هرم پور-یک گروه ناشناس مسئولیت حمله سایبری به سامانه های هوشمند وزارت نفت را بر عهده گرفتند. قریب چهل و هشت ساعت، کل کشور درگیر ماجرایی عجیب شد و اگر صبوری، خویشتن داری و نجابت همیشگی مردم عزیز ما نبود، شاید تلاشها و زحمات دولت در ساعت های گذشته برای مدیریت بحران ایجاد شده پس از این حمله سایبری و از دسترس خارج شدن بسیاری از جایگاههای سوخت هم نمی توانست از یک تنش جدی اجتماعی جلوگیری کند. یکی از بهترین و صریح ترین صحبت ها در این خصوص را دکتر نخعی نماینده محترم مردم نهبندان و سربیشه در مجلس شورای اسلامی و سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس، در روزهای گذشته و در یک برنامه صبحگاهی تلویزیونی ارائه کردند. ایشان در آن برنامه به صراحت از برخی کم کاریها در حوزه پیش بینی و پیش گیری از چنین مشکلاتی در وزارت نفت گلایه و بر پیگیری آن تأکید کردند. پیش بینی و پیش گیری از مشکلات اینچنینی، سالهاست در کشور ما به عنوان یکی از زیرشاخه های پدافند غیرعامل مطرح می شود. از قضا از امروز هفته پدافند غیرعامل در کشور آغاز می شود و قطعاً همگی به مدت یک هفته شاهد گفتگوها، مصاحبه ها، تیزرهای تلویزیونی، تبلیغات رسانه ای و مطبوعاتی، همایش ها و سمینارها، مسابقه ها، معرفی های کتاب، افتتاح سامانه های مختلف و برگزاری رزمایش های متعدد پدافندی در کشور خواهیم بود. اما یک سؤال اساسی همیشه پیش می آید و آنهم اینکه چرا در بزنگاههای مهم، هیچکدام یا مقدار زیادی از این اقدامات، هیچ به کار نمی آیند؟ پاسخ کاملاً مشخص و شفاف است: چون علیرغم همه ی تلاش های مسئولین محترم، اما عموم کارهای ما شعاری و بخش مهمی از فعالیت های ما در حوزه پدافند غیرعامل، منحصر به رؤیاپردازی های زیبای ما روی کاغذ است. در خراسان جنوبی شهری مثل بیرجند را به عنوان مرکز استان در نظر بگیرید. وضعیت تأسیسات و مخازن سوختی داخل و اطراف شهر بر اساس کدام تئوری پدافندغیرعامل طراحی و اجرا شده است؟ فرودگاههای ما چه؟ بیمارستانهای ما؟ مخازن نگهداری آب در اطراف شهر بیرجند؟ ابنیه و ساختمانهای مهم ما؟ جایگاههای سوخت رسانی ما؟ تپه هایی در دل شهر که تا همین چند سال قبل زاغه مهمات بودند و در سالهای اخیر به خارج شهر منتقل شدند؟ جاده های مهم ارتباطی ما؟ نوع شهرسازی ما؟ حتی وضعیت رعایت الزامات پدافند غیرعامل در امنیت غذایی مردم استان از جمله محصولات کشاورزی استان؟ آفت های وارد شده از کشورهای همسایه؟ سموم، بذرها و دام های خریداری شد از خارج کشور؟ محصولات لبنی استان؟ محصولات غذایی استان؟ اگر واقعاً اقدام فیزیکی علیه برخی از ادارات و سازمانها و ارگانهای ما انجام شود، چند درصد آنها مصون از آسیب های اولیه هستند؟ چند درصد پیش بینی های لازم را داشته اند؟ اصلاً مردم، کارکنان، کارمندان و حتی مدیران ما، نگاه و ذهنیت پدافند غیرعامل دارند؟ اگر خدا ناکرده سرقت، حمله، آسیب، آتش سوزی یا آب گرفتگی در بعضی از ادارات ما اتفاق بیفتد، چند درصد از بایگانی ها و اسناد و هویت و سرمایه های معنوی مردم بر باد فنا خواهد رفت؟ اگر حمله های سایبری مشابه به دستگاههای وزارتی و استانی و شهرستانی ما اتفاق بیفتد، چند درصد از داشته ها سرقت خواهد شد و چه مشکلاتی برای مردم ایجاد خواهد شد؟ آیا برای مردم و برای مدیران نقش های مختلف در این زمینه تعریف شده است؟ و اینکه واقعاً ما چه میزان به مقوله ای به نام پدافند غیرعامل اعتقاد داریم و به چه میزان تلاش کرده ایم آن را بین مردم، تبدیل به یک الزام حتی در زندگی های روزمره شان کنیم؟ من احساس می کنم موفقیت دستگاههای متولی پدافند غیرعامل حداقل در استان ما، به گزارش های خوبی که ارائه کنند و منحصر به همین چندهفته باشد نیست. بلکه باید پدافند غیرعامل وارد زندگی شخصی و عمومی فرد به فرد جامعه ما شود. از امروز هفته پدافند غیرعامل با شعار محوری « پدافند غیرعامل، ایران پایدار» آغاز می شود.به دلیل شرایط خاص کشور و نگاه ویژه ای که رقبا و دشمنان به آسیب های داخلی دارند، پدافند غیرعامل در سالهای آینده به شدت با زندگی ما آمیخته خواهد شد. به همه دست اندرکاران این مقوله ی مهم در کشور که خداقوت می گوییم و امیدواریم همگی با فرهنگ سازی مناسب تر، بتوانیم تحفه های بیشتر و ارزنده تری از این علم مهم برداریم.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)