هرم پور

یکی دو روز قبل یکی از دوستان عزیز گفت: «آوا چه خوب پیش بینی کرد که کرونا در خراسان جنوبی بهتر و شاید زودتر از سایر استانها فروکش خواهد کرد؟ شماها به جایی وصل هستید؟» به جدی و شوخی گفتم: «دست مریزاد! کار آوا بیست بوده و هست. اگر شما و امثال شما آوا و مطالبش را تا بحال جدی تر از اینها گرفته بودید، حال روز استان بهتر و مناسب تر از اینها بود.» پرسید: «فکر می کنی بعدش چه اتفاقی می افتد؟» گفتم: «من دیگر خیلی نگران کرونا نیستم. حالا بیشتر نگران تبعات کرونا هستم که یواش یواش دارد خودی نشان می دهد و احتمالاً گریبان اقتصاد و اجتماع کشور ما را خواهد گرفت. احتمال می دهم و پیش بینی می کنم یک یا شاید هم دو بار دیگر، دوباره یکی دو هفته ای محدودیت ها و تعطیلی های اجباری را ابلاغ کنند. اما ای کاش روی اصول و برنامه و پیش بینی مناسب از تبعاتش باشد.» گفت: «چطور مگه؟» گفتم: «هفته قبل رئیس محترم اتاق اصناف استان در رسانه ها آماری را اعلام کرد که واقعاً نگران شدم. ایشان گفته بود از ابتدای امسال تا اول آذر ماه یعنی چیزی در حدود 240 روز، تعداد 274 واحد صنفی پروانه خود را باطل کرده اند! بعد هم اضافه کرده بود که 20 درصد واحدهای صنفی استان تعطیل شده اند که شاید به 40 درصد هم برسد. حتی صدور مجوزهای فعالیت اصناف نسبت به سال گذشته 22 درصد کاهش نشان می دهد.» گفت: «یعنی اینقدر شرایط برای اصناف بد شده؟» گفتم : «خیلی بدتر از آنچیزی که فکرش را می کنی. رئیس محترم اتاق اصناف گفته بودند که از 33 هزار واحد صنفی موجود در استان، 9 هزار واحد صنفی از تعطیلی ها آسیب دیده اند.» دوست عزیزم پرسید: «خب آخرش که چه؟ اصل دردت چیست؟» گفتم: «اصل دردم این است که مدیران ما باید حتماً نسبت به ابلاغیه ها و بخشنامه ها و محدودیت هایی که اعمال می کنند، مشاورین امین و متخصصی داشته باشند که دقیقاً و بر اساس آمار علمی، آنهم بر اساس واقعیت های موجود، نه گمانه زنی و تخیل و رؤیا، آنهم بر اساس گفته های اهل فن، آن هم بر پایه تجربه ها، به آنها مشاوره بدهند تا تصمیم های درستی بگیرند. وگرنه آنچنان بلایی بر سر استان خواهد آمد که آن سرش ناپیدا.» پرسید: «مگر تابحال اینطور نبوده؟ یعنی بدون مشاوره کار می کنند؟» گفتم: «بله برادر من! معمولاً این طور نبوده و نیست. من تصمیم ها را که نگاه می کنم و ابلاغیه ها و بخشنامه ها را که می بینم و می خوانم، با هر ابلاغیه و بخشنامه و تصمیمی، آه از نهاد فعالان اقتصادی بلند می شود، دقیقاً متوجه می شوم بعضی از این تصمیم ها هیجانی، غیرتخصصی، غیرفنی، و هرچند از سردلسوزی برای مردم، اما غیرواقع بینانه و غیرعلمی است. آخرین موردش را هم که شما خودت در ماجرای افزایش قیمت مرغ در استان در نشست روزنامه آوا شاهد بودی و دیدی و شنیدی! پیش بینی ها بعد از این نشست از سوی بعضی از افرادی که اهل فن هستند و دستی در کار تجارت و بازرگانی و تولید دارند چه بود؟این بود که با تصمیم هایی که در استان گرفته شده مثل ممنوعیت از صدور مرغ به سایر استانها، مرغدار رغبتی به ادامه فعالیت ندارد و خیلی از مرغداری ها که از 30 تن مرغ تولیدی، 11 تن جمع تولیدشان در استان مصرف و بقیه روی دستشان می ماند و هزینه ی دان و نهاده و آب و برق و گاز و کارگر و غیره هم دارند، تصمیم گرفته اند درب ها را ببندند یا هم اقدام به تعطیلی کرده اند. آنوقت مطمئن باشید با این روند، مرغ را در شب عید، باید کیلویی 50 هزار تومان بخریم و تازه آنوقت، تبدیل به وارد کننده طراز اول مرغ هم بشویم!» گفت:«راه چاره؟» گفتم:« ساده و آسان. مسؤولین محترم بادی به غبغب نیندازند و هیجانی و احساسی تصمیم نگیرند، مسؤولین محترم قبل از هرتصمیمی، همه ی جوانب را بسنجند و قبل از ابلاغش، یکی دوباره روخوانی بکنند و بدهند اهل فن هم بخوانند، مسؤولین محترم هسته مشاوره ی قوی در اطراف خود انتخاب کنند و از آنها حتماً مطلب و مشورت بگیرند و به این مشاوره ها احترام بگذارند، اصلاً آقای استاندار در شورای اداری یا شورای برنامه ریزی استان مجبورشان کند که هسته مشاوره تشکیل بدهند. از همه مهم تر اینکه جانب مروت و سهل گیری و آینده نگری و توجه به بازتاب ها و بازخوردهای هر تصمیم به ویژه در قبال اصناف و بازار و تولید کنندگان را خوب(خیلی خیلی خوب) در نظر بگیرند. حاشا و کلّا اگر ضرر کنند.» دوستم گفت: «آهان. چه خوب گفتی!ولی آقای استاندار را که گفتی، ایشان خودش الگوی خوبی برای بحث های مشورتی است. » گفتم: «جانم به قربان آن آهان گفتنت. اول که عرض کردم کار «آوا» بیست بوده و هست! کسی قدرش را نمی داند! راستی برای صحبتی که گفتی، مصداق هم داری؟» گفت: «بله. شنیدم چند روز پیش در یکی از جلسات که قرار بوده برای اصناف در بحث کرونا تصمیم گیری شود، نظرات نماینده اصناف گرفته نشده . آقای ملانوری تأکید کرده چه طور می خواهید در جلسه ای برای اصنافی تصمیم بگیرید که نماینده ای از آنها مشارکت نداشته باشد ؟ بعد هم پیگیری کرده اند که نماینده اصنافنظر کارشناسی بدهد. الان هم ایشان نماد بسیار عالی برای احیاء و استفاده از هسته های مشورتی در استان هستند که باید برای مدیران زیرمجموعه و مدیران کل دستگاهها مدنظر باشند.» گفتم:« احسنت و هزاران احسنت به آقای استاندار. مدیر مشورت گیر و مشورت پذیر هیچ وقت ضرر نمی کند. انشاءا… استان ما با اینگونه مدیرانی بتواند روز به روز بالنده تر هم باشد». گفت: «انشاءا… با حمایت و نظارت مردم.»
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره 09304943831 ارسال بفرمایید)