رجب زاده –

آقایان مسئول این چه وضعی است؟ این چه نبرد نابرابری است که در این شهر نه چندان بزرگ آغاز شده و پایانی ندارد؟ فرمان بهای مسکن همچنان در دست مافیای زر است و این روزها بدجور از خود بیخود شده، کسی هم نیست که مهارش کند. چطور است که مسئولان، راهکارهایی برای تاثیر بر حوزه‌های مختلف و ایجاد تعادل حتی مقطعی در این حوزه ها دارند و مانع سوء استفاده برخی سودجویان می‌شوند اما حوزه مسکن برای صاحبان املاک نه آن ها که یک چهاردیواری برای زندگی دارند، آن دلال ها که با زمین بازی به پول های کلان رسیده اند، چنان امن شده که هر کاری دل شان می‌خواهد انجام می‌دهند مگر اینجا کجاست؟! قیمت مسکن در کلان شهرها در همین روزهای کرونا زده تکان نخورده، اما در این بیرجند، عجیب ، دست هایی که دیگر حتی پشت پرده نیستند، با وقاحت تمام قیمت های غیر معقول بر املاک شان می چسبانند و با همین شیوه متقاضیان خرید مسکن را به هر کجا می‌خواهند می‌برند و پول شان را با خاک سیاه یکی می کنند. در این آب گل آلود این روزها، خوب ماهی شان را می گیرند و یک نفر هم نیست افرادی که بر این موج سوارند را شناسایی کند.
برخی از بنگاه داران یا دلالانی که هر طور می‌خواهند رقم می‌زنند و قیمت‌ها را در این بی قانونی بازار مسکن تا هر کجا می‌خواهند بالا می کشند ، نه پول باد آورده ای داشته اند و نه زحمتی برای رقم های کلانی که حالا در جیب شان تلمبار شده، کشیده اند آنها این بازی را از زمانی که این شهر به عنوان مرکز استان شناخته شده آغاز کرده‌اند و مزه پول چنان به ذائقه شان خوش آمده که رها نمی کنند. به راستی شناسایی اینها اینقدر سخت است؟ آیا متولیان حوزه مسکن بیدارند یا در قرنطینه دائمی، دیواری بین خود و تصمیم‌گیری برای مسکن کشیده اند و قصدی برای اعلام فرمان ایست ندارند ؟
آخر اگر شما نتوانید این بازار را کنترل کنید پس برای چه هستید؟
شروع ساخت ۱۰ هزار واحد مسکونی برای محرومان از آن قدم های بزرگی بود که توانست قیمت را در برخی نقاط استان به تعادل برساند اما در بیرجند، این شهر
بی قانون در بازار مسکن اوضاع همان است که بود. متقاضیان مسکن که سال ها پس انداز کرده و قصد دارند با گرفتن وامی، چهاردیواری کوچکی برای خود در نقطه‌ای از این شهر تهیه کنند حالا با افزایش عجیب و بی حساب و کتاب قیمت‌ها در این یکی دو هفته، ناامیدانه به اوضاع آن سوی نوروز می‌اندیشند، نوروز پارسال برای متقاضیان خرید خانه، خاطره بدی بر جا گذاشت. نوروزی که گویی برای مافیای مسکن فرصتی بس غنیمت است تا آزادانه بهای ملک را به اندازه طمع خود که تمامی ندارد، بالا ببرند و در این فضای آزاد، پول روی پول بگذارند. غافل از اینکه خون خیلی ها را از پیر و جوان در شیشه کرده اند
و می خورند. ترس از روزهای آن سوی نوروز و شوک بزرگی که تکرارش هراس به جان ساکنان بی خانه این شهر می‌اندازد، سخت است. اینکه نمی دانند قیمت مسکن تا کجا قرار است بالا برود، زندگی آن ها را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. صدای قهقهه مافیای مسکن در این شرایط کرونا زده در گوش می پیچد و غم عمیقی بر دل متقاضیان مسکن سنگینی می کند. کاش فریادرسی برسد.