هرم پور
یکی از کارهای بسیار خوب و دلنشینی که چند سال قبل در استان انجام شد و به نظرم می آید به اندازه دهها پروژه ی مهم منطقه ای در حوزه معرفی استان اثرگذار بود، تهیه مستندهای معرفی استان از سوی شبکه های خبری «پرس تی وی» و «العالم» به سه زبان انگلیسی، فرانسوی و اسپانیولی بود. مدت ها به دنبال این بودم که بدانم خبرنگاران و مستندسازان این شبکه ها را چه کسی معرفی و چه کسی هدایت و حمایت کرد. تا اینکه سرنخ های آن را در فعالیت ها، پیگیری ها و رایزنی های نمایندگی وزارت خارجه در استان پیدا کردم. چقدر کارهای خوب و مهمی. و چقدر اثر بخش و ماندگار. این روزها دوباره به وضعیت، فعالیت ها و شرایط نمایندگی وزارت خاجه سرکی کشیدم که اگر شد پیشنهادی بدهم برای انجام کارهای رسانه ای مشابه. و راستش را بخواهید، کمی نگران شدم. سرمقاله امروزم درباره ی یک مشکل است؛ مشکلی به نام «عدم درک اقتضائات زمان» و «فراموشی تدریجی«. این مشکل گاهی کهنه و تبدیل به «موضوع» می شود و گاهی تهدید کننده و خطرآفرین و تبدیل به «معضل« می شود. آبان ماه 1393 با رایزنی های متعدد انجام شده، اولین بار، دفتر نمایندگی وزارت امور خارجه در استان خراسان جنوبی و در خیابان شهید مطهری، در ساختمانی که به ساختمان «اداره قند و شکر» معروف است، افتتاح و آقای «غلامحسین ابراهیمی» به عنوان اولین مسؤول این دفتر معرفی شد. در آن مقطع، بسط ارتباطات با کشورهای همجوار، رفاه حال شهروندان و مسافران خارجی برای انجام سفرهای خارجی، جذب سرمایه گذاری خارجی، تأیید اسناد، رونق صنعت گردشگری و پیگیری های امور ویزای شرکتهای خارجی در استان، رایزنی در زمینه مباحث خارجی، رسیدگی به امور احوالات اتباع خارجی مثل ازدواج، طلاق، فوتی ها و تولدها از جمله وظایف دفتر نمایندگی وزارت امور خارجه در استان عنوان شده بود. در همان ایامی که بازار افتتاح نمایندگی های وزارت خارجه در سطح کشور داغ بود و این موضوع، به شدت هم مورد حمایت استاندارانِ توسعه فهم قرار می گرفت، مشاور معاون اداری و مالی وزیر امور خارجه با بیان این کلید واژه های زیبا که « دفتر وزارت امور خارجه ویترین استانها است»گفته بودکه بیست و هشت نمایندگی داخلی وزارت امور خارجه در استان‌های مهم و مناطق آزاد فعالیت می کنند و خراسان‌جنوبی دهمین استانی است نمایندگی‌های آن را معرفی کرده‌اند. او با تأکید بر تعریف مقوله جدیدی به نام «دیپلماسی اقتصادی» در وزارت امور خارجه، یکی از اولویت‌هارا تأمین زیرساخت‌های نمایندگی‌های وزارت امور خارجه در استانها دانسته و به صراحت تأکید کرده بود که اگر همکاری استانها نباشد، ادامه فعالیت این دفاتر غیر ممکن است. در آن مقطع یادم هست که کارهای خوبی در حوزه معرفی استان در سطح ملی انجام شد. حتی در مقطعی استان خراسان جنوبی، مأوا و مأمن سفرهای سفرای خارجی از کشورهایی مثل سوئیس، دانمارک، هند، پاکستان، آفریقای جنوبی، نروژ، چک، افغانستان و اتریش و فضایی مناسب و مطلوب برای معرفی جاذبه های گردشگری و سرمایه گذاری شده بود. در یک بازه زمانی مناسب، حتی شاهد سفر هیأت تجاری چهل نفره ای از کشور چک به استان و انعقاد قراردادهای مهم توسعه ای، ورود اولین تور گردشگری اروپایی به بیرجند، و انجام سفر مسؤولین استان به کشور افغانستان بودیم. بی نیاز شدن متقاضیان خدمات کنسولی از سفرهای متعدد به تهران و مشهد هم شاید یکی از مهم ترین دستاوردهای فعالیت این نمایندگی در استان بود. داستان این نمایندگی اما ختم به خیر نشد و هرچند با همه ی فراز و نشیب هایش تا چند سالی دوام آورد، ولی چند سال بعد بنا به دلایلی زمزمه تعطیلی اش پیش کشیده شد و در نهایت ناباوری، واقعاً هم تعطیل شد! این دفتر که حالا دو مدیر را هم به خود دیده بود، تعطیل شد تا بخش مهمی از فعالیت های دیپلماسی اقتصادی استان در محاق فراموشی و حتی تهدید قرار بگیرد. اما «معتمدیان» که آمد، با درک مطلوبی که از توسعه و ابزارها و زمینه های آن داشت، دفتر نمایندگی وزارت خارجه در خراسان جنوبی پس از حدود یکسال تعطیلی و با اتمام ماموریت «محمد فیاضی»، نهایتاً در اسفند ماه 1397 مجدداً احیاء و با مدیریت آقای «عجم» شروع به کار کرد. این روزها باز هم این نمایندگی علی رغم همه ی تلاش ها و دلسوزی های مسؤولینش، حال خوب و مساعدی ندارد. یکی از مهم ترین دلایل این عدم حال خوب که شاید حتی خیلی جزئی به نظر برسد و باورش برایتان سخت باشد که این عامل باعث تعطیلی یک فعالیت بسیار مهم و اثرگذار در استان بشود، فرسوده بودن ساختمان نمایندگی و نداشتن یک ساختمان خوب و در شأن مردم و مراجعین است. هرچند ظاهراً تأمین امکانات اولیه فعالیت دفاتر و ساختمان نمایندگی بر اساس تفاهم نامه ای که بین استانداری و وزارت خارجه منعقد شده است، بر عهده استانداری است، اما استانداری هم مقدورات و توانمندی هایی دارد که بر اساس آنها مساعدت می کند. گاهی این مقدورات، زیاد نیستند و گاهی هم منسجم و شاید هدفمند و دارای اولویت نباشند، لذا لازم است اولاً جزئی از اولویت ها شوند و ثانیاً سایر نهادها، ارگانها و سازمانها، دستی به هم برسانند و در راستای رفع مشکل و هموارسازی فضای تداوم فعالیت این نمایندگی، استانداری را یاری و همراهی بکنند. تعطیلی دوباره این نمایندگی، یک خسران چند منظوره و یک عقب افتادگی توسعه ای را در دنیای امروز برای استانی که روی ریل توسعه به سرعت در حال حرکت است، به دنبال خواهد داشت. کمی بیشتر مراقب «پیشامدهای ضد توسعه ای» باشیم.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره 09304943831 ارسال بفرمایید)
