مهدی آبادی – ثبت جهانی روستای اصفهک از آن دست خبرهای شیرین و دلچسب برای همه مردم استان بود. اتفاقی که با همت مردم و حمایت مسئولان نتیجه داد و حالا می تواند به عنوان الگوی موفقی از تلاش جمعی، در سایر زمینه ها و ظرفیت های استان نیز مورد استفاده قرار گیرد. خراسان جنوبی ظرفیت های بالقوه ی زیادی دارد که با همت جهادی می توان از آن بهره ها برد. به عنوان مثال صنایع دستی کهن و با سابقه زیادی در استان وجود دارند که از برخی فقط اسمی مانده و از برخی دیگر کارگاه های کوچکی که نتوانسته اند آن طور که باید در این حوزه صاحب اسم و رسمی شوند. هنر و صنعت پارچه بافی از گذشته ً های دور در خراسان جنوبی از رواج نسبتا خوبی برخوردار است که ابریشم بافی، حوله بافی، کرباس بافی، چادر شب بافی، سیاه چادر بافی، جاجیم بافی جزو رشته های بومی و اصیل منطقه در گروه نساجی سنتی است و شهرهای مود، فردوس و بشرویه از گذشته های دور یکی از مناطق اصلی تهیه و تولید این دستبافته بوده اند. گیوه بافی و گیوه دوزی با استفاده از نخ های پنبه ای و ساخت کفش های چرمی از اصلی ترین پای پوش های مردم منطقه از گذشته های دور محسوب می شده است که اکنون، از جمله حرفه های منسوخ شده و کم رونق استان است. در بیرجند قدیم انواع کفش و گیوه در بازار به فراوانی یافت می شده است. اما اکنون این حرفه نیز کمرنگ شده و جز معدود کارگاه هایی که به روز شده و متناسب با سلیقه مخاطب شده اند، اثری نیست. به طور کلی صنایع استان نیاز به حمایت های ویژه دارند. مسلما این صنایع علاوه بر تاریخچه کهن خود که به حفظ آداب و رسوم و سنن مردم منطقه کمک می کند، باعث اشتغال زایی عده زیادی می شود که در وضع فعلی کشور و استان به عنوان چالش بیکاری مطرح است. حمایت برای حضور در نمایشگاه های ملی و بین المللی هم از جمله اقداماتی است که مسئولان استانی انجام داده اند که در جای خود بسیار برای معرفی محصولات استان اهمیت دارد. صنایع دستی هم نیاز به ترویج و آموزش دارند تا منسوخ نشوند و هم نیاز به حمایت های مادی و کمک در بازاریابی و معرفی محصول؛ همان گونه که در خراشاد با همت مردم و مسئولان این مهم در سال های گذشته رخ داد. این نمونه عملکردها را می توان در سایر حوزه ها هم عملی کرد. خراسان جنوبی می تواند در حوزه میراث فرهنگی نیز آثار گوناگونی را ثبت کند و به عنوان مکان گردشگری نیز معرفی کند اما برخی از آن ها در حال تخریب هستند. به عنوان مثال ارگ بهارستان از آثار تاریخی استان است که گویا در کش و قوس های اداری و بحث های بین سازمانی هر روز بیشتر تخریب می شود! جدای از این ها سنگ های قیمتی و به خصوص سنگ معروف به شجر ظرفیت ویژه ای است که با حمایت می تواند برندی برای استان شود. در پایان ضمن تشکر و خداقوت به مسئولان دست اندرکار در ثبت جهانی روستای اصفهک، امیدواریم این اتفاق خوشایند در سایر حوزه ها نیز رخ داده و شاهد استفاده درست و بیش از پیش از ظرفیت های استان باشیم. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)