بهروزی فر ساعت ۲۱ یکشنبه ۱۴ خرداد ۱۴۰۲
در مسیر برگشت به منزل، گذرمان به بلوار صنعت افتاد، و در حال عبور از محدوده کاجستان، تعداد خودروهای پارک شده توجه مان را جلب کرد، از سر کنجکاوی از در سمت معصومیه وارد محدوده کاجستان شدیم، هیچ جای پارکی نبود، در همان معبر کنار مصلی تا میدان آدینه و حتی فضای پارکینگ حاشیه میدان تا انتها(حاشیه بلوار پیامبر اعظم(ص) ) هم وضع به همین شکل بود، تا چشم کار می کرد، خودروهای پارک شده بود و جمعیتی که یا گوشه ای فرشی انداخته و اطراق کرده بودند و یا در حال قدم زدن و گل گفتن و گل شنفتن بودند.
شلوغی بلوار پیامبر اعظم(ص) هم قابل توجه بود، طول مسیر را که طی می کردیم، ورودی شلوغ و وسوسه برانگیز بند دره ما را بر آن داشت که از مسیر اصلی منحرف شویم.
از همان ابتدای ورودی تفرجگاه تا خود بند، قدم به قدم خودرو پارک شده بود و مردمی که فرش انداخته و از خنکا و تمیزی هوای کوهساری بنددره لذت می بردند، این حضور و ازدحام شور و نشاطی خاص به فضا داده بود.
و ادامه راه که در مسیر ایستگاه های سلامت حاشیه بلوار پیامبر اعظم(ص) امتداد یافت و به میدان دانشگاه آزاد اسلامی ختم می شد هم همین صحنه ها البته با حال و هوایی کمی متفاوت تر مشهود بود و گواهی بر ردِّ این باور که چون شامگاه یک روز تعطیل است و روز بعد هم تعطیل رسمی می باشد و مدارس مقطع ابتدایی تعطیل شده اند ، علی القاعده باید شهر خلوت باشد!!
همین چند صحنه و فقط چند نمونه اندک به خوبی نشان می دهد، فرهنگ مردم بیرجند تغییر کرده و البته محیط های بسته آپارتمانی هم مزید بر علت شده است تا فضاهای تفرجگاهی و تفریحی شهر مورد اقبال عمومی قرار گیرند و بیش از گذشته، محلی از اِعراب داشته باشند.
از گذشته های نه چندان دوری که به دورهمی های مستمر فامیل در خانه باغ های پدری یا باغ های سرسبز پدربزرگ ها در روستا می گذشت، باری به هر جهت!! فاصله گرفته ایم، خانه های آپارتمانی کوچک و محدود هم که امکان پذیرایی از مهمانی های گروهی را از ما سلب کرده اند، اما تمایل به هیجانات و تداوم شور و نشاط های ناشی از با هم بودن ها در خون و جان مردم رخنه دارد و نمی توان آن را نادیده گرفت.
کارشناسان مدیریت شهری بر این باورند که؛ ارتقای کیفی فضا های شهری و ایجاد زیرساخت ها و تأسیسات مناسب برای تفریح و سرگرمی می تواند علاوه بر ایجاد آسایش و امنیت و حفظ تعاملات اجتماعی شهروندان، باعث جلب رضایت بازدید کنندگان فضاهای عمومی شهری و جذب گردشگر شود.
بدون تردید این باور که نتیجه تحقیقات و پژوهش های میدانی است، سمت و سوی برنامه های عمرانی و فرهنگی شهرداری ها را تعیین کرده و تکلیف برنامه ریزان حوزه شهری را روشن می کند.
علاوه بر این؛ پارک ها، بوستان ها و فضاهای عمومی و تفریحی می توانند با تقویت روحیه شهروندی و ایجاد اجتماعات و گروه های غیر رسمی مردمی، به مشارکت شهروندان در فعالیت های اجتماعی منجر شده و راه رسیدن به توسعه پایدار شهر را نیز هموارتر سازند.
شهرداری ها می توانند با توسعه فضاهای سبز کارآمد، علاوه بر کمک به فراهم آوردن بسترهای لازم برای نشاط شهروندی، محیط های مناسبی هم برای درآمدزایی ایجاد کنند.
استقبال مردم از تفرجگاه نیمه تمام بنددره، محیط تفریحی البته مناسب سازی نشده بند امیرشاه، ایستگاه های سلامت ناایمن حاشیه بلوار پیامبر اعظم(ص)، فضاهای کوچک و ناکافی بوستان های محلات و… تکلیف شهرداری و شورای شهر را دو چندان می کند.
اعضای شورای شهر و مؤثرین ماجرا در شهرداری نمی توانند و نمی بایست چشم بر این واقعیت ببندد و بدون تردید مکلفند برای تأمین زیرساخت های رفاهی لازم، مناسب و ایمن برای شهروندان چاره اندیشی کنند. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)