این یکی دو خبر اخیر واقعاً دل آدم را خالی می‌کند. از یک طرف می‌شنویم که فقط از اول امسال، ۳۶ روز هوای ناسالم داشتیم و وضع نفس کشیدن برای

سلام به همه مخاطبان روزنامه آو. سال‌هاست که مناطق محروم استان، گلایه‌هایی به حق از کمبود معلم توانمند و نبود امکانات کافی آموزشی دارند؛ دغدغه‌ای که همواره ذهن خانواده‌ها، دانش‌آموزان

سردبیر محترم روزنامه آوای خراسان جنوبی. با سلام و احترام. من، یکی از شهروندان عادی بیرجند و متقاضی طرح نهضت ملی مسکن، این نامه را می‌نویسم تا صدای اعتراض خود

در جلسه ای اخیرا، مسوولین بر لزوم توجه ویژه به شهرستان‌ها و مناطق عشایری استان تأکید کردند؛ سخنی که بی‌تردید عزم مدیریت ارشد استان برای حمایت از دورافتاده‌ترین مردمان این

گاهی پیش می‌آید که برای پیگیری امور اداری به سازمان‌ها مراجعه می‌کنیم، اما به جای دریافت راهنمایی و حل مشکل، با رفتاری مواجه می‌شویم که مشکل ما را از این

چند سالی است که با آغاز دهه‌ پرشکوه محرم، بار دیگر بحث پیرامون نحوه برگزاری مراسمات عزاداری در بیرجند بین مردم و حتی در فضای مجازی و محافل شهر، داغ

محرم امسال، هیئت‌های مذهبی استان خراسان جنوبی و سراسر کشور، بار دیگر نشان دادند که کانون‌های زنده‌ی ایمان، آگاهی و وحدت هستند. در دهه‌ی اول این ماه عزاداری، شاهد سخنرانی‌های

این روزها تعمیر کولر ماشین به یک کابوس واقعی برای من و خیلی از شهروندان تبدیل شده است. کولر ماشینم خراب شده بود و کمپرسورش درست کار نمی‌کرد. اولین تعمیرکاری

خداوند یاری‌گر تمام خانواده‌هایی باشد که سایه اعتیاد در منزل‌شان سنگینی نمی‌کند، اما کسانی که با این بلا دست‌وپنجه نرم می‌کنند، بهتر می‌دانند زخم آن تا کجای زندگی می‌رسد. برای

در این روزهای سخت که کشور ما درگیر حادثه بزرگ تجاوز ۱۲ روزه بود، اتفاق جالب و معناداری برای خیلی از مردم بیرجند و شهرهای دیگر رخ داد؛ یعنی قطعی

امسال، در حالی به استقبال ایام محرم می‌رویم که ملت سرافراز ایران، یک بار دیگر در معرض آزمونی بزرگ قرار گرفت و هجمه‌ای بی‌سابقه را از سوی رژیم اشغالگر قدس،

این چند روزی که از تجاوز اسرائیل به خاکمان ودفاع ملی سلحشوران نیروهای مسلح ما گذشت، یه حس عجیبی بین همه ما شکل گرفت. انگار برای اولین بار بعد از

می‌خوام چند خط حرف دلم رو بنویسم؛ حرفی که این روزها توی دل خیلی‌هامون هست و باید با هم جشنش بگیریم. چند روز پیش رژیم صهیونیستی به خاک کشورمون حمله

در نخستین سطرهای این یادداشت، لازم می‌دانم صمیمانه‌ترین قدردانی خود را از سرمقاله با موضوع «انعکاس خبرهای خوب»، ابراز کنم. با قلم مسئولانه و نگاهی دقیق، اهمیت پرداختن به رویدادهای

سلام از شما می خواهم مطلبی درباره وضعیت شدیدا بد پارک صیادشیرازی هم منتشر کنید. دیگر بس است! این چه وضعیت اسفناکی است که بر پارک صیاد شیرازی، این گوهر

سلام و درود به روزنامه ی شما. اول تجاوز رژیم اشغالگر قدس را محکوم می کنم و میخواهم بگویم که آوا عزیز، به گمانم از اوایل دهه 90 مشترک روزنامه

در این روزها که کشورمان درگیر جنگی تمام عیار با دشمنی کودک کش شده که از هیچ رفتار خصمانه‌‌ای مثل ترساندن مردم، ایجاد رعب و وحشت، شایعه‌‌سازی و… دریغ ندارد؛

سلام همشهری‌ها، واقعاً دلم نمیاد نگم بیرجندِ ما، شهر آرومی که همیشه به زندگی جمع‌وجورش می‌نازیدیم، این روزها داره با یک معضل خیلی جدی دست‌وپنجه نرم می‌کنه. چند روز پیش

این روزها زیاد می‌بینیم بعضی‌ها چه تو فضای مجازی و چه تو گفتارهاشون سر خاک و امنیت ایران، زیر سؤال می‌برن یا حتی متأسفانه به دشمن سیگنال می‌دن که ایران

سلام متنی نوشتید با عنوان “ چرا خراسان جنوبی همیشه درجا میزند؟” بر خود لازم میداند تا در نقد و تکمیل آن به ایجاز، سطوری بنگارد. با توجه به اینکه

وقتی صحبت از توسعه و پویایی فرهنگی و اجتماعی در استان خراسان جنوبی به میان می‌آید، همیشه به نقش جوانان، استعدادهای محلی و بهره‌گیری از ظرفیت‌های بومی اشاره می‌شود. اما

سلام آوا ؛ نقدی دارم بر نظام اطلاع رسانی در موقعیت های حساس . تا زمانی که نیروهای غیور کشورمان اقدامات خود را بر علیه دشمن آغاز نکرده بودند عده

صد افسوس و دریغ که استان ما قربانی عملکرد و نگاه درونی خود شده است، نه غریبه‌ها و عوامل بیرونی. متأسفانه در این دیار، هم قناعت بی‌اندازه و هم رضایت

با سلام و تشکر از روزنامه آوا بابت انعکاس نظرات شهروندان و هم‌استانی‌های عزیز.چند سالی است که برای ادامه تحصیل در تهران ساکن هستم، اما حضورم در پایتخت باعث نشده