بهروزی فر- در یک اتفاق کاملاً تکراری و شاید بتوان گفت حسب عادت خیلی ها به ویژه آنها که در پی هر بهانه و مجالی به دنبال سهم خواهی اند یا آن گروه که وامدارند و مترصد فرصت برای ادای دین!! بعد از جریان انتخابات و تعیین رئیس جمهور، گمانه زنی های زیادی درخصوص معرفی شخصی که به عنوان نماینده عالی دولت، سکاندار استانداری خراسان جنوبی شود، آغاز شد، ماراتونی که از همان اواخر خردادماه برای عرض اندام خیلی ها پایه ریزی شده و همچنان نیز ادامه دارد. طی این مدت در هر محفل و مجلسی و در هر صفحه ای از صفحات فضای مجازی در پیام رسان های مختلف، روزی نیست که گروهی با ریز جزئیات پیشینه فعالیتی و خط و ربط شان با استان، به عنوان گزینه های نهاییِ مدنظر دولتمردان معرفی نشوند (و چه بیشمار مواردی که روح خود فرد هم از این نظر مساعد دولت خبر ندارد) .یکی از رأی اعتمادی می گوید که قطعی است، آن دیگری فهرستی از داشته های گزینه مورد نظرش را رو می کند، آن یکی بهترین های باسابقه را دستچین کرده و آن دیگری افراد پیشنهادی دیگران را مورد مذمت قرار می دهد تا لیست خودش را برتر جلوه دهد. در این میانه هستند انگشت شمار اشخاصی که غرض ورزانه به نقد به دور از انصافِ افرادِ نشسته بر اریکه هم می پردازند تا آنها را از چشم دیگران بیندازند و اثبات کنند تغییر رویه لازم است. این که هدف اصلی از ارائه این لیست و فهرست ها چیست و چه کسانی از پس پرده، این جریانات را راهبری و هدایت می کنند، یک بخش ماجراست و این که این بداخلاقی های رسانه ای به چه دلیل رقم می خورد، آن روی دیگر سکه!! بعضی ها آن قدر این تنور را داغ کرده اند که گزینه خود را نیز در این تنورِ تفته، برشته کرده اند و برخی هم آش شوری پخته اند که خود هم قادر به فرو بردن آن نیستند.ماجرای این روزهای استان، عجیب تداعی کننده یک حکایت از گلستان همیشه بهار سعدی علیه الرحمه است، آن جا که می گوید؛” یاد دارم که در ایام طفولیت متعبد بودمی، شب خیز و مولع زهد و پرهیز، شبی در خدمت پدر رحمه الله علیه نشسته بودم و همه شب دیده بر هم نبسته و مصحف عزیز بر کنار گرفته و طایفه ای گرد ما خفته، پدر را گفتم: از اینان یکی سر بر نمی‌دارد که دوگانه ای بگزارد؛ چنان خواب غفلت برده اند که گویی نخفته اند که مرده اند؛ گفت: جان پدر! تو نیز اگر بخفتی، به از آن که در پوستین خلق افتی! ؛ نبیند مدعی جز خویشتن را / که دارد پرده پندار در پیش / گرت چشم خدا بینی ببخشند / نبینی هیچ کس عاجزتر از خویش” ؛ این که انتظار داشته باشیم مدیرانی سکان مدیریت امورات استان را به دست بگیرند که حاذق و کاربلد باشند، خراسان جنوبی را با همه داشته های ارزشمندش بشناسند و از این ظرفیت ها بهترین استفاده را ببرند، برای برون رفت از مشکلات استان راهکار و برنامه داشته باشند، مردم منطقه را بفهمند و بدانند دیاری که روزی داعیه دار فرهنگ بوده و طلایه دار پرورش پدران علوم مختلف، همچنان سردمدار همدردی و نوعدوستی است. این که توقع داریم مدیران در رأس امور بدانند، این منطقه که صدها سال پیش در بحث آب لوله کشی و فرودگاه و مدرسه و… بر دیگران پیشی گرفته و در شمار بهترین ها بوده، حالا باری به هر جهت!! نیازمند توجه ویژه است و برای برگشت به روزهای اوج، همتی مضاعف می طلبد هم از مدیران بالادستی، هم از سوی مردم، کاملاً به حق و برازنده است، اما نه به هر قیمتی!! چرا که ما میراث دار پدران بااخلاق و فرهنگی هستیم که این باور را در وجودمان نهادینه کرده اند؛ “ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم / جامه کس سیه و دلق خود ارزق نکنیم”
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)
