درود خدا بر شما اسوه های محبت و مهربانی و الگوهای ارزشی انسانی که در نهایت پاکبازی و جان فشانی 14 ماه آزگار در کسوت انسان هایی جان نثار و خدمت گزار با دنیای از عشق و ایثار و به امید اجر و عنایت پروردگار و درمان دردهای طاقت سوز انبوهی بیمار که نفس بر سینه شان سوار است و به خفقانی گلوگیر و محنت بار دچار و از زندگی مشقت بار و گردش روز و روزگار بیزارند و به امید شفا و توکل بر خدا و با نگاهی سرشار از سپاس و التماس چشم به سوی شما پزشکان و پرستاران که چونان زلال قطرات باران بر کویر دل های سوخته و جگرهای آتش گرفته شان می بارید دارند و با زبان بی زبانی با همه ذرات وجود خود زحمات بی دریغ شما را پاس می دارند و وجدانا در برابر خدمات خداپسند شما شرمسارند. به راستی درود خدا و خلق خدا بر شما که یکسال و دوماه است که کمر بند خدمت را هر چه محکم تر کشیده اید و از خانه و زندگی خود بریده اید و چه بسا که ماه هاست پدر و مادر و حتی کودکان خردسال خود را کمتر دیده اید و با این همه از بیماران خود هرگز نرنجیده اید اگر چه گاهی اخم و اعتراض ناشی از درد طاقت سوز آن ها را هم شنیده اید. کار ماجور شما که به مراتب فراتر از انجام وظیفه است بعد از حماسه دفاع مقدس در تاریخ این ملت به نیکی و احترام و افتخار ثبت و ضبط خواهد شد و به عنوان خاطره ای شایان و پرشکوه سالیان متمادی در اذهان آحاد و افراد این ملت باقی خواهد ماند و فراموش نخواهد شد چه خوب است آن عده اندک که از رنج های طاقت فرسای پزشکان و پرستاران که نه تنها از سلامت خود بلکه از جان خود هم در راه نجات بیماران خود گذاشته اند بی خبرند، یکی دو روز لباس های آتشبار پرستاران را بپوشند و اصلا در خدمت بیماران نکوشند و فقط گوشه ای بنشینند تا بهتر ببینند که بر پاسداران سلامت چه می گذرد و آنها چگونه روز خود را به شب و شب خود را به روز می رسانند البته اکثریت قریب به اتفاق ملت حق شناس ایران از کوچک و بزرگ و زن و مرد و پیر و جوان از دل و جان ثناگو و سپاسگزار این فرشتگان آسمانی هستند که چندی در زمین اقامت گزیده اند و در راه وظیفه خطیر و خدمت شریف خویش رنج ها و زجرها کشیده اند و حتی از مرگ نهراسیده اند. در نتیجه اگر کلاه خود را قاضی کنیم هرگز نمی توانیم در رابطه با ایثارهای ستودنی پزشکان و پرستاران وجدان خود را راضی کنیم. اکنون در آغاز موج چهارم کرونا که مسئولان ممتاز بهداشت و لیدرهای آگاه ستاد، فریاد زنهارشان بلند است و به راستی دل هایشان دردمند، بیایید فریادهای ناشی از دلسوزی های ستایش انگیز ایشان را به گوش جان بشنویم و تمامی اصول و موازین بهداشتی مبارزه با کرونا، این فاجعه بی سابقه قرن را بی کم و کاست رعایت کنیم و در نتیجه با همکاری همگانی، کشتی حیات ملت را از میان امواج مرگبار اقیانوس متلاطم کرونا به ساحل نجات رهنمون شویم. بی تردید تلاش و توان توام با جانفشانی مسئولان بهداشت و پاسداران سلامت ملت ایران نامحدود نیست و اکنون به وضوح می توان آثار خستگی و فرسودگی جسمانی و آشفتگی روانی پزشکان و پرستاران را در سیمای تکیده و جسم و جان رنج دیده این عزیزان دید و از رنجشان رنجید. ملت فداکار ایران بیایید همگان همدل و همراه در این دوران آشوب زده چونان سالیان دفاع مقدس با همت و همراهی و دلسوزی و دل آگاهی در رفع و دفع این ویروس موذی و منحوس از هیچ تلاشی مضایقه نکنیم. دستورالعمل های بهداشتی را مو به مو اجرا کنیم و اگر هیچ کار از ما ساخته نیست بیایید که با خلوص و صفا دست به درگاه مشکل گشای خدا دعا کنیم و خاضعانه از خالق بی همتا بخواهیم که ما را در راه نجات از این بیماری مرگبار یاری کند که براساس آن چه به دلم الهام می شود انسان قرن بیستم براثر پیشرفت های علمی و اختراعات و اکتشافات اعجاب انگیز دستخوش غروری بیمارگونه شده و قدرت برتر و لایزال خدا را فراموش کرده و خدای قادر متعال به انسانی که بالفطره ضعیف آفریده شده بفهماند که خود را فراموش نکند که اگر اراده خدا باشد از عهده ویروس حقیری که با چشم غیر مسلح دیده نمی شود برنمی آید انگار خدا می خواهد به انسان زنهار دهد که خود را فراموش ننماید. ناقوس