جم – چند روزیست دوباره خبر کنسلی پروازهای بیرجند رسانه ای شده است . مسافرانی که بیش از ۴ ساعت در فرودگاه مهرآباد یا نزدیک ۶ ساعت در فروگاه مشهد سرگردان بودند بالاخره به سمت بیرجند راهی شدند.کیست که نداند کسی که حاضر می شود یک میلیون و اندی ناقابل را برای یک پرواز هزینه کند ، قطعا زمان برایش عنصر ارزشمندیست و صد البته شاید برمبنای زمان پرواز ، برنامه جلسات خود را هماهنگ نموده است.در چندماه اخیر بارها دیده ایم جلسات مذهبی و فرهنگی به تعویق افتاد و یا کنسل شد فقط به دلیل لغو یک پرواز! میهمانان استان چنان از این وضع تعجب می کنند که به زبان می آورند ایا واقعا اینجا مرکز استان است ؟ فرض کنید همین امروز بخواهید به تهران بروید.تا چندهفته دیگر که کاملا پروازها پر است.شاید این پرسش برای شما ایجاد شود که مسئولان چه می کنند؟ پاسخ ساده است! برخی عزیزان مسئول خود رونق دهنده پرواز فرودگاه طبس و گناباد اند و کارشان راه می افتد و برخی هم سهیمه ویژه سفر دارند . آنقدر پرواز برای مردم مرکز استان تبدیل به آرزو شده است که از خود میپرسیم مگر پرواز اتفاق تازه ای در دنیاست؟مثلا تازه دوسال است که آمده؟مگر فرودگاه بیرجند جز اولین ها نبود؟مگر سال ۸۷ برای حج عمره به عربستان پرواز مستقیم نداشت؟ این فرودگاه فعلی با توجه به شرایط ایجاد شده جز برای برخی مسئولان که سهیمه دارند ، کی قرار است بدرد مردم بخورد؟ اصلا کی قرار است بدرد آینده استان بخورد و کمکی کند برای تسهیل روند ورود سرمایه گذار و توریست و … ؟بی تعارف تمامی قول ها و وعده های مسوولان، صرفا روی کاغذ است.وقتی یک شهروند عادی تا چند هفته دیگر هیچ پروازی برای رزرو ندارد ، یعنی فرودگاهی برای مردم نداریم. جالب است بدانید فرماندار گناباد چنان پیگیر موضوع پرواز است و از ابتدا بارها در صفحه مجازی اش درباره پرواز گناباد و صحبت با مدیران کشوری و قول برای افزایش پرواز ها گفته و نوشته ، که تصور میکنم اگر همین پیگیری از سمت استان ما بود ، چه نتایجی بزرگی میداشت! متاسفانه مشخص است مدل مذاکرات ما برای پرواز جواب نمی دهد در غیر اینصورت قطعا وضع ما این نبود. چند روز پیش در جلسه ای یکی از سرمایه گذاران بزرگ استان را دیدم.با غصه میگفت:«من چه غلطی کردم سرمایه گذاری کردم در این استان بن بست ».بعد اقایان می گویند فرش قرمز پهن می کنیم .اول باید هواپیمایی باشد که کسی را به استان ما بیاورد ، بعد تازه می شود تصمیم گرفت فرشش چه رنگی باشد! مسئولان همین چندوقت پیش گفتند برای رفع این دغدغه و مطالبه، تلاش‌ها و پیگیری های زیاد و رایزنی های مستمر و فشرده ای صورت گرفته است.حتی وعده افزایش تعداد پروازها، تنوع حضور شرکت های هواپیمایی و حتی افزایش ظرفیت جابجایی مسافر داده شد.اما آقایان مسئول؛اینها برای مردم ملموس نیست.اگر قرار بر جهاد تبیین باشد ، با مردم صادقانه سخن بگویید تا بدانند اگر نمی شود و مشکل عظیمی هست ، دیگر مطالبه اش را هم نکنند.اگر هم می شود ، حالا وقت عمل است نه وعده! وعده دادن مال وقتی است که کار جدیدی صورت گیرد نه برای پروازی که از سال های قبل وضع همین است و هر روز ضعیف تر می شود .
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۵۶۶۵۷۸۲ اعلام یا ارسال بفرمایید)