جم – مناسبت ها هر کدام یادآور قشری از جامعه اند اهمیت و نقش آفرینی آنان؛فردا هم به عنوان روز خبرنگار ، یادآور تلاش کسانی است که برای مردم و کشورشان قلم می زنند.خبرنگاری و به طور کامل تر ، رسانه به عنوان رکنی از دموکراسی همواره مورد توجه جوامع مختلف است.هرچه در جامعه ای صدای رسانه بلندتر ، دقیق تر و شفاف تر باشد آن جامعه می تواند مسیر درست خود را پیدا و به سمت توسعه حرکت کند. بالعکس این اتفاق نیز همواره صدق می کند.مادامی که درک کاملی از رسانه و قدرت آن نباشد ، نه تنها همراهی مسئولان با رسانه شکل نمیگیرد بلکه در مواردی به تقابل هم می انجامد.اتفاقی که تهدید بزرگی برای جامعه است.در شرایط فعلی و حجم بالای داده ها و اخبار در فضای مجازی و وجود رسانه های زرد با پشت صحنه های عجیب و غریب ، اگر نتوانیم به رسانه های خودی اعتماد کرده و در اطلاع رسانی و تبیین مسائل همراهشان باشیم ، قطعا قافیه را خواهیم باخت و این نه به ضرر حاکمیت بلکه به ضرر کشور تمام می شود.در این بین رسانه های بومی و منطقه ای نیز به واسطه ارتباط نزدیک تر با مردم ، اهمیت مضاعفی داشته و دارند.هرچند متاسفانه خبرنگاری و کار رسانه در استانی مثل خراسان جنوبی با وجود تعداد بالای رسانه های مکتوب ، خبرگزاری ها و … ، سخت و گاهی حتی پردردسر است! و بسیاری هنوز الفبای رسانه و تعامل با رسانه را بلد نیستند ، در این بین ، مظلوم تر از همه ، خبرنگار است.خبرنگاری که به واسطه ارتباط با مردم درد را میفهمد ، به واسطه ارتباط با متخصصان راه درست و غلط را می داند و به واسطه ارتباط با مسئولان ، اولویت بندی ها و راه حل ها را. اما تناقضات پررنگ ، کج فهمی ها ، سوء برداشت ها و … گاها چنان می شود که وقتی به عنوان یک خبرنگار مسئله ای را طرح میکنی ، درنهایت نه تنها حل نشده بلکه مسئله ای تازه از درون حواشی آن ساخته می شود.باید مسئولان بپذیرند خبرنگار ، دغدغه ای از جنس مردم دارد و برای بهبود شرایط قلم میزند.وقتی ساعت ها و روزها به انتظار یک پاسخ کوتاه شماست ، وقتی برای پیگیری یک مطالبه مردمی سوال میپرسد و یا وقتی مطلبی انتقادی مینویسد ، نباید زبان به تهدید بازکنید ، مطلبش را تشویش اذهان عمومی بخوانید و یا از جهاد تبیین رهبری مایه بگذارید ! گاهی حتی برخی مسئولان از تهدید انتهای جوابیه شان که قرار است در رسانه منتشر شود هم نمی گذرند و با قید «حق برخورد قضایی و قانونی محفوظ است و امثالهم» ، اظهار لطف میکنند . یک خبرنگار آنهم خبرنگاران استان ما ، نه قصد تخریب دارند و نه در سلسله مراتب اداری جایی دارند که بخواهند با انتقاد ، جای شما را تنگ کنند! اگر پاسخی به خبرنگاری می دهید ، لطف نه بلکه وظیفه خود را در قبال حقی که بر گردنتان است انجام داده اید.اگر مطالبه ای مطرح می شود ، اتفاقا برای تنویر افکار عمومی باید سریعا پاسخ گفته تا فرصت را از روایت های غلط بگیرید .رسانه های معاند چنان فرصت شناس اند که از اندکی تعلل شما برای درج واقعیت ، استفاده و همه چیز را مصادره به مطلوب می کنند.آنوقت میبینی یک اتفاق ساده مانند یک صف نان ، می شود خط خبری تخریبی علیه کشور! در این بین به قدری مردم استان ما نجیب اند که حتی خود بسیاری از مطالباتشان را نمیگویند و میگذارند تا بلکه حل شود.برخی مطالبات را هم که پیگیری میکنند ، ملموس و واقعی است و دیگر کارد به استخوانشان رسیده.با اینحال بازهم هیچ وقت از چارچوب احترام و حفظ حرمت ها خارج نمی شوند.دون شان این مردم نجیب است که وقتی به عنوان مسئولی روی فلان صندلی نشسته ایم ، به اندازه پاسخی هم برایشان وقت نگذاریم.هرچند به نظر می رسد اگر درک بهتری از جهاد تبیین مورد تاکید رهبری ایجاد شود ، بسیاری از مسائل حل شده و مطالبات راه درست خود را پیدا می کنند.وقتی مسئول بداند که جهاد تبیین جاده یک طرفه نیست و باید حرف مردم را شنید ، شبهات را برطرف کرد ، نقدها را پذیرفت و برای حل آن راهکار داد ، به تدریج باب درست گفتگو بیش از پیش باز می شود. در پایان این موارد هم ذکر دوباره یک نکته ضروری است.ما خبرنگاران حتی به اندازه یک تشکر خشک و خالی! هم از مسوولین انتظاری نداریم چرا که مطالبات صنفی مان را در ارتباط با اداره کل فرهنگ و ارشاد پیگیری میکنیم و همواره هم پذیرای مطالباتمان بوده اند.اگر میخواهید امسال روز خبرنگار متفاوتی شود ، رویکرد خود را عوض کنید! ما را بپذیرید ، به ما اعتماد کنید ، مطالبات را پاسخ دهید و ما را کنار خود بدانید نه در مقابل خود.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)