هرم پور- چند شب پیش شب، گوینده محترم سیمای خاوران در اخبار شبانگاهی و در خصوص تحولات مرز و نزدیک شدن طالبان و برخی تصرفات در گمرک افغانستان اظهار می کند که «مرز در امنیت کامل است، مردم نگران نباشند.» از قضا اگر آقایان محترم در جریان نیستند، باور بفرمایند که مردم استان به ویژه شهرهای نزدیک به مرز اتفاقاً در این یک مقوله، خیلی نگرانند! از وضعیت کرونا و فاجعه پیش روی موج پنجم و وضعیت واکسن ها و کمبود تخم مرغ در استان که بگذریم، دلمان به یک «احساس» امنیت ساده خوش بود که همان «احساس» هم این روزها دچار خدشه شده. «بی خبری»، «شایعه» درست می کند، «احتکار اطلاعات»، مردم را کلافه می کند و ارائه اطلاعات و داده های «قطره چکانی»، گاهی به جای تسهیل مدیریت روانی مردم، روی روان مردم راه می رود و به جامعه «التهاب» تزریق می کند. و گلایه از دوستان عزیز صدا و سیماست که اگر صدای مردمند، چرا اینقدر زود قانع می شوند و اگر مدعی مطالبه گری هستند، چرا این قدر سریع به چهار توضیح مقامات عزیز استان راضی می شوند؛ آنهم در شرایطی که بعضی از مدیران اجرایی عالی استان حاضر به پاسخگویی نیستند! حضور دوباره طالبان، که قطعاً طالب هایی به روز تر، ورزیده تر، شاید جسورتر و پرمدعاتر و کشورگشاتر از سال ۱۳۷۷ باشند، آنهم در آستانه ۱۷ مرداد و زنده شدن دوباره خاطره شهادت های مزارشریف، موجی از سؤال، التهاب، نگرانی و حرف و حدیث های بی جواب را در مردم استان ایجاد کرده است. مردم هیچ استانی مثل مردم استانهای شرقی کشور، به تحولات افغانستان حساس نیستند و تحولات آن کشور، در زندگی روزمره شان اثرگذار نیست. ما هنوز تجربه تلخ بیست و سه سال قبل و قوت گرفتن طالب ها در مرز، تعدی آنها به برخی روستاهای مرزی، جنایاتشان در حق مردم مرز نشین افغان، تعصب و دگم اندیشی های خطرآفرین، و اثرگذاری آنها بر امنیت مرز را از یاد نبرده ایم. ایران ما قویست، و قوی ترین حرف را، بهتر از هر مسؤول اجرایی در استان، قطار تیرهای تیرباری زد که شنبه، امیر ارتش در بازدید از مرز استان و خداقوت به مرزداران ارتش، به دست گرفت و جوشان و خروشان، به نشانه ی قوت و قدرت، به دور دست ها نواخت، اما همگی نگران جنایت های احتمالی طالبان در روستاهای مرزی افغانستان هستیم، همگی نگران بسته شدن بازارچه ها و گمرک و پا گذاشتن سیاست های خونین بر گلوی بی نای اقتصاد استان هستیم، همگی نگران سیل مهاجرت هایی هستیم که شاید دوباره به سمت استان ما و شهرهای مرزی خراسان جنوبی از طرف افغانستان سرازیر شود و همه نگران هشدارهایی هستیم که کارشناسان خبره ای که دلِ میز و صندلی به وزارت خارجه نبسته اند و سالها در افغانستان، با مردمش و با مرام فرقه ها و نحله های مختلف سیاسی و اجتماعیش زیسته اند، درباره ی قرابت های طالب ها و داعش، پیمانهای پشت صحنه آنها با آمریکا، و احتمال دور خوردن روسیه و ایران و چین در این یک مقوله ی مهم و قدرت گرفتن داعش در نزدیکی های ما خبرش را می دهند. مسئولین محترم! مدیران عزیز! دستگاههای متولی! مردم نگرانند. چه شما بخواهید و چه نخواهید، سکوت عجیب شما و ارائه اطلاعات قطره چکانی و متنقاضتان از ماجراهای در حال روی دادن در افغانستان، مردم استان را نگران کرده است. ما هم می دانیم که افغانستان، بزرگ ترین پشت صحنه ی تاریخ است و البته، ماجراهای روی داده در آن هم، خودش دنیایی از پشت صحنه هاست که مردم عزیز و شریف و بزرگوارش، سالهاست در رنج و درد و غم و اندوهش به سر می برند. ما هم می دانیم به عنوان رسانه و مَحرَم مردم، حق دخالت در این مقوله ی ویژه، یعنی رویدادهای افغانستان را نداریم. ما هم می دانیم بر خلاف مدیر محترم صدا و سیما، در جلسات شورای تأمین استان حق حضور نداریم و از بسیاری از مسائل بی اطلاعیم و لذا دیرتر از ایشان توجیه می شویم، ما هم می دانیم به عنوان نماینده افکار عمومی، حق نداریم مطالبه ی به حق مردم را فریاد بزنیم و از نگرانی هایمان در خصوص مرز خالی شده، و احتمال زایش داعشی جدید با خصوصیت جدید و خصلت ها و رویکردهای جدید در مرز خراسان جنوبی با افغانستان، صحبتی به میان بیاوریم. اما این را هم بدانید که ما صدا و سیما نیستیم. ما مستقل، مطالبه گر، دقیق، صدای مردم و دیر راضی شو هستیم. ما مطالبه ی به حق صحبت مسئولین با مردم در باب وقایع اخیر مرز را حق خودمان و مردم می دانیم و چنین رویکردی را برای مردمی که قرار است در زمان خطر، بر خلاف مسئولین عزیز در تهران و شهرهای مرکزی و شمالی و غرب کشور که دور از هر گزندی، خوش و خرمند، در مقابل هر هجمه ای سینه سپر کنند، به شدت ضروری می پنداریم. ما با نگاه کارشناسی، نگران امنیت مرز، نگران اقتصاد مرز، نگران شرایط اجتماعی مرز، و نگران میزان و کیفیت اثرگذاری وقایع اخیر بر سرنوشت استانمان هستیم. لطفاً به ما و مردم نگویید که نگران نباشیم. بگذارید نگران باشیم، اما شما با پاسخگویی های مناسب، نه با شعارهای دلخوش کن، نگرانی هایمان را برطرف کنید. خدا خیرتان بدهد.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)
