی را به جان افراد مشابه بیندازد و خیلی زود دیدیم حضور مأموران پلیس را پای پل عابر پیاده‌ میدان آزادی و مشاهده کردیم مأموران آتش نشانی را زیر پل عابر پیاده مقابل پارک توحید و جد و جهدی که داشتند تا آن دختر جوان را از تصمیمش منصرف کنند. حالا چند سالی از آن ماجرای نخستین گذشته، و ما هر روز در خبرهای غیررسمی از خودکشی هایی می شنویم که در خبرهای رسمی جایی ندارند، اما وصله ناهمرنگی بر پیشینه فرهنگی غنی و سنت های بی نقص و عیب این دیارند. آمارهای رسمی جهانی نشان می دهد؛ از هر پنج نفر یک نفر در طول عمر خود به خودکشی فکر می کند. از هر ۱۰۰ مرگ در سراسر جهان، یک مورد نتیجه خودکشی است‌ و بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO) هر ۴۰ ثانیه یک نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهد که این رقم در سال به ۸۰۰ هزار نفر می‌رسد. خودکشی عامل اصلی مرگ و میر در میان جوانان می باشد ، به نوعی که مرگ خودخواسته، سومین علت مرگ و میر در بین جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله در سال ۲۰۲۱ بوده است.این آمارها شاید در سطح جهان، قابل پذیرش باشد اما برای استانی مثل خراسان جنوبی که هنوز اعتقادات دینی و باورهای مذهبی و سنت‌ها، سهم بسزایی در فرهنگ و عرف منطقه دارند، محلی از اعراب است و به جرأت می توان گفت؛ پسندیده و قابل قبول نیست!روانشناسان معتقدند؛ بیماری‌های مزمن، افسردگی ، اختلالات شخصیتی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، امنیت شغلی ضعیف یا نارضایتی از کار، آزار های جسمی و روانی، مصرف الکل و مواد مخدر، روابط اجتماعی نامتعارف و … خطر خودکشی را افزایش می‌دهند. اینکه بدانیم چرا و به چه علت فردی، خودخواسته تصمیم می‌گیرد به زندگی اش در هر سنی پایان دهد و از ادامه راه صرف نظر می کند و بر لذت بردن از آینده پیش رو، چشم می بندد، یک بخش ماجراست و‌ اینکه بدانیم که چه کارهایی انجام بدهیم که افرادی کمتر به این درد مبتلا شوند و به این مرگ نابهنگام تن بدهند، بخشی اولی تر و ارجح تر و مصداق عینی همان عبارت معروف، پیشگیری مهمتر از درمان! واقعیت این است که علیرغم همه تلاش هایی که در حوزه های امنیتی و اجتماعی بالادستی استان صورت گرفته تا این موضوع کمتر رسانه ای شود و قبحش بشکند، در حال حاضر خودکشی به یکی از آسیب های جدی خراسان جنوبی تبدیل شده و چه بسا همان سرپوش گذاشتن و کمتر صحبت کردن در مورد این معضل، ما را به این مرحله سوق داده است، اما ورود به این جریان و تلاش برای تغییر برخی رویه ها و جلوگیری از بروز برخی عوامل زمینه ساز، قطعاً می تواند نتایج مثبت و امیدوار‌کننده ای به همراه داشته باشد. یکی از مهمترین عوامل مؤثر در خودکشی، افسردگی است که می تواند در سایه کمبود نشاط اجتماعی رقم بخورد، و بدون تردید آنچه می تواند زمینه ساز جبران این کاستی باشد، قدری تدبیر است، آن هم در حوزه های فرهنگی و اجتماعی!و بی شک دستگاه هایی چون شهرداری، فرهنگ و ارشاد اسلامی، تبلیغات اسلامی، فرمانداری و … و صد البته شورای فرهنگ عمومی هر یک به سهم خود می توانند در این بازی، نقش آفرینی مهمی داشته باشند، و کوتاهی هر کدام از این بخش ها چنان که تاکنون رقم خورده، خراسان جنوبی را در منجلابی فروخواهد برد که رهایی از آن ناممکن و بعید خواهد بود. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۷۲۴۸۲۸۹ اعلام یا ارسال بفرمایید)