بهروزی فر – بنا به تأکید رئیس جمهور مبنی بر اینکه تا پایان مهرماه تکلیف انتخاب استانداران در تمامی استان ها مشخص می شود و با عنایت به صحبت های وزیر کشور که همه استانداران تغییر می کنند و جایشان را به نیروهای تازه نفس می دهند و در هیچ استانی ابقای استانداران حاضر را شاهد نخواهیم بود، چه بخواهیم و چه تمایلی نداشته باشیم، ناگزیر به پذیرش اولین استاندار دولت چهاردهم هستیم و همین روزهاست که دهمین استاندار خراسان جنوبی هم تعیین شود و سکان امور را در این استان به دست گیرد. آنچه تاکنون در این خطه تجربه شده، حضور استاندارانی است که باری به هر حهت! و بدون هیچ نظرخواهی، به ما تکلیف شده اند، افرادی که به جز یک مورد با کمترین شناخت از ویژگی های اقلیمی، فرهنگی و اجتماعی استان، مدیریت این پهنه وسیع ۱۵۱ هزار کیلومتری را عهده دار شده اند، اتفاقی که گویا برای دهمین استاندار هم قرار است تجربه کنیم. بر اساس شنیده ها و آنچه در اخبار متعدد به نقل از اسکندر مؤمنی وزیر کشور آمده؛ “انتخاب استانداران، طی فرآیندی خاص صورت می گیرد، کمیته ای متشکل از افراد با تجربه و خبره برای انتخاب استانداران تشکیل و شاخص هایی برای این گزینش لحاظ شده است، در این فرآیند پنج تا هفت نفر پیشنهاد شده و از این میان، یک نفر از سوی وزیر کشور تعیین و به هیأت وزیران معرفی می‌شود”. آقای وزیر بارها به این نکته هم تأکید داشته؛ “ملاک، شایستگی و کارآمدی افراد برای این سمت است و فرقی ندارد مربوط به کدام تفکر باشند، داشتن مسئولیت در وزارت کشور و استانداری ها یکی از اولویت ها برای انتخاب استانداران است، البته آنها در همان استان نباید پیش از این استاندار باشند و بازنشسته هم نباشند، مردم داری و عدالت محوری از دیگر شاخص های انتخاب استانداران است”. رئیس جمهور هم با بیان اینکه دولت در انتخاب استانداران از مشورت نمایندگان مجلس بهره خواهد برد” ، این نکته را مورد تأکید قرار داده که؛” ملاک و معیار ما در تعیین استانداران، توانمندی، شایستگی و تخصص است نه داشتن روابط یا وابستگی‌های جناحی”.باستناد صحبت های رئیس جمهور و وزیر کشور که مهره های کلیدی و مؤثر در انتخاب نمایندگان عالی دولت در استان ها هستند، استانداران از بین گزینه های پیشنهادی استان ها تعیین و معرفی می شوند، و بنا به گفته شهرام دبیری معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در ۱۷ مهرماه هم؛” انتخاب اکثر استانداران تقریباً در دولت در حال نهایی شدن است و غیر از چند استان که مقداری اختلاف نظر وجود دارد، در باقی استان‌ها کارها در حال نهایی شدن است و در چند جلسه آتی هیئت دولت، انتخاب باقی استانداران به نتیجه می رسد”.مجموع این صحبت ها حکایت از این دارد که گزینه مدنظر برای سومین استان وسیع کشور هم، تقریباً معلوم و مشخص شده و همین روزهاست که خیلی غیرمنتظره همچون آنچه در دوران ابراهیم رضایی بابادی، سید صولت مرتضوی، قهرمان رشید، وجه الله خدمتگزار، سید علی اکبر پرویزی، محمدمهدی مروج الشریعه، محمدصادق معتمدیان، حمید ملانوری شمسی و جواد قناعت تجربه کردیم، یک مهمان جدید را پذیرا باشیم. میزبانی از یک مدیر جدید، ایرادی ندارد اما اشکال کار آنجاست که بزرگان ما هنوز نتوانسته اند طی این مدت- از شروع به کار دولت چهاردهم(مردادماه) تاکنون- در انتخاب گزینه هایی برای معرفی به وزارت کشور به اتفاق نظر برسند، مصداق این حرف، لیست های متفاوتی است که با امضای گروهی از سرشناسان و تصمیم گیران، هرازگاه سر از رسانه های رسمی و غیر رسمی درمی آورند، اما خیلی زود، تکذیب شده یا توسط گروهی دیگر رد و خلاف واقع عنوان می شوند، به عبارتی متأسفانه تا این لحظه فهرست واحدی دالِّ بر اتفاق نظر ناشی از همفکری و اجماع بزرگان استان نداشته ایم. بد نیست در این زمانی که شمارش معکوس انتخاب استانداران آغاز شده و در همین فرصت های آخری، صاحبنظران استان، قدری از دیگر استان ها الگو بگیرند و اجماع گروه های سیاسی مختلف در انتخاب گزینه اصلح را سرمشق خود قرار دهند، نمونه اش را که در نامه ای در همین استان همسایه بخوانید که با امضای نخبگان سیاسی خراسان رضوی خطاب به دکتر پزشکیان منتشر شد و طی آن بر این نکته تأکید کرده بودند که استاندارشان، الّا و لابُد باید از بین ۵ گزینه( با قید نام) انتخاب و معرفی شود و چنانچه به هر دلیل هیأت دولت در انتخاب استاندار خراسان رضوی از بین این افراد به جمع بندی نرسیدند، تنها کسی که می تواند سکان امور در این استان را به دست گیرد، تنها و تنها آقای… است، در غیر این صورت دولت باید انتظار ریزش سرمایه های اجتماعی خود در این استان را شاهد باشد، به عبارتی این نخبگان سیاسی در تعیین گزینه هایی که با هم انتخاب کرده بودند، برای دولت خط و نشان کشیدند و نتیجه هم گرفتند، چراکه اولین نفر از لیست پیشنهادی شان، روز چهارشنبه ای که گذشت به عنوان نماینده عالی دولت در خراسان رضوی معرفی شد. متأسفانه این اولین بار نیست که پراکندگی افکار و یکی نشدن نظرات، ضربه به ریشه های استان خراسان جنوبی می زند و اگر با همین فرمان پیش برویم، آخرین بار هم نخواهد بود و نتیجه این تشتت آرا، عقب گرد استان است و به جرأت می توان گفت؛ متهم اصلی در عدم پیشرفت و توسعه خراسان جنوبی بعد از ۲۰ سال شکل گیری، بیش از ناکارآمدی مدیران، عدم همبستگی بومی ها و باصطلاح دلسوزان است. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)
دادرس مقدم – پیرمرد بشرویه ایی با بخشش فیش حج خود به جبهه مقاومت از
