یکی از مهم ترین معضلاتی که در این استان وجود دارد، عدم جسارت و تصمیم گیری سخت برای یک کار جدید است که گریبانگیر استان ما شده است. شاید یکی از دلایل این موضوع هم انتخاب نیروهای محافظه کار برای سکانداری ادارات است که وقتی فضا برای یک تصمیم سخت و جهادی و انقلابی میرسه، نگران ترکش هایی است که سمتش روانه خواهد شد. چند روز پیش که بایکی از مدیران صحبت میکردم در بیانش متوجه شدم که حل مشکل را می دانست که باید چه تصمیم سختی بگیرد اما نگران بود این تصمیم باعث انتقادات و در نهایت از دست دادن صندلی مدیریتی بشه. هرچند صراحتا این نکته را نگفت اما کاملا مشخص بود که ترس و لرز از برخی ها به خاطر واکنش های آنها داره. خب شما با این تفکر انتظار پیشرفت و توسعه دارید؟ استان ما الان باید به دنبال مدیرانی باشد که ظرفیت لازم برای ایجاد یک تحول اداری داشته باشد که اثراتش در استان مشخص شود وگرنه ضمن عذرخواهی باید بگویم که اداره روزمرگی ها نیاز به هیچ کس ندارد و بدون مدیر و رئیس کارها پیش می رود. ما الان استانداری داریم که در همه جلسات مدیران را دعوت به جسارت و پیگیری مشکلات مردم می کند و باید از این فرصت استفاده کنیم که جلوی برخی از افرادی که کارشان فقط فقط غر زدن و نق زدن هست بگیریم و مدیران ما نیز شجاعت بیشتری را خرج بدهند. وقتی راس هرم استان اینجوری به فکر پیشرفت و پیگیری کارهاست دیگر جایز نیست که مدیران میانی به خاطر چند نفر و صرفا چند انتقاد از تحول دوری کنند و کارها را به طور روزمره انجام بدهند. حیف است که چنین فرصتی برای استان پیش آمده را به همین سادگی و به راحتی آب خوردن از دست بدهیم.