بهروزی فر – بامداد جمعه ۲۳ خردادماه ۱۴۰۴ یک حمله رخ داد، حمله ای که مردم اغلب استان‌های ایران را هدف قرار داد، درست مثل بیشتر روزهای سال ۱۳۶۰ که کوموله‌ها و دست نشانده‌ها و براندازان با ترورهای جسته گریخته و هدفدار قصد کرده بودند که ریشه‌های انقلاب نوپای ایرانیان را بسوزانند. آنها سوختند، نه ریشه‌های انقلاب را که دفتر نخست وزیری را، دفتر حزب جمهوری اسلامی ایران را و …. تا با شهید کردن جمعی از افراد تأثیرگذار و ایجاد رعب و وحشت در بین مردم، آنها را به قیام وادارند و انقلاب را در نطفه خفه کنند، غافل از اینکه؛ «فقدان آن عزیزان آسان نبود ولی انقلاب متوقف نشد، عقب‌نشینی نکرد، بلکه سرعت گرفت».(مقام معظم رهبری/ نمازجمعه ۱۳ مهر ۱۴۰۳)حالا با گذشت ۴۴ سال از آن سال پرحادثه و بعد از اینکه ایران اسلامی بارها صلابت و قدرت خود را به رخ جهانیان کشیده و در حوادث و اتفاقات فراوان، خدعه‌ها را به نیرنگ کنندگان برگردانده است، امسال دوباره هوای آشوب و بلوا در این دیار امن به سر خودکامگان دنیا افتاد ولیکن این جنگ تحمیلی ۱۲ روزه در کنار پیامدهای فراوانش، دو نتیجه جالب و غیر مترقبه برای جهانیان رقم زد؛اسرائیل با ۳۰ زخم کاری له شد و آمریکا هم سیلی سختی خورد.جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اگر چه زیرساخت‌های زیادی را ویران کرد، آمار شهدای ایران را افزایش داد، مجروحان زیادی به همراه داشت، دلهره ایجاد کرد و … اما یک نتیجه خیلی شیرین و البته غیرمنتظره برای همه دنیا رقم زد؛ این بار هم ملت همیشه همراه ایران اسلامی پیروز میدان شدند.مردم ایران از هر طیف و گروه و خط و ربط سیاسی مدت‌هاست زیر بار فشارهای اقتصادی، کمر خم کرده و به عملکرد مدیران ادوار مختلف در این زمینه، انتقاد دارند و تصور واهی بدخواهان هم این بود که این بلوا و آشوب سراسری، مردم را علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی به میدان خواهد آورد، اما آنچه رخ داد، درست عکس چیزهایی بود که تصور می کردند.حرف از وطن بود و مام پاک میهن؛ تک تک مردم ایران و همه ایرانیان در داخل و خارج کشور که متوجه شدند ایران در خطر است، با تمام وجود پای کار آمدند و جلوه‌هایی به‌یادماندنی از ایثار و ازخودگذشتگی را یکبار دیگر در تاریخ این سرزمین به یادگار گذاشتند، و مردم باز هم نقطه قوت ایران شدند. انسجام مثال زدنی مردم ایران زیر موشک‌باران رژیم صهیونیستی و در هراس از حضور نااهلان مزدوری که همه جا بودند، یکبار دیگر چشم جهانیان را گرفت و این بار هم نشان داد مردم برای ایستادن در صف دفاع از کیان میهن، کمک به همنوع، گرفتن دست نیازمند و مستأصل و … نیاز به دستور و مافوق ندارند، درست مثل همین روزها که برای برپایی موکب‌های عزاداری و هیئت‌های سوگواری ایام محرم با پای دل، مشغول کارندو منتظر نمانده‌اند دولتی‌ها دست به جیب شده و هزینه‌های سنگین هیئت گردانی و موکب چرخانی و سفره گسترانی‌هاشان را بپردازند. این انسجام ملی به واقع یک سرمایه است، مردم برای چندمین بار توان و قدرت این همبستگی را به تصویر کشیدند و همراهی‌شان را ثابت کردند، چه نیکوست که این وابستگی، جداره‌های سخت سیاست را هم درنوردد و سیاسیون را هم به صلاح هدایت کند.مردم، خوبند و خوب و پای کار می‌مانند، آنچه مدام مایه گرفتاری است، اختلاف‌نظرهای سیاسی تندرو هاست، همان‌ها که منافع خود را بر هر چیزی ارجح می‌دانند و صرفه و‌صلاح همه را در نیازهای خود خلاصه می‌کنند.الان دیگر وقت تغییر است، کوبیدن روش‌های غلط و در پیش گرفتن وحدت رویه‌ای به پشتوانه همان سرمایه اجتماعی انسجام ملت! (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۷۲۴۸۲۸۹ اعلام یا ارسال بفرمایید)
یعقوبی – تمام صاحبان کسب‌وکار برای مجوز‌های خود ملزم به اخذ شناسه یکتا از طریق
