*رجب زاده
ماه هایی که بر ایران و ایرانی گذشت سرشار ازحوادثی بود که کمتر کسی آن را تخیل می کرد. جمعه هایی که خبر می رسید و شنبه هایی که قرار بود همه مسائل در آن حل شود. سال هاست که ما ایرانیان تنها نوک بینی مان را می بینیم. بیشتر آرزو می‌کنیم و کمتر کار. تصمیمات مان غالباً خلق الساعه است و این تصمیمات منحصر و محدود به مردم عادی نمی‌شود و در میان سیاسیون و مسئولان بیشتر می‌توانیم مشاهده کنیم چون تاثیر بیشتری بر زندگی اقشار مختلف مردم دارد. همین یکی دو روز قبل بود که نامه وزیر بهداشت به رئیس جمهور در فضای مجازی منتشر شد. نامه ای که در آن سعید نمکی از برخی رفتارها گلایه کرده و آنها را نافی سلامت جامعه دانسته بود. نامه وزیر به دنبال دستورالعمل قائم مقام وزیر صمت مبنی بر آغاز به کار مجموعه های تولیدی نوشته شده بود. در شرایطی که دستورات ستاد ملی مبارزه با کرونا لازم الاجرا عنوان شده، حالا شاهد یک نوع دو دستگی در تصمیم‌گیری‌ها هستیم. در این میان اما پاسخ محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور به نقل از دکتر روحانی تیر خلاصی بود بر تصمیم‌گیری های تخصصی در مقابله با بیماری کووید ۱۹. در چنین شرایطی اما این مردم هستند که می‌توانند با اتخاذ بهترین تصمیم ها، در برابر ویروس منحوس کرونا پیروز شوند. زمانی که سیاسیون از دوران پسا کرونا یا همان روزهای پس از شنبه سخن می گویند، این مردم هستند که تاریخ واقعی آن شنبه را تعیین می کنند. شنبه ای که قرار است همه چیز به روال معمول بازگردد. اگر مردم درست عمل کنند می توانند تبعات ناشی از دوران کرونایی را در دوران پسا کرونا به حداقل برسانند و این اتفاقات محقق نمی‌شود مگر با همدلی و عمل به دستورات متخصصان. که اگر این اتفاق نیفتد در آینده ای نه چندان دور شاهد خرد شدن استخوان های سیستم سلامت کشور زیر بار سنگین کرونا خواهیم بود و روزهای مان پر خواهد بود از جمعه هایی که اخبار بد می رسد. تقویت اعتماد عمومی جامعه برای شکست کرونا از هر بایدی مهم تر است. این روزها فقط تصمیمات درست و آینده نگرانه است که می تواند زمینه ای قوی برای بهبود شرایط ایجاد کند.زندگی با کرونا شیوه ها ، باید ها و نبایدهای خاصی دارد و مردم ما باید این دستورالعمل ها را به روال عادی زندگی خود بیافزایند. اما حفاظت از سرمایه های انسانی در این شرایط اهمیتی بسیار ویژه دارد و هماهنگی و یکصدایی مدیریت این شرایط که در دست مسئولان است، شرط اساسی تحقق چنین هدفی است. اتحاد مردم برای ایستادگی در مقابل این ویروس خانمان برانداز در کنار سیاست های واحد و تصمیم گیری های آینده نگر و اصولی مسئولان استانی و ملی، کامل کننده فرآیند مبارزه همه جانبه با کرونا است. روز سیزده فروردین در بسیاری از نقاط کشور شاهد ترافیک سنگین تردد افرادی بودیم که هیچ خطری را جدی نگرفته اند و گویی با اسلحه ای پر در خیابان های شهر می گردند. این جماعت نشان دادند توصیه پذیر نیستند و باید از شیوه های دیگری در مقابل شان برای محافظت از دیگران در پیش گرفت. مردم خراسان جنوبی هر چند در این روز ممنوع ، اصولی تر عمل کردند و با جدی گرفتن دستورات ، قرنطینه را برای سلامت خود و دیگران برگزیدند اما برای پاک شدن استان و کشورمان از این ویروس نیاز به همکاری بیشتر و مراقبت های جدی تر داریم. این هفته آیین چراغ برات را در پیش رو داریم و مردم خراسان جنوبی از دیر باز این مراسم را در آرامستان ها برگزار می کردند اما باید بدانیم که خطری بزرگ در کمین است و امسال خیرخواهی و خیرات را با شیوه های دیگری به کارنامه اعمال مان وارد کنیم. باورکنیم که این روز می تواند زنجیره شیوع کرونا را در استان مان هزاران هزار بار تقویت کند شاید مجبور باشیم هر روز صبح برای لقمه ای نان به محل کارمان برویم اما به طور قطع حضورمان در جمعی بزرگ در روز برات نه تنها ضروری نیست که نوعی خودکشی دسته جمعی هم می تواند نام بگیرد. بیایید برای یکبار هم که شده از تجارب سایر ملل استفاده کنیم. حالا زمان اندیشیدن و تفکر است. باید براساس شرایط، برنامه زندگی مان را تغییر دهیم و منعطف باشی تا باقی بمانیم. همانطور که خداوند در سوره بقره فرموده است:«وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَهِ». پس بیایید خودکشی نکنیم.
