جم – چند روز قبل عزیزی که از بیرجندی های دلسوز و دغدغه مند است ، با من تماس گرفت و ضمن تبریک روز خبرنگار و تعارفات معمول ، نیش خندی هم به ما زد و پرسید شما رسانه ها چه کار میکنید که اینطور راحت با آبروی شهرمان بازی میکنند؟ اول نفهمیدم منظور این دوست عزیز چیست.اما به تفصیل به توضیح و تشریح ابعاد انتشار یک خبر پرداخت و حسابی شرمنده ام کرد.«یعنی چی شکایت شهردار از شورا؟ مگه شهر هرته؟ اینجا یک بزرگتر نداره بیاد وسط وساطت کند؟ اون روزی که دوستان کاندید شدن که همه از یک طیف بودن و حامی مشترک داشتن؛ حالا همون حامی ها نمیتونن بیان قائله را بخوابانند؟ در تاریخ استان چنین اتفاقی سابقه داشته که چند نفر اینطوری به هم نقد کنند و حتی چندسال این نقدها رو بیاورند وسط رسانه؟ آقا با آبروی این شهر بازی نکنید.بیرجند شهر فرهنگی و با اصالتیه.آبروی ما رو با این دعواها و خبرها به بازی نگیرید. در تاریخ ثبت شد که در شهر ما چنین اتفاقی افتاده و همه به ما خواهند خندید! ». خواستم کمی از وقایع این چندسال اخیر درخصوص انتقادات دوطرف به یکدیگر و بازی عزل های تکراری و … بگویم.دیدم نخیر ؛ این همشهری ما کاری به این چیزها ندارد.راست هم میگفت.اصلا چه اهمیتی دارد که چه کسی محق است و چرا دعوا شده؟ مسئله این است که چرا باید چنین شکایتی طرح و کار به این نقطه برسد؟ به قول این دوست عزیز واقعا بزرگتری نداریم در استان؟هیچ کس مورد اجماع و وثوق دوستان نبوده که بروند سراغش و دست آشتی بدهند؟متاسفانه از دیروز با انتشار رسمی خبر شکایت شهردار از 5 عضو شورا و صدای بلند عدم همدلی و وفاق که از تک تک کلمات هر جلسه شورا بلند می شود ، سیل عظیمی از تماس ها و پیام های مردمی داشتیم.اغلب هم حول یک محور بود.«خجالت کشیدیم».در این مواقع ادم دلش می خواهد یکی بیاید و از ابتدا فرهنگ را برایمان معنی کند؟ اینکه ثبت رکورد اختلاف به نام شهر فرهنگی ما بخورد ، بس بعید و عجیب است.مگر ما همه ادعای فرهنگی بودن و گفتگو و تعامل و عقلانیت نداریم؟ پس این اتفاق چیست؟ آنقدر آش شور شده که برخی دلسوزان استان نگران شان و جایگاه شورا و شهرداری هستند که در این بحث و جدل ها زیرسوال میرود..تلخ تر آن که به قول مثل معروف« حرمت امامزاده به متولی آن است.» نمیتوان بدون خواست و همت و وفاق مسئولان مربوطه ، جایگاه سابق را به این مجموعه ها برگرداند متاسفانه در چندسال اخیر حواشی به اصل مسائل شهری چیره شده و بسیاری اقدامات و عکس العمل های خوب نیز تحت شعاع قرار می گیرد.وقتی خود اعضای شورای شهر در اخرین جلسه رسما میگویند دعواها باعث شده عملکردها تحت شعاع قرار گرفته و امیدی به اجرای برنامه های شاخص در مدت باقی مانده هم نیست ، ما چه داریم بگوییم؟وقتی رئیس شورای شهر بیرجند می گوید نیرویهای روابط عمومی و راننده شورا توسط شهردار از ما گرفته شده است ، ما شهروندان جز هاج و واج نگاه کردن چه میتوانیم بکنیم؟ کاش برخی مسئولان بیشتر مراقب تبعات رفتارها و سخنان خود بر جامعه بودند و کار را به این نقطه بی بازگشت نمیرساندند.تقریبا در این مدت از استانداری و فرمانداری و حتی گاها دادستانی به میدان امدند تا بلکه بحث ها کمرنک شود اما شد آنچه امروز می بینیم.امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) در نامه‌ی ۵ نهج‌البلاغه خطاب به اشعث‌بن قیس -از کارگزاران حضرت در منطقه آذربایجان- این‌گونه می‌فرماید: «وَ إِنَّ عَمَلَکَ لَیْسَ لَکَ بِطُعْمَهٍ وَ لَکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانَه»، یعنی حکمرانی برای تو طعمه نیست بلکه امانتی بر عهده‌ات است، رهبرانقلاب نیز در این باره خطاب به مسئولین می‌فرمایند: «مسئولیت و منصبی که در نظام اسلامی داری، طعمه و سرمایه و کاسبی نیست – اشتباه نشود – مسئولیت در نظام اسلامی باری بر دوش انسان است که باید آن را به خاطر هدف و نیّتی تحمّل کند.» .(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)