دادرس مقدم – چند روز پیش مطلبی توسط یکی از شهروندان در خصوص خطر شوتی ها و فاجعه های مرگباری که استان را درگیر کرده است به روزنامه ارسال و در ستون « دیدگاه خوانندگان» منتشر شد . رویکرد این ستون انتشار صریح دیدگاه خوانندگان عزیز روزنامه است و معمولا روزنامه مطالب این ستون مردمی را نه تایید و نه رد می کند . یکی از مزایای ستون های حرف مردم در روزنامه ها نیز همین انتقال بی واسطه پیام ها به جامعه مخاطب و صد البته اظهار نظر سایر شهروندان و مسوولین در این خصوص است . نکته جالب پس از انتشار این مطلب ، بازخوردهایی بود که برخی شهروندان برای این موضوع به دفتر روزنامه و یا در قالب کامنت در پست ها ارسال کرده بودند. یک همشهری عزیز عنوان کرده بودند : « خدا از شوتی ها نگذرد که خانواده ها را به خاطر سود خودشان قربانی می کنند . دیگر جاده مشهد – بیرجند فقط مشکل زیرساختی نیست بلکه در این جاده امنیت جانی هم نداریم » و البته شهروند دیگری درپیامی با نقد مسوولین نوشته بود : « به جای گیر دادن به شوتی ها بروید به مسوولین بگوید اقتصاد را درست کنند . سوخت حق این مردم است و حالا که نمی توانند حق مردم را بدهند و نمی توانند کار ایجاد کنند که این جوان ها سرکار آبرومندانه بروند حق ندارد از اینکار گلایه کنند » . عزیز دیگری سوال پرسیده بود که « خداوکیلی خودتان بودید وقتی شکم زن و بچه تان گرسنه بود چه کار می کردید ؟ این بیچاره شوتی ها از سر دلخوشی پشت ماشین نمی نشینند» . مخاطب دیگری گفته بود : « کار شوتی ها از نداری نیست از راحت طلبیه وگرنه این همه صورتشون رو با سیلی سرخ دارند ولی دست به هر کار اشتباهی نمی‌زنند.گیریم از نداری باشه.قرار نیست تاوانش رو من و سایر شهروندان بیرجندی بده» . البته یک شهروند دیگر هم توصیه ای کرده بود که : « بعضی هاکه راننده نیستن وقتی یک سوخت کش رومیبینن وایسن تاردشه یاجاده روبازکنه براش وقتی نیروانتظامی دنبالشه بخاطرجریمه های سنگین ونداشتن مجبوره فرارکنه که نگیرنش واگرنه کسی از خوشی نمیادتوجاده یک بمب اتم روپشتش ببنده ببره تامقصدی که ایا برسه یانرسه وسط راه منفجربشه واگرنه هیچکس دلش نمیاد که جون کسی روبه خطربندازه اگه بهشون گیرندن ودنبال سوخت کشا نیوفتن هیچ وقت این اتفاق های ناهنجارپیش نمیاد» . همشهری دیگری هم گفته است « وقتی یک شب سوخت بردن برای یک سوخت کش 30 میلیون تومان سود دارد باید هم جان بقیه براش بی ارزش باشه و هر کاری دلش بخواد بکنه » . یک شهروند روستایی هم پیام داده بود که « الان در شهر پیگیر وصل آنتن موبایل و کابل های قطع شدن تلفن منطقه مان هستیم برادران شوتی برای پنهان شدن در روستاهای میانه راه و فرار از دست پلیس و برای اینکه کسی از روستا به نیروی انتظامی خبر ندهد دکل های مخابراتی و سیم های تلفن را داغون می کنند کسی به داد ما روستایی ها برسد» . قطعا کسی از ما در مقام قضاوت هیچ شهروندی نیست اما واقعیت این است که هر کدام از ما از منظر نگاه و دیدگاه خودمان به مسائل نگاه می کنیم . ورودی به موضوع قاچاق و آسیب های آن برای جامعه نداریم اما در یک محیط اجتماعی که همه در کنار هم زندگی می کنیم رعایت یکسری قواعد لازم و ضروری است . بدون شک وضعیت اقتصاد و معیشت مردم با توجه به تورم و پایین بودن سطح درآمدها یک حقیقت انکار ناپذیر است اما آیا به واسطه حل مشکل معیشتی خودمان ، اجازه تهدید امنیت سایرین را داریم ؟ ما در رسانه بارها و بارها در خصوص مشکلات اقتصادی قلم زده ایم همانطور که عده ای از نبود کار گلایه می کنند بسیاری از کارفرمایان هم از نبود نیروی کار مناسب گلایه دارند و این حلقه اتصال بین کارجو و کارفرما گاها به دلیل ضعف های آموزشی برای جوانان و بعضا چالش های فرهنگی اعم از راحت طلبی و بلند پروازی ها علیرغم نیاز بازار کار و همچنین وجود خیل بیکاران از رابطه خوبی برخوردار نیست . هر چند به قول یک همشهری «اشتغال نمی توانند دلیل کافی برای بازی با جان خود و سایر مردم باشد ». مردم معتقدند که کسانی که اقدام به قاچاق سوخت می کنند خودشان را بگذارند جای خانواده ای که بدون هیچ گناهی در جاده و با سرعت مطمئنه در حال حرکت است و ناگهان با خودروی گریزان یک شوتی که قانون گریزی کرده برخورد و عزیزانش را در کسری از ثانیه از دست می دهد . آیا برای یک جامعه داغدار از جان عزیزانشان چالش اقتصادی یک جوان می تواند توجیه مناسبی باشد ؟ قطعا مسوولین باید نگاه همه جانبه به این موضوع داشته باشند . ایجاد اشتغال پایدار و ارتقا سطح معیشتی جامعه قطعا یک الزام است همانطور که تامین امنیت جانی شهروندان در جاده های استان هم ضرورت انکار ناپذیر دیگری است . رعایت قوانین و پیگیری مطالبات شغلی و معیشتی از مجراهای آن به جای به خطر انداخت جان خود و سایرین یک مسیر منطقی است اما در این بین مسوولین هم باید توجه بیشتری به آن داشته باشد . موضوع به اصطلاح کولبری و یا مجوزهای واردات خرد برای کالاها در گذرگاه های مرزی استان شاید بتواند بخشی از این آسیب جدی را حل کند اما بدون شک دلسوزی برای به خطر انداختن جان سایرین هم نمی تواند یک رویه مناسب و دفاع خوب از این پدیده نامیمون گردد . شما هم پیشنهادات خود را برای حل همزمان مشکل بخشی از جامعه که به هر دلیلی به قاچاق سوخت روی اورده اند و همچنین تامین امنیت جانی مردم که در خطر حوادث ناشی از شوتی سواری هستند را برایمان ارسال فرمائید .
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق 09155665782 اعلام یا ارسال بفرمایید)