جم – «حیوان گزیدگی در خراسان جنوبی به هزار و ۲۵۲ مورد رسید» ، «۱۱ مورد مثبت بیماری هاری در خراسان جنوبی شناسایی شد» ، «حمله سگ به سه کودک و یک زن در بیرجند» و ده ها تیتر دیگر که همین چند ماه در رسانه ها منتشر شد. این، وضعیت امروز ماست! با همه کارگروه ها ، جلسات ، بودجه ها ، دستورها و … ، به گفته خود مسئولان وضع ما رو به بهبود نیست.البته در بیانی منصفانه چنین باید گفت!سال گذشته در مجموع ۲ هزار و ۵۰۰ مورد حیوان گزیدگی و یک فوتی داشتیم اما در سه ماهه امسال ، هزار و 250 مورد! میزان بروز حیوان گزیدگی در هر ۱۰۰ هزار نفر از جمعیت استان سال گذشته ۳۳۵.۹۱ بوده است که نسبت به سال‌های قبل روند افزایشی را نشان می‌دهد.حتی دی ماه سال قبل پس از حادثه فوت دلخراش کودک 4 و نیم ساله در روستای امیرآباد ، رییس‌کل دادگستری استان ضرب‌الاجل یک ماه برای ساماندهی سگهای ولگرد تعیین کرد.موضوعی که خود نشان می دهد وضع استان تا چه اندازه خطرناک است که چنین دستوری در آن مقطع برای بررسی شرایط صادر شد. البته در کشور هم وضعیت مطلوب نیست. آماری که سازمان بهداشت جهانی هم ارائه داده است، نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۰ ایران سومین کشور از نظر مرگ انسان‌ها به واسطه ابتلا به بیماری هاری است. ایران بعد از کشور هندوستان با ۱٫۳ میلیارد نفر و چین با ۱٫۴ میلیارد نفر جمعیت، با ۸۵ میلیون نفر جمعیت سومین کشور است که تعداد مبتلایان و مرگ و میر افراد در اثر گزش سگ‌ها (و نه هیچ حیوان دیگری) زیاد بوده است.عزیزان! دیگر آن زمان گذشته که تصور کنیم گزش توسط سگها و انتقال هاری ، برای روستاهاست. حتی طبق آمار ، شهرستان بیرجند در سه سال اخیر بیشترین موارد حیوان گزیدگی را بین شهرستان‌های استان داشته است.همین بیخ گوش خودمان در مرکز استان به وفور سگ های ولگرد را میبینیم.چه در برخی قسمت های شهر که با زمین های خالی احاطه شده اند مثل پرستار و ظفر و پونه و … و چه حتی در خیابان های اصلی مثل غفاری و معلم و سجادشهر و … ! سگ هایی که با این روند فعلی ، احتمال اینکه هاری داشته باشند کم نیست.دراین مدت هم افزایش واکسیناسیون داشته ایم و هم زنده گیری ، انتقال به پناهگاه ، عقیم سازی و حتی در مواردی کشتن سگ ها توسط مردم! اما چرا باز آمارها رو به افزایش است؟ در اینجا چندین مسئله وجود دارد.بزرگ تر شدن شهرها که برخی آنرا به نزدیک تر شدن به زیستگاه سگ ها تعبیر میکنند ، غذارسانی ها توسط مردم به سگ های ولگرد ، پسماندهای تر که به وفور برای سگ ها و گربه ها فراهم است ، عدم آموزش و فرهنگ سازی درست خصوصا به کودکان درخصوص نحوه برخورد با سگ ها و … .اما مسئله این است که همه اینها باید کنار هم دیده شود.برخی مردم را متهم میکنند که غذا میدهید ، برخی میگویند شهرداری زنده گیری کند ، برخی هم تصور میکنند همین وضع کج دار و مریض ، ما را به حل مسئله نزدیک می کند.اما شرایط فعلی قطعا «نه» محکمی به تمام این یک جانبه نگری هاست! نمی شود دست روی دست گذاشت.همه باید پای کار بیایند و بخشی از مسئله را پیش ببرند.صرفا اتکا به دامپزشکی برای واکسیناسیون یا شهرداری و دهیاری و … برای گرفتن سگ ها ، مسئله را حل نمیکند! از ما به عنوان رسانه گرفته تا شما به عنوان شهروند ، هریک وظیفه ای داریم که باید تعریف ، مشخص و مدیریت شود تا در یک همکاری جمعی ، به کنترل بیماری و همچنین افزایش امنیت خود و خانواده مان منجر شود.جالب است بدانید شعار روز جهانی هاری در سال 2020 ، “پایان هاری؛ همکاری، واکسیناسیون” بود.این یعنی سیاست جهانی تاکید زیادی بر همکاری همه دارد.جالبتر اینکه در برنامه کنترل هاری طبق اعلامیه سازمان جهانی بهداشت ، حذف تمامی موارد مرگ انسانی در اثر ابتلا به بیماری هاری ناشی از گزش سگ تا سال 2030 پیش بینی شده است. یعنی در سایرکشورها سیاست های موفقی اجرا شده که نتیجه بخش نیز بوده است.طوری که ادعا می شود میتوان تا سال 2030 مرگ ناشی از گزش سگ ها را به پایان نزدیک کرد.پس این اتفاق ناممکن نیست! همانطور که کرونا ، وکیل و وزیر و رئیس و … نمی شناخت ، هاری هم نمی شناسد! باید جدی بگیریم و کاری کنیم.قطعا ما منکر تلاش های شبانه روزی مسئولان بهداشت و درمان و حتی دهیاری ها و شهرداری ها و … نیستیم.اما به نظر کافی نیست و باید دیگرانی هم پای کار بیایند. در روزهای آینده گفتگوی تفضیلی با یکی از فعالان این حوزه در روزنامه منتشر می شود که ابعاد مختلف این بیماری و راه حل های پیش رو ، طرح خواهد شد.در ادامه هم قطعا پذیرای توصیه ها و نظرات سایر مسئولان و صاحب نظران هستیم تا ببینیم برای جان عزیزانمان ، چه می شود کرد.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)