بهروزی فر
فردا دوشنبه، سی و یکم شهریور ماه ۱۳۹۹، آغاز هفته دفاع مقدس است، هفته ای برای گرامیداشت یاد و خاطره روزهای نبرد حق علیه باطل، روزهای پرشکوه حراست از مام میهن با دستان خالی در مقابل دشمن تا بن دندان مسلح، روزهای ایثار و جوانمردی و مقاومت، روزهایی که هرگز از حافظه تاریخ کشور و حتی دنیا زدوده نخواهد شد. چهل سال پیش، در سی و یکمین روز از شهریور ماه سال ۱۳۵۹ صدام حسین، رئیس جمهور وقت عراق با ظاهر شدن در برابر دوربین‌های تلویزیون عراق و پاره کردن قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر – قراردادی میان کشورهای ایران و عراق با وساطت الجزایر که خط مرزی ایران و عراق در آب‌های اروند رود را تعیین می کرد- به طور رسمی فرمان حمله به خاک ایران را صادر نمود و به این ترتیب رژیم بعثی عراق با هدفِ برانداختن نظام نوپای جمهوری اسلامی، جنگی تمام عیار را علیه ایران اسلامی آغاز کرد.
آمریکا در استفاده از این فرصت مغتنم، به صورت پنهان و آشکار در همه زمینه‌های سیاسی، نظامی ، اقتصادی و … از عراق حمایت کرد، دیگر ابرقدرت های دنیا نیز به همراهی پرداختند و به این ترتیب می توان گفت؛ تمام دنیا کمر همت بر بسته بودند تا نظام جمهوری اسلامی ایران را از پای درآورند،
اما به لطف خدا، محاسبات شان درست از کار درنیامد و دماغ آنها که می خواستند از طریق ارتش عراق، تهران را طی یک هفته فتح نمایند، به خاک مالیده شد. فرمان تاریخی امام خمینی (ره) کارساز افتاد و مردم غیرتمند ایران، بدون امکانات و تجهیزات و حتی آموزش‌های نظامی، دشمن متجاوز را که در همان ابتدای کار تا دروازه‌های اهواز و خرمشهر پیش آمده بود، از خاک پاک میهن بیرون راندند. اگر چه مهمترین دستاورد این جنگ نابرابر به خوبی در این بیان امام خمینی (ره) نهفته است که؛”… شجاعت ملت بزرگ ما توانست این مطلب را تثبیت کند که کسی نمی تواند به این مملکت رخنه کند و کسی نمی تواند آسیب به این کشور برساند”، اما تحلیلگران مسایل سیاسی و اجتماعی از تقویت خودباوری، رشد باورهای دینی، شکوفایی استعدادها، رسوایی جهانخواران در سطح بین الملل، افزایش انسجام اجتماعی، تحکیم وحدت ملی، بالا رفتن وجهه انقلاب اسلامی در سطح جهانی و تثبیت اقتدارجمهوری اسلامی ایران به عنوان دیگر پیامدهای سال های دفاع مقدس یاد می کنند. امروز بعد از گذشت چهل سال از آن روزهای دلهره آور می توان به خوبی به این واقعیت مهم پی برد که این جنگ خانمانسوز، اگر چه تلخی های فراوانی به همراه داشت و با وجود به خط کردن ۲۱۷ هزار ارتشی، ۲ میلیون و ۱۳۰ هزار نیروی بسیجی به همراه ۲۰۰ هزار نیروی سپاه، شهربانی و ژاندارمری در مقابل تجاوز دشمن، بیش از ۲۲۲ هزار شهید، حدود ۵۰۵ هزار جانباز و ۴۲ هزار آزاده – ٣ میلیون و ۲۰۰ هزار خانواده شهید و ایثارگر- بر جای گذاشت اما عزت نفس و خلاقیت ایرانیان را به جهانیان نشان داد.
مردم ما در آن روزهای سخت تحریم اقتصادی، صبورانه با روحیه قناعت و صرفه‌جویی مقاومت کردند و شرایط فوق العاده کشور، فشارها و نیازهای موجود که فرصت مغتنمی برای رشد صنایع و واحدهای تولیدی کشور بود، باعث شد جوانان مبتکر ایرانی، جهت رفع نیازهای روزمره جامعه به ویژه در جنگ، دست به خلاقیت بزنند و همین ابتکارات و نوآوری ها، شعار به خود متکی بودن و کشوری مستقل داشتن را به واقعیت تبدیل کرد.
آنها با ساخت وسایل و قطعات مختلف در زمینه لوازم خانگی، تجهیزات خودرویی، ادوات جنگی و… ایران را تا مرز خودکفایی در کالاها و محصولات اساسی پیش بردند و به همه ثابت کردند که به فرموده رهبر معظم انقلاب؛” فلز جمهوری اسلامی به همت مردم و مسئولان مستحکم است”. و چنانچه سیاست های کلان نظام به طور شایسته در رأس امور قرار گیرد و برنامه ریزی ها بر همان اساس انجام شود، بدون تردید طعم شیرین خودکفایی را در همه حوزه ها خواهیم چشید و اجازه نخواهیم داد، کاستی ها و مشکلات، حربه هایی برای مداخله دیگران در امور کشور باشد، چرا که به فرمایش رهبر معظم انقلاب؛”اقتدار و آبروی کشور در «خودکفایی» است و باید نیازهای مهم کشور را خودمان تولید و تأمین کنیم”. به امید آن روز!
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ ارسال بفرمایید)
