دادرس مقدم – «همه ما برای بارش باران دعا می‌کنیم اما غافل از آنکه خدا به فکر کودکی است که چکمه‌هایش سوراخ است!» چقدر این جمله زیبا و دلنشین است . از دیروز که دائما در حال رصد اخبار وضعیت استان در مواجهه با بارندگی های اخیر هستم مکرر این جمله از ذهنم عبور و این سوال مطرح می شد که واقعا ما در خراسان جنوبی چقدر برای این رحمت الهی آماده ایم . دقت کرده اید فضای عمومی جامعه ما همیشه پس از باران های اخیر دچار یک نگرانی شده است ؟ اخبار را که می خواندم دقیقا ما بعد از هر بارندگی در یکی دو سال اخیر یا خبری از میزان خسارت باران منتشر کرده ایم و یا بلافاصله برای تلخ کردن کام مردم از تاثیر کم این بارندگی ها بر خشکسالی بلند مدت آمار داده ایم . باران رحمت الهی یعنی نشاط و شادابی طبیعت و انسان نیز به عنوان عضوی از این چرخه باید از این نعمت مسرور گردد اما چه اتفاقی می افتد که حال خوب همه ما بعد از این چرخه دوباره نگران و مشوش می شود . ضمن خداقوت ویژه به همه دست اندرکاران مدیریت بحران در استان علی الخصوص نیروهای نظامی و انتظامی و گروه های امدادی و جهادی ، آنچه در ادامه می خوانید نقد به مسوولین امروز استان نیست چرا که به جز بخش مدیریت بحران که باید در این مرحله وارد عمل شود سایر حوزه ها نیازمند برنامه ریزی و اقدامات بلند مدت بوده و هست و نمی توان مدیران مستقر را به واسطه عملکرد پیشینیان قضاوت نمود اما برای افکار عمومی سوالات جدی مطرح است که امیدواریم پس از باران و در دوران فراغت از بحران ، متولیان مربوطه به آن پاسخ دهند . ما همیشه از کم آبی گلایه کرده ایم و طبعیت خشک استان و میزان نفوذپذیری آب در خاک ما هم کاملا مشخص است دقیقا در این سال ها برای بهره برداری از بارش های حداقلی چه اقداماتی انجام شده است و اگر نخواهیم به گذشته بازگردیم همین حالا چه برنامه هایی برای آینده و پیشگیری از این خسارات و هدررفت روان آب ها تدوین و یا در حال اجراست ؟ شهروندی از مسیر کانال آب شاهرود و ورودش به بیایان گله کرده بود و عزیزی دیگر مسیر آب های روان به سمت افغانستان را نشان می داد برای هدایت و بهره برداری از این ظرفیت ها چه اقداماتی انجام شده است ؟ بخش قابل توجه ای از جاده های استان در بحث سیل مسدود شد و حتی برخی از هم استانی های عزیز در این چالش از حضور در کنکور هم جاماندند . دقیقا استاندارد های جاده ای ما به چه شکل است و آیا با هر سطحی از بارندگی این سطح خسارت قابل پذیرش است ؟ مردم هنوز خسارت سیل های قبلی به جاده شهداد نهبندان و تاخیر دو ساله ترمیم این جاده را فراموش نکرده اند ؟ وضعیت سدها و بندها و تاسیساتی که برای مهار آب در استان ایجاد شده به چه شکلی است و آیا ظرفیت بارندگی هایی با این حجم را دارد و اگر ندارد تمهیدات متولیان برای جلوگیری از خسارت به مناطق مسکونی پیرامونی چه بوده است ؟ جایگاه پدافند غیر عامل و مدیریت بحران در پیش بینی اینگونه بحران ها کجا بوده و آیا این شرایط متصور و اقدامات لازم تمهید شده بود ؟ اصلا همین امروز که بارندگی ها به پایان رسید چشممان را به روی آنچه گذشت ببندیم برای بازسازی و خسارت ها چقدر پیش بینی کرده ایم ؟ آیا به روال بارندگی های سابق قرار است عادی سازی زیرساخت ها زمان زیادی به طول بیانجامد ؟ متولیان عزیز امور استان ؛ باران رحمت است و همه مردم استان دلخوش از این سخاوت آسمان اند اما غم بخشی از هم استانی ها که این بارش به زندگی و پیرامونشان خسارت زده نگرانشان کرده است . چند سال پیش پس از بارندگی در بیرجند و ضعف جدی زیرساخت های شهری مرکز استان ، گزارشی در روزنامه منتشر شد با عنوان « آب آبروی شهر را برد» . حالا امیدواریم با تدبیر متولیان پس از این دیگر « آب ، آبروی زیرساخت های استان را نبرد » و اینگونه با آبروی مدیریت بلند مدت در این منطقه بازی نکند . پس از باران فرصت مناسبی است که فارغ از گزارش عملکردهای کاغذی ، کمی آسیب شناسی وضعیت خراسان جنوبی را در اولویت قرار دهیم و کمی هم آینده نگری را سرلوحه امور نمائیم باشد که دیگر رحمت خدا باعث نگرانی جامعه نباشد . انشاا… (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)
کاری – ثروت های یک منطقه، همیشه معادن و گنجینه و دفینه هایش نیستند، گاهی
