هرم پور- در دامنه ی تعارض های جدیدی که این سالها بین پدرها و مادرها با فرزندانشان در سنین مختلف ایجاد شده، مقوله های متعددی روز به روز اضافه می شوند. از کرونا و تعطیلی مدارس و دانشگاهها گرفته تا سردمداری مسؤولین آموزشی کشور برای ورود اجباری و مدیریت نشده ی کودکان و نوجوانان ما به فضای مجازی، از مشکلات فرهنگی و کمبود زیرساخت ها در این حوزه گرفته تا به دست گرفتن مسؤولیت هدایت و تربیت کودکان و نوجوانان ما از سوی افراد ناکاربلد، و از فشارهای اقتصادی متعدد بر گلوی خانواده ها گرفته تا کاهش روز به روز هزینه های فرهنگی در سبدهای خریدشان، همگی فاجعه هایی هستند به اندازه ی خطرِ یک تیپ از لشکر افسانه ای چنگیزخان مغول، و شاید خانمان براندازتر و اثرگذارتر و یاغی تر و خونخوارتر و مخوف تر و غارت گرتر! مقوله ی جدید، ماجرای فرارسیدن ایام فراغت تابستانه ی بچه هاست که با پایان کلاس های مجازی، یا شروع شده یا از چند روز دیگر شروع خواهد شد. بعضی از پدرها و مادرها، که کمی دستشان به دهانشان می رسد و دغدغه ی بیشتری برای این روزهای فراغت بچه ها دارند، به دنبال کلاس و آموزشگاه و تدریس و کتاب و کانون و فیلم و قصه و اردو و مسافرت و زبان آموزی و آزمایشگاه و ستاره شناسی و موسیقی و نقاشی و خط و خطاطی هستند، آن طیفی هم که نان و پنیر شب و لقمه ی آب و ماست هر روز سر سفره هایشان را به شهریه های میانگین 250 هزار تومانی چنین کلاس هایی در سطح شهر ترجیح می دهند، بی خیال اوقات فراغت شده اند و دختر یا پسر دلبند و نازنین را با همان گوشی که ایام غیر فراغتش را پر می کرد، به دالان مخوف فضای مجازی می فرستند تا این سه ماهه ایام فراغتش را هم به نحوی پر کند. ایام انتخابات است و خیلی از پدرها و مادرها و کارکنان و کارمندان و خیلی از مردم و رسانه ها، دلمشغولِ شدید نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و شوراها. ایام انتخابات است و مثل هر انتخابات دیگری، در غفلتی محسوس از رسالت های فرهنگی و تربیتی، بخش عظیمی از ظرفیت های همه ی ادارات و سازمانها، از بودجه ها و اعتبارات گرفته تا امکانات فیزیکی و انسانی و فکری، صرف انتخابات خواهد شد، و خواهید دید که همه نامزدهای محترم شورای شهر و ریاست جمهوری، دادِ سخن از تربیت و آموزش و فرهنگ هم خواهند داد، اما آنچه این روزها و به ویژه امسال و در آستانه ی ورود به سال پساکرونا اتفاق خواهد افتاد، فاجعه ای فرهنگی و تربیتی برای کشور ما خواهد بود. می دانم که همگی گرفتارید، می دانم که در این موج انتخاباتی، از اینچنین چیزهایی حرف زدن برای بعضی از عزیزان، که دلبستگیشان به میزها و صندلی های مدیریتی، از دلبستگی به بچه هایشان بیشتر است و درصد اهمیت حفاظت و صیانت از این میزها و صندلی ها در بعد از انتخابات، به مراتب از حفاظت و صیانت از تربیت و فرهنگ فرزندانشان افزون تر، سخت مشمئز کننده هم هست، اما دستگاههای فرهنگی استان، مدیران آموزشی و تربیتی و فرهنگی استان، سمن های فرهنگی و تربیتی و اجتماعی، لطفاً برای ایام فراغت تابستانی بچه ها در دو سه ماهه ی پیش رو، کاری بکنید.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره 09304943831 ارسال بفرمایید)