بهروزی فر – گاهی یک اتفاق، می شود صدر خبر رسانه ها و امکان ندارد یک سایت یا پایگاه خبری را جستجو کنی و نشانی از آن ماجرا یا حادثه در آن نبینی، درست مثل سانحه قطار مشهد- یزد که در محدوده طبس اتفاق افتاد و گزارشات لحظه ای آن، مهمترین و کلیدی ترین بخش خبرهای رسانه های کشور به ویژه در استان خراسان جنوبی را به خود اختصاص داد، همین حالت را در ماجرای ریزش متروپل، حریق پلاسکو، تصادف مجری صدا و سیما، زلزله کرمانشاه و… هم می توان یادآور شد. اتفاق، از هر جنسی، تکان دهنده و دلخراش است و قطعاً بسته به نوع و حجم خسارت هایی که به بار می آورد، میزان تأثیر گذاری اش بیشتر و بیشتر می شود و به همین نسبت هم دنبال کردنش برای مخاطبان جذابیت خاص تری پیدا می کند تا آنجا که یک حادثه تا مدت ها، نقل محفل خیلی از نشست ها و دور همی ها می شود و هر کسی سعی می کند آخرین یافته های خود را با دیگران به اشتراک بگذارد و بر داشته های بیشترش فخر بفروشد. حالا در این میان، زیر جلد شهر، گاه و بیگاه اتفاق هایی رخ می دهند که نه رسانه ها -متأثر از بی اطلاعی ناشی از ضعف اطلاع رسانی دستگاه های مسوول- آن طور که باید به آن ها می پردازند و نه قربانیان آن حادثه- به دلیل شرایط اجتماعی- جرأت می کنند از بحرانی که پشت سر گذاشته اند، دم بزنند، و نه متولیان امر در حوزه های قضایی، امنیتی، انتظامی و…- به دلیل پاره ای مصالح – تمایلی به بیان آن واقعیت یا آسیب اجتماعی دارند. اتفاقی که در این میان می افتد، آن است که در سکوت خبری رسانه ها و عدم اطلاع رسانی درست و شفاف حوزه های متولی، بناگاه خبر از بنگاه های خبری آن سوی آبی با کلی حاشیه های رنگ و لعاب دار! سر در می آورد، نمونه اش همین خبری که دو روز قبل توسط اینترنشنال، رسانه ای شد و پرده از یک اتفاق تلخ در استان خراسان جنوبی برداشت. بنا به آن چه پیرو این خبر اینترنشنالی! در پایگاه های خبری متعدد منتشر شد و هر کدام بسته به سیاست های رسانه ای خود به گونه ای آن را پردازش کردند، یک آقای ۵۵ ساله، چند دختربچه ۸ تا ۱۱ ساله را مورد تعرض جنسی قرار داده است، به این معنا که گویا با نمایش تصاویر و فیلم های مستهجن، در فضایی که برای برگزاری کلاس های کمک آموزشی استفاده می کرده، آن ها را آزار می داده است. این که این خبر به چه میزان صحت دارد؟ دستگاه قضایی که گویا با شکایت تعدادی از خانواده ها به این ماجرا ورود پیدا کرده، چرا اخطار و هشدارهای لازم را برای آگاهی بخشی به خانواده ها و جلوگیری از تکرار خطاهای مشابه ارائه ننموده؟ یا نیروی انتظامی در کنار اخبار متعدد کشفیات قاچاق و انهدام باندهای مافیا و سرقت و پیدا کردن خودروهای مسروقه، از گفتن خبر دستگیری متهمی چنین خطرناک چشم پوشیده؟ یا… اگر چه جای سؤال دارد اما هدف این مقال نیست لیکن نحوه پرداختن به اینگونه مسائل در استان ما ، جای صداقت در خبرسانی را به خبرپراکنی های غیر واقعی شبکه های معاند داده است که باید متولیان حوزه اطلاع رسانی استان در این خصوص پاسخگو باشند . در کنار این موضوع توجه به آسیب های اینگونه نیز در ستگاه های متولی به شدت مورد انتظار است . تعرض جنسی از جمله آسیب هایی است که با وجود دشواری های فراوان، همواره در لفافه ای از سکوت پیچیده می شود، درست مثل خانواده های متأثر از این اتفاق در استانی همچون خراسان جنوبی که مردمانش به تدین و اخلاق مداری شهره اند، و با بروز چنین حوادث تلخی به جهت ترس از آبرو، واهمه از تکرار این خطا، نگرانی از پرسش های بیهوده دوست و آشنا، دلشوره بدنام شدن فرزندشان و تأثیر این واقعه در آینده و… سکوت پیشه می کنند و حقوق حقه خود را زیر پا می‌گذارند و از شکایت منصرف می شوند و ترجیح می دهند یک عمر با اضطراب، استرس، گوشه گیری، انزوا، ناآرامی، ترس از جنس مخالف و حتی همنوع، شوک های عصبی و… فرزند خود کنار بیایند، اما دم فروبندند و در پوشی بر اتفاق نهند. چرایی این واکنش ها، ریشه در باورهای اجتماعی، نقص قانون، مطول شدن رسیدگی ها، ضعف نظارت ها، فرصت طلبی ها و سودجویی ها و… دارد و بدون تردید تا روند موجود اصلاح و بازنگری نشود، خیزش زیرجلدی این آسیب اجتماعی در آینده ای نه چندان دور، همچون دملی چرکین سر باز خواهد کرد و آن روز شاید مجالی برای جبران نباشد.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷  اعلام یا ارسال بفرمایید)