هرم پور- چند سالیست مسئولین، به دلایل اجتماعی، امنیتی و اقتصادی(صرفه جویی در وقت و هزینه ها ) ، دو یا حتی گاهی سه انتخابات را در یک روز با هم برگزار می کنند. چندی پیش به صورت اجمالی به بررسی اجرای چنین شیوه ای در سایر کشورهای جهان پرداختم. در خیلی از کشورها با دلایل منطقی چنین شیوه ای را رد کرده و سالهاست اجرا نمی کنند. یکی از مهم ترین منطق های آنان برای رد برگزاری چندین انتخابات در یک روز، نگاه دقیق آنها به بعضی تئوری های جامعه شناسی و روانشناسی است. آنها معتقدند بر اساس تئوری های روانشناسی، هر تبلیغ، اثر منحصربه فرد خود را دارد، لذا برای کاهش تداخل و اثرگذاری مستقیم یا غیرمستقیم تبلیغات انتخاباتی در همدیگر و آزاد گذاشتن واقعی ذهن بر یک انتخاب جدای هم پوشانی و اثرگذاری سایر تبلغات با آن، برگزاری هر انتخابات به صورت مجزاست. علی ایحال قانون فعلی، برگزاری چند انتخابات با هم در کشور را اجازه داده و ما هم علیرغم نقدها، باید تمکین کنیم. اما چند سؤال مهم؛ آیا انتخابات شوراها و ریاست جمهوری بر هم اثرگذارند؟ و آیا اصولاً نوع انتخاب های ما در ۲۸ خرداد امسال، می تواند تکمیل کننده هر کدام از دیگری باشد؟ و نکته ی مهم تر اینکه، آیا انتخاب یک رئیس جمهور خوب و انتخاب یک شورای شهر خوب، می تواند پازل توسعه شهرها را مطلوب تر از قبل به سرانجام برساند؟ من معتقدم بله. انتخابات شوراها و ریاست جمهوری بر هم اثرگذارند، و هم اثرهای سیاسی و هم اثرهای اجتماعی و اقتصادیِ هر کدام، می تواند دیگری را تحت الشعاع خود قرار دهد. نکته مهم دیگر هم اینکه یک انتخاب خوب و منطقی در ریاست جمهوری می تواند مکمل انتخاب خوب ما در شورای شهر باشد، و از آن هم مهم تر اینکه انتخاب دقیق، مناسب و مطلوب ما از یک رئیس جمهور توانمند، می تواند بازوهای مکملِ پرقوتی برای تصمیم ها و اقدامات شوراهای شهر باشد. شاید بعضی شهروندان عزیز تأکید داشته باشند که انتخابات شوراها و ریاست جمهوری، چه ربطی به هم دارند؟ و حتی بگویند که ساز و کارها، فعالیت ها و نوع کنش های سیاسی و اجتماعی در آن کاملاً متفاوت است. در حالیکه من معتقدم حداقل در ایران، اینگونه نیست و بردار نتایج هر انتخابات اثرگذار، در نهایت، جایی با آن انتخاب دیگر، تلاقی مثبت یا منفی دارد. شوراها، یعنی عصاره ی خواست، نگرش، ذوق و سلیقه ی مردم در یک شهر و روستا، و رئیس جمهور، یعنی منتخب همین مردم. شوراها، مگر جز این است که فرایند فعالیت هایشان برای مردم را از طریق تصمیم ها و پیگیری آنها از طریق نهادها و سازمانها و ادارات انجام می دهند؟ چطور می شود نوع نگاه و سیاست های مالی، اقتصادی، گاه فرهنگی و آموزشی و اجتماعی یک رئیس جمهور و تیمش روی فعالیت های شوراها اثرگذار نباشد؟ و از آن طرف، مگر می شود یک رئیس جمهور، تیم عملیاتی او و مدیرانش در استانها و شهرها و شهرستانها و روستاها، برای پیشبرد اهداف، عملیاتی کردن تصمیم ها و نوع نگاهشان به مسائل مختلف، به شوراها که چکیده ی مردم هستند، احتیاج نداشته باشد؟گاهی می پرسند ۲۸ خرداد، انتخابات شورا مهم تر است یا ریاست جمهوری؟ و من خیلی زود جواب می دهم؛ شاید سر و صدای تبلیغ یک انتخابات از آن دیگری بیشتر باشد، اما واقعیت آن است که هر دو مهم اند، و مهم تر از این هر دو، مشارکت بالای مردم در انتخاب های این کشور است. این کشور، این روزها، در سطح دنیا، خیلی تنهاست، اما روزهای آقاییش هم خواهد آمد، و در آن روزهای سربلندی، خیلی ها افتخار خواهند کرد که در روزهای سخت، کنارش بودند، و خیلی ها، پشیمان خواهند بود که چرا، سهمشان را به پایش، نریختند. انتخابات، سرنوشت ماست، ما می خواهیم در نوشتنش سهم داشته باشیم . پس چرا از سرنوشتمان غفلت کنیم؟
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)