بهروزی فر – چند سال پیش و در جلسه ای با محوریت آسیب شناسی برخی مسایل و مشکلات، یکی از مدیران ارشد استان در حین صحبت از تجربیات سال ها کار کارشناسی و مدیریتی خود، به یک نکته خیلی جالب اشاره کرد که عملاً نتیجه تجربه هایش بود و به عنوان یک چراغ راه در همه امورات به آن توجه داشت. او می گفت: ما باید در همه تصمیمات، برنامه ریزی ها، اقدامات و کارهای مان اثر پروانه ای را به خاطر داشته باشیم، همان اصلی که می گوید؛ بال زدن یک پروانه در نقطه‌ای از جهان، می‌تواند در نقطه ای دیگر طوفان بیافریند. بر اساس این قاعده هر تصمیم، ایده و کار ما هر چند کوچک! می تواند به صورت سلسله وار پیامدهایی خوب یا بد، مفید یا مخرب به همراه داشته باشد، مثلاً اینکه اگر ما به عنوان یک مدیر در یک مجموعه به هر دلیلی با زیردست مان به تندی برخورد کنیم و او را مورد عتاب و خطاب قرار دهیم-که این هم می تواند برون داد یک اتفاق قبلی باشد-، قطعاً باید این انتظار را داشته باشیم که او هم برای کم کردن این فشار روانی تحمیل شده، با ارباب رجوع خود به تندی برخورد نماید یا عُقده این برخورد تلخ را سر همسر و فرزندانش خالی کند و این موضوع همین طور ادامه پیدا کرده و زنجیره وار به گروه های بعدی منتقل شود، و چه بسا همین یک برخورد مختصر بتواند زمینه ساز یک فاجعه بزرگ باشد. براساس همین باور فکری، او همیشه تأکید داشت هر تصمیمی که می گیریم، هر تدبیری که می اندیشیم، هر پروژه ای را که طراحی و اجرا می کنیم، هر برنامه ای که برای تحقق یک کار می چینیم و… باید به زیور دور اندیشی آراسته باشد، کمی فکر کردن و پیش بینی همه جانبه تبعات یا عایداتی که این تصمیم، ایده، فکر، برنامه یا کار ما می تواند به همراه داشته باشد، قطعاً از هر اتفاق تلخ و ناگواری پیشگیری خواهد کرد. بدون تردید همه اتفاقات ناگواری که این روزها در استان شاهد هستیم، پس زمینه ای ناشی از یک حرکت پروانه ای دارد، اگر جوان ۱۷ – ۱۶ ساله ای بدون گواهینامه رانندگی، صرفاً برای تخلیه انرژی جوانی ! فرمان خودرو را به دست می گیرد و زمینه ساز تصادفی منجر به فوت خود یا مصدوم شدن رفقایش می شود، اگر فردی در هر سنی به بهانه جبران هزینه های زندگی به سوخت کشی روی می آورد و همچون بمبی متحرک، جان ده ها نفر را در مسیر تردد خود در معرض تهدید قرار می دهد، اگر سن اعتیاد به شکل زایدالوصفی پایین آمده و ناباورانه دختران ۱۲-۱۳ ساله ما را هم درگیر کرده است، اگر نیاز های کاذب و مجرمانه در هر دکه، هایپرمارکت و فروشگاهی اجابت می شوند تا سطح دسترسی به مشروبات الکلی و انواع مخدرها کاهش یابد، اگر باورهای دینی در جوانان و نوجوانان ما کمرنگ شده و چراغ دین در برخی خانه ها رو به افول است، اگر آمار سکته های مغزی و قلبی ناشی از فشارهای روانی و تغذیه ناسالم رو به افزایش گذاشته، اگر علیرغم همه حمایت های دولت از اقشار کم درآمد یا باصطلاح دهک های پایین جامعه، نمودارسوء تغذیه در استان سیر صعودی دارد، اگر تکدی گری، کودکان خیابانی و تن فروشی زنان با وجود جلسات هم اندیشی متعدد و راهکار های ارائه شده همچنان در صدر آسیب های اجتماعی خودنمایی می کنند، اگر… همه و همه برون داد و نتایج نامیمون تصمیم ها یا تدبیرهایی هستند که لحظه ای، هیجانی و عاری از آینده نگری اتخاذ شده اند، حال این تدبیر می تواند به نصب یک سرعتکاه در مسیری پرتردد ، یا به شیبی نامتعارف در محوری شلوغ، یا به گران کردن هر کالا از خودرو گرفته تا اقلام اساسی، یا به…. منجر شود. نتیجه اینکه نگذاریم و نخواهیم کوچکترین کارهای مان، چراغ خانه ای را خاموش کند.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
