کاری – به خاطر دارم زمانی که دانشجو بودم استادانم برای تحقیقات دانشجویی و پایان نامه های دانشجویی نشانی کتابخانه استاد سعیدی خیابان شهدا را می دادند و می گفتند می توانید منابع این درس را در این کتابخانه پیدا کنید من و دوستانم برای انجام تحقیق به کتابخانه می رفتیم و در بین قفسه ها می گشتیم و کتابها را با عناوین مختلف مرور می کردیم! آن زمان که بیرجند محدودیت زیادی در حوزه کتاب و منابع درسی داشت، گشتن در بین کتابها و مجلات لذتی وصف ناشدنی داشت. در بین کتابهای کتابخانه غرق می شدیم و آنها را ورق می زدیم و در سکوت سالن مطالعه از منابع برای تحقیقات دانشجویی استفاده می کردیم و گاهی چشم بسته، منابع را از قفسه برمی داشتیم و تحویل می دادیم. آدرس کتاب ها هم جالب بود! هشت فا یک، چهار فا سه، ردیف ۲۲۰. کتاب های رمان بیشترین درخواست را داشتند. هنوز اینترنت مثل امروز همه جا سیطره نداشت و تحقیق دانشجویی هم اصالت داشت. کلاسهای درس واقعی بود. استادان و دانشجویان پای ثابت کتابخانه ها بودند و هنوز وهم دانایی کسی را برنداشته بود. اما امروز دانشجویان و دانش آموزان کمتر از منابع کاغذی و کتاب استفاده می کنند فقط با یک جستجوی ساده در اینترنت لیستی از منابع داخلی و خارجی پیدا می شود و نیازی به آن همه کاوش و تلاش نیست! امروز در گوشه و کنار هر خانه ای، کتابهایی به چشم می خورند که سالها در آن گوشه دنج جا خوش کرده اند و جزئی از اسباب و اثاثیه خانه به شمار رفته اند. این کتابها، از بس دست نخورده و یکجا مانده اند، که گردی از غبار چهره آنها را مندرس کرده و رنگ آنها را پرانده است. بی مهری به کتابهای مهجور مانده در کنج خانه بسیار زیاد است برخی کتابها خوانده شده و درلابلای کتاب های دیگر جا خوش کرده است. گاهی هم آنقدر خاطرات شیرین و خوش در لابلای سطور این کتابها رسوب کرده که آدم دلش نمی آید آنها را از جایشان تکان داده یا از خود دور کند. ضمن اینکه، دیگر وقت و انگیزه خواندن مجدد آنها را ندارد. بی شک ترویج فرهنگ کتاب خوانی، به عنوان یکی از بارزترین جلوه‌های فرهنگی، ضرورتی اجتناب ناپذیر در جامعه امروزی است و در استانی مثل خراسان جنوبی با پیشینه غنی فرهنگی ، این اصل از اهمیتی دوچندان برخوردار است. گاهی وقتها که از برخی دانشجویان و استادان می شنوم که با وجود توسعه وب سایتهای مختلف، چه نیازی به کتابخانه است شگفت زده می شوم. اگر این حرف از زبان یا قلم یک فردی که فاقد آگاهی لازم باشد بر آید بر او حرجی نیست ولی وقتی قشر دانشگاهی و پژوهشگر جامعه چنین دیدگاهی داشته باشند باید بانگ افسوس سرداد.. چقدر نیکوست که در درجه اول خودمان، سپس فرزندان و دانشجویانمان را از این تصور که در دنیای صفر و یک وب، دیگر نیازی به کتابخانه نیست رهایی بخشیم.دانشجویان و فرزندانمان را به کتابخانه ها ببریم سعی کنیم منابع اصیل و کافی در اختیار آنها بگذاریم کتابداران و مسئولان وظیفه دارند با بهره گیری از دانش روز جوانان را با کتاب و کتابخانه آشتی دهند. یادمان باشد باید هرروزمان روز کتاب باشد. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)