هرم پور- یکی از دوستان بزرگوارم، همین روزها پیامی را برایم ارسال کرده و متأثر از بعضی نقدها و نظرها و تقابل های نرم رسانه ای تعدادی از جوانان عزیز مطالبه گر در فضای مجازیِ این روزهای استان( به ویژه بعد از سفر حجت الاسلام علی اکبری رئیس محترم شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه کشور یا ماجرای انتخاب شهردار محترم و اظهار نظر برخی بزرگان استان در خصوص آن)، در آن نوشته بود «چقدر همه به هم افتاده اند. در چنین شرایطی چه کسی می تواند برای استان تصمیم درستی بگیرد؟» در جواب، برایش نوشتم که اتفاقاً آنچه شما از آن به «همه به هم افتادن» تعبیر می کنید، من آن را بسیار مقدس و اتفاقی بسیار میمون و مبارک می دانم و چون سالهاست آرزوی باز شدن چنین فضایی را در استان داشته ام، به شدت قدردان تولدش هستم. بخش مهمی از همه ی دردها و رنج ها و عقب افتادگی های تاریخی استان ما در حوزه های مختلف، به خاطر عدم وجود همین فضای نقد و خاموش شدن خیلی از صداها در نطفه در سالهای گذشته بود. همه شاهد بودیم که جوانانی از جناح ها، گروهها و سلیقه های مختلف نسبت به مسائلی در استان یا شهرستانها ، نقدها و نظرهایی داشتند، تا صدایی بلند می شد، یا به جرم اصلاح طلبی و حتی ضدیت با انقلاب، ندایشان را خاموش می کردند و یا با رنگ و انگِ ولایی بودن و حزب اللهی بودن و تندرو بودن، به آنها بی اعتنایی می کردند. خراسان جنوبی، سالهاست محتاج باز شدن چنین فضایی است. من در این یک هفته اخیر به صورت مرتب، نقدهایی را که در قالب مطالب مختلف در گروهها و یا پُست ها و استوریها در اینستاگرام منتشر می شد مطالعه و تحلیل می کردم، واقعاً احساس می کنم استان به درجه ای از بلوغ فکری و سیاسی و اجتماعی رسیده که بر خلاف سالهای قبل، هم ضمن حفظ حرمت جایگاهها و افراد، نقدهای تمیز و تفسیرهای متقن و مستند را می پذیرد و هم نسبت به آن واکنش محترمانه و پاسخ مستدل و منطقی نشان می دهد. کارزارهای این چند روز در فضای مجازی، چند ویژگی مهم داشت: محترمانه بود، هتک حرمت از کسی نشد، تقریباً و در اغلب موارد، مدلل و متقن و مستدل بود، در فضایی آرام انجام می شد، چون وابستگان و دلبستگان سیاسی و اداری در آن نقشی نداشتند و اغلب جوانان محورگردانش بودند لذا با جرأت و بدون ترس مطرح می شد، خوش ساخت و دارای چهارچوبی واقعاً نزدیک به مطالبه گری واقعی بود و در عین حال، نه افراد را، بلکه ضمن حفظ شأن افراد، تفکرها و راه و مسیرها را نقد و تحلیل می کرد و حتی گاهی نقد، نقدِ از درون هم بود. ما به عنوان رسانه نویس های سالیان دور و رسانه های ما(از جمله آوای خراسان جنوبی) به عنوان بخشی از مطالبه گران و مطبوعاتِ نقدپرورِ سالهای گذشته و اخیر، خونِ دل های بسیاری برای باز شدن چنین مسیری خوردیم. مدتهاست به مدد حضور جوانانی عزیز و محترم که مهم ترین ویژگی آنها، دلسوزی و دغدغه مندی واقعی برای انقلاب و برای استان است، و به یاری فضای عجیب و سحرانگیز مجازی، راه چند ده ساله، در طی چند ماه در حال طی شدن است. این هم از معجزه های فضای مجازیست که نباید از آن غافل شد. همین گفتگوهای چند روزه، چقدر اثربخش و شفاف کننده مسیر آینده بود. دریچه ی بسیار مهمی از نقد و نظر به سوی باغِ پربار آینده ی استان خراسان جنوبی باز شده است. این پنجره می تواند و می باید چندصباحی دیگر به گلستان مناظره های شفاف و در عین حال محترمانه و مستدل و محکم و تحلیلی هم باز شود تا عطر و بوی واقعی اندیشه های آزاد و مستقل، خود اندیشی و خود تحلیلی ها و خود نقدی های ارزشمند را به درون ساختمان فکری بسیاری از ما که مدعی دلسوزی برای استان هستیم، و تا امروز متأسفانه فقط خود را دیده ایم و هیچ ندیده ایم، به ارمغان بیاورد. به هیچ عنوان نباید از چنین فضای نقادانه ای در استان بهراسیم، به هیچ عنوان نباید جلوی آن را بگیریم، به هیچ عنوان نباید آن را غبارآلود و غیرشفاف جلوه بدهیم، جوانان مبارز در این میدان، خودشان آنقدر ادب محور و ارزش گرا و دلسوز هستند که سره را از ناسره، گفتمان هتاک را از گفتمان دغدغه محور و گفتمان مشکوک را از گفتمان حقیقی و واقعی و راست و درست، تشخصیص دهند. در کنار همه ی تلاش ها برای توسعه استان، اینچنین فضاهایی می تواند به شدت به عنوان کاتالیزورهای مهم پیشبرد اهداف توسعه ای استان در حوزه های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی اقتصادی عمل کند. بیایید با کمی تحمل بیشتر، بگذاریم «همه» حرفهایشان را بزنند، بگذاریم که مردم قضاوت کنند، اجازه بدهیم که صافی و فیلتر حقیقی، کارشناسان و نخبگان و معتمدین استان باشند، بگذاریم که این استان همانند بسیاری از استانهای دیگر، فرصت مطالبه گری ها، نقدها و نظرها و مناظره های صحیح و شفاف و تحلیل محور و مستدل را یکی یکی ازدست ندهد و از آن، طرفه ها و تحفه های گرانسنگ برگیرد.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)
