بهروزی فر – یکی دو سال قبل، همان روزهایی که هنوز تسهیلات نجومی پرداخت شده به کارمندان برخی بانک ها، رسانه ای نشده و در سکوت مطلق در حال انجام بود و البته پرداخت تسهیلات قرض الحسنه، اشتغال، تبصره ۱۸، ازدواج، فرزندآوری و… در استانی مثل خراسان جنوبی از اولویت بانک ها خارج شده و با تأخیر فراوان انجام می شد، جلسه شورای هماهنگی بانک های استان برای بررسی علل این تأخیرها برگزار شد، در آن جلسه، ضمن ارائه گزارشی از عملکرد بانک ها درخصوص پرداخت تسهیلات تکلیفی، از بانک هایی نام برده شد که از این آزمون سربلند بیرون آمده بودند و نکته جالب توجه، تعداد اندک آنها بود!! و مابقی -بخوانید بیش از ۷۰ درصد بانک ها که اغلب خصوصی هم بودند – در شمار آن دسته ای قرار گرفتند که با وجود در اختیار داشتن منابع لازم، از پاسخگویی به مردم سرباز زده و در تکلیف شان کوتاهی می کردند، جمله آقای قناعت استاندار به مدیران حاضر در جلسه این بود؛” بانکی که ترازش منفی نباشد، از نظر من بانک نیست، شما باید بیش از موجودی مالی تان، به مردم پرداخت داشته باشید، بگذارید آن بالا بفهمند شرایط ما خاص است و باید منابع بیشتری در اختیار بانک های خراسان جنوبی قرار دهند”. مشابه همین عبارت ها را چند سال پیش در یک جلسه شورای برنامه ریزی استان هم داشتیم، دستورکار جلسه، بررسی پروژه های زیرساختی و عمرانی به منظور تخصیص اعتبار برای تسریع در روند اجرای آنها بود، در آن جلسه از مدیران راه و شهرسازی، گاز و آب و فاضلاب و تقدیر شد، چرا؟! دلیلش این بود که در این چند مجموعه، بیش از منابع اختصاص یافته به پروژه ها، کار پیش رفته بود و روند اجرای طرح های گازرسانی به مناطق شهری و روستایی و توسعه آب و فاضلاب و دوبانده سازی محورها و ایجاد راه های دسترسی پیشرفت خوبی داشت و این دستگاه ها در اصطلاح، منفی کار کرده بودند، یعنی از آبرو و اعتبار خود پیش پیمانکاران مایه گذاشته و از آنها خواسته بودند بدون اینکه اعتباری دریافت کنند، کار را ادامه دهند، نتیجه این تعامل، افزایش بدهی های دولت در استان بود و البته افزایش قابل توجه مطالبات پیمانکاران!! که اگر چه دیر پرداخت شد اما سوخت نشد!! این نوع برخورد با کارها تنها مدیر جسور می طلبد، کسانی که جسارت به خرج دهند و در تار و پود این همه قوانین مبهم و گاه فسادزا، تنها به خدمت صادقانه بیندیشند، کسانی که از به دل کار زدن نترسند و انجام امورات را به حساب بانکی وزین گره نزنند، همان ها که اتوی کت و شلوارشان را اگر چه مهم در حفظ دیسیپلین اداری می‌دانند اما نگران خاکی شدنش نیستند، موضوع بسیار مهمی که متأسفانه در کمتر مدیری سراغ داریم و در معدود دستگاهی، نشانه هایی از آن را می یابیم. کار کردن در حاشیه امن، به اندازه منابع و اعتبارات در اختیار، با تکیه به مثل معروف “سری که درد نمی کند، دستمال نمی بندند” بدون نگرانی از اینکه فردا روزی باید پاسخگوی ناظران و پرسشگران دیوان محاسبات و سازمان بازرسی و قوه قضائیه و… باشند، رویه و روال کارکرد اغلب مدیران ما شده و شمار کثیری از این عزیزان را به مدیران پشت میزنشین و به عبارتی بخشنامه ای تبدیل کرده و از آن جایی که حساب ریالی دولت ها با هزینه‌های گزاف مترتب بر آنها، مصداق عینی” هر سال دریغ از پارسال” است، لذا خراسان جنوبی همچنان” اندر خم یک کوچه” مانده و مسیر پیشرفتش طولانی تر از بقیه استان ها شده است. انتصاب و بکارگیری مدیرانی که دلی دریایی داشته باشند و در انجام کارها برای رضای خدا و رفع گره از مشکلات مردم، دست و دل شان کمتر بلرزد، بدون تردید اصلی ترین توقع و انتظار ما از استاندار جدید خراسان جنوبی است و صدالبته کمترین چشمداشت از دستگاه های نظارتی که در ارزیابی های خود از عملکرد مدیران، حساب کارهای واقعی و دلسوزانه برای مردم را از تخلفات جدا کنند و با قدری اغماض و فرصت ارائه اسناد موجه، ترمز توسعه استان را بیش از این نکشند. (لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۱۵۷۲۴۸۲۸۹ اعلام یا ارسال بفرمایید)
دادرس مقدم – پیرمرد بشرویه ایی با بخشش فیش حج خود به جبهه مقاومت از
