هرم پور-داستان دنباله دار انتخاب ها و انتصاب ها در خراسان جنوبی، به شخصه من را معمولاً نگران نمی کند. آنچه بیشتر از انتخاب ها یا انتصاب ها برایم ایجاد حساسیت یا نگرانی مضاعف می کند ، گلایه از شیوه ی نگاه به این مقوله، نه تنها در بعضی از مردم عزیز ما، بلکه حتی در بعضی از نخبگان ماست. تاریخ نگاریِ روند رویدادهای متعدد و متفاوت در خراسان جنوبی در سالیان متمادی، بیانگر این نکته ی مهم و قابل تأمل است که عموماً برای بعضی از مردم و بعضی از خواص و قاطبه ای از نخبگان ما، همواره «نام ها» و «افراد» بیشتر از «رویه ها» و «برنامه ها» مهم بوده اند. به تاریخ منطقه نگاه کنید. مخصوصاً تاریخ منطقه و جامعه شناسی انتخاب های مردم و انتصاب های مهم را از اواخر دوره قاجار و تمام دوره ی پهلوی اول و دوم و حتی دوران پس از انقلاب بخوانید. قطعاً مطالعه این تاریخ، درسهای بی شمار به ما می دهد. شاید در برهه ای از این تاریخ، به دلیل حضور حکومت هایی در منطقه که عمدتاً فرد محور بوده اند، حافظه ی تاریخی ما پر شده است از چنین نگاهی، و به تبع آن، قلب تربیتی ما همیشه سرشار شده است از علقه و علاقه های فراوان به تمجید و پیروی از چنین رویکردی. مطلبم را با چند سؤال خدمت شما عزیزان ادامه می دهم: چرا ما در خراسان جنوبی عموماً علاقه مند به بازی با نام ها و عنوان ها به جای بررسی و دقت روی برنامه ها و عملکردها هستیم؟ چرا عموماً با به میدان آمدن یک نام، صرفاً به دلیل سابقه ذهنی قبلی مثبت یا منفی که دیگرانی که حتی شاید نشناسیمشان در ذهنمان کاشته اند، به هیجان می آییم و خوشحال می شویم و یا احیاناً جامه عزا بر تن می کنیم و او را نمی پذیریم؟ چرا و به چه دلیل، منطق و رویکرد تأمل و مو را از ماست کشیدن در برنامه ها را که در عملکرد افراد در استان به شدت اثر گذار است، به دست فراموشی می سپاریم و روی بال غفلت ها سوار می شویم و از نام ها و عنوان ها و مسئولیت های قبلی و اینکه چه فرد یا چه جریانی پشت سرش قرار دارند و یا احیاناً به چه افراد ذی نفوذی در کشور وابسته است، راضی و قانع می شویم؟ آیا در شرایط فعلی، خراسان جنوبی نیازمند قهرمانانِ برنامه است یا پادشاهانِ نام و عنوان؟ آیا تا بحال برای خراسان جنوبی، برنامه ها بیشتر اثرگذار و مفید بوده اند یا نام ها؟ بدون تعارف باید بپذیریم که در برخی از مواقع، چنین نگاههایی، اشتباه محض بوده است. و به همین دلیل، گاه به گاه، به جای جوالدوز زدن به گرده ی دولتمردان هر دولت و کابینه ای که به خراسان جنوبی نرسیده اند، یک سوزن به خودمان هم بزنیم و از خودمان بپرسیم که چه مطالبه کرده ایم؟ چه کسانی را بر چه کسانی ترجیح داده ایم؟ چه «افرادی» را بزرگ کرده ایم و در مقابلش چه «برنامه هایی» را کوچک شمرده ایم و یا نسبت به آنها، غفلت و بی توجهی داشته ایم؟ اصلاً چه دلایلی باعث شده در این سالها، اینچنین تربیت سیاسی یا اجتماعی بشویم؟ حقیقت آن است که خراسان جنوبی، متضرر از نوع نگاه خود ما و چگونگی بازی خود ما در صفحه شطرنج روزگار توسعه کشور است. بعضی از ما، شاید با کمی غرور، و شاید هم با کمی دور شدن از اصل واقعیت، به اشتباه و متعصبانه، مدام بر طبل اهمیت و ارجحیت بازی های سیاسی و حرکت های زیگزاگی با نام ها و عنوان ها در این صفحه شطرنج می کوبیم، اما غافل از این هستیم که بسیاری از استانهای دیگر، به جای گرفتار شدن در چنین دامی، به جا و به درست، از «نام ها» و به جا و به درست از «برنامه ها» استفاده می کنند و در یک بازی هماهنگ و همنوا، این صفحه ی سراسر تفکر را به سلامت می پیمایند تا به خانه های آخرش که قله توسعه و آسایش و آرامش نسبی مردم استانشان است، برسند. در یک کلام، ما در خراسان جنوبی اولاً باید از بازی ابهام در این صفحه که صفحه ی توسعه، صفحه حرکت، و صفحه انتصاب ها و انتخاب هاست پرهیز کنیم، باید بفهمیم و بدانیم و مشخص کنیم که چه می خواهیم و با خودمان، چند چند هستیم. ثانیاً قطعاً و بی برو برگرد، باید قبول کنیم که به جای تکیه بر نام ها، باید بر برنامه ها تکیه کنیم. اگر قرار است، استاندار، فرماندار، شهردار یا مسئولی را در استان بخواهیم یا برانیم، به جای بازی با آبرو و حیثیت «نامش»، «برنامه هایش» را نقد کنیم یا بپذیریم. بله. آموختن الفبای توسعه و الزام داشتن به ضروریات آن، کمی سخت است.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)
