بهروزی فر – شاید از بهترین اتفاقات و شیرین ترین خاطرات جام ملت‌‌های آسیا برای ما ایرانی ها، پیروزی تاریخی تیم ملی، مقابل ژاپن بود. در مرحله یک چهارم نهایی جام ملت های آسیا، تیم ملی ایران از ساعت ۱۵ روز شنبه ۱۴ بهمن ماه در ورزشگاه شهر آموزش قطر به مصاف تیم ژاپن رفت و بعد از یک بازی جانانه و واقعی، طلسم شکنی کرد و برای نخستین مرتبه، ژاپن را با برتری دو بر یک در جام ملت‌ های آسیا شکست داد و اقتدار این تیم توانمند را زیر سؤال برد. بازی که تمام شد، دوربین ها بازیکنان دو تیم را در حالت های مختلف به تصویر می کشیدند در حالی که همگی در یک کار، وجه اشتراک داشتند، همه بازیکنان گریه می کردند، ژاپنی ها به خاطر شکست ناباورانه و تلخی که بر آنها تحمیل شده بود و ایرانی ها به واسطه برد غرورآفرینی که رقم زدند. فراتر از آن مستطیل سبز هم ماجرا همین بود، تماشاچیان هم در همراهی با تیم شان اشک می ریختند، یا به اندوه یا به شوق و شعف، آن چه در آن سوی مرزهای قطر و در داخل کشور هم شاهدش بودیم، خیلی از ایرانی ها به افتخار این برد شیرین اشک شوق ریختند. برد تیم ملی در برابر ژاپن که امیدواریم روز چهارشنبه هم در مقابل حریف میزبان، دوباره و به همین شیرینی تکرار شود، یک نمونه جزئی از همراهی های ملت ایران در هر قشر و صنفی با همه اتفاقات و مناسبت هاست. مردم ایران در همه این سال ها نشان داده اند هر کجایی پای حیثیت ایران و ایرانی در میان باشد، از جان شان مایه می گذارند، آنها در قبال این همراهی که وظیفه خود می دانند از هیچ کسی هیچ چشمداشت و توقعی نداشته و ندارند و ثابت کرده اند آن چه برای شان مهم است، تنها و تنها نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است، نظامی که تا به اینجای کار برسد، خون های زیادی برای حراست از آن ریخته شده، اما به پشتوانه همین مردم پابرجا و محکم ایستاده و به همه دنیا ریشه دوانده است. در قاموس نظام جمهوری اسلامی ایران، مردم رکن اصلی و اساس همه تصمیم گیری ها و برنامه ریزی ها هستند، یعنی همه آنچه محقق می شود باید طبق نظر مردم و با ملاحظه شرایط عمومی جامعه رقم بخورد، و اگر غیر این بود آوردگاه های مهمی مثل انتخابات به مشارکت و همراهی مردم گره نمی خورد. این روزها که بیش از همیشه خاطرات انقلاب مرور می گردند، بیش از همیشه هم جایگاه مردم به تصویر کشیده می شود، مردم امروز ایران اسلامی، همان هایند که ۴۵ سال قبل، مبارزات ۱۵ ساله شان به ثمر نشست و انقلابی نوظهور و متفاوت را به رخ دنیا کشیدند، مردم همان ها هستند و آنچه این روزها اذیت شان می کند، این است که برخی مدیران با آن چه آن اوایل انقلاب به خاطر می آورند، خیلی فرق دارند و لذا این آسیب را برنمی تابند. درک مردم، به بازی نگرفتن آنها، احترام به شعورشان و… توقع زیادی در قبال این همه همراهی و جانفشانی نیست، لطفاً این مهم را درک کنید و در کارها و برنامه هاتان از یاد نبرید.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)