هرم پور

 یک  مؤسسه نظرسنجی معتبر داخلی، سبد غذایی خانوارهای ایرانی را در فاصله زمانی خرداد سال گذشته تا مرداد ماه امسال مورد بررسی قرار داده است. نتایج، جالب و در عین حال، تأسف برانگیزند. نتایج  جالبند، چون کاملاً منطبق بر شرایط بد اقتصادی کشور هستند و نتایج، تأسف برانگیزند چون هم از دردهای جامعه حکایت می کنند و هم از ناگواری های فردا. مصرف ماست 10    درصد، مصرف شیر حدود 15 درصد، مصرف ماهی بیش از 8 درصد، مصرف برنج 9 درصد، مصرف گوشت قرمز 3 و نیم درصد، و مصرف مرغ حدود 13 درصد نسبت به سال قبل در خانوارهای ایرانی کاهش یافته است! دلیل، فقر و کاهش درآمدهاست. تصور کنید این کاهش مصرف در سالهای بعد هم ادامه پیدا کند. یعنی بعد از حدود 5 سال، مصرف غذایی ما در این اقلام به نصف آنچه امروز مصرف می کنیم برسد. چه اتفاقی خواهد افتاد؟ سوء تغذیه، کاهش سطح ایمنی، روح و روان پریشان، افزایش انواع بیماری ها، بالا رفتن سرانه هزینه های بهداشتی، و کلا جامعه ای با پنجاه درصد آمادگی و قدرت و قوت امروز تنها عایدی ما خواهد بود. بارها گفته ام و همینجا نوشته ام که با شکم خالی و سفره بی رونق مردم نمی توان شوخی کرد. تا امروز که سر مردم به بورس گرم بود و سودهای به ظاهر خوبش، دغدغه ها کمتر نمود می یافت. اما این روزها که بورس هم به مدد بی تدبیری برخی مسؤولین در فراز و نشیب های تعجب آورش، زیان می دهد، هر چقدر هم عزیزان، وعده روزهای خوب بدهند، مردم همه را کنار می گذارند و باز دوباره بر می گردند به سفره های خالی و حقوق ها و دستمزدها و درآمدهای به کلی زیر خط فقرشان. بی درد بودن یا با درد بودن مخصوص کف جامعه نیست. بی دردی و طبقه طبقه شدن و تقسیم زمین زندگی ها توسط گسل «ثروت» و «تبعیض» به «دارا» و «ندار»، در مسؤولین، نخبگان و مدیران اجرایی هم هست. مدیران هم در پشت صندلی های شهر مدیریتشان، به نوعی شمال شهری و جنوب شهری می شوند! وزیر، مدیر، نماینده، مسؤول، یا مدیرکل یا حتی خطیب ماه محرمی که درد سفره های خالی مردم را نمی فهمد، همان شمالِ شهریِ اعیان نشینِ سوپر دولوکسِ بی دردیست که ما همگی تاوانِ خوردن و بردن هایش به حد ترکیدن و پس ندادن های دردآورش را می دهیم. وزیر ، مدیر، نماینده یا مسؤول  یا مدیرکل یا حتی خطیب محرمی که درد نداری و سفره بی نانی را می فهمد، همان جنوب شهری محترمیست که ما خاک پایش هم هستیم. ما را به هر چه متهم کنند، تکلیف به نوشتن داریم. از سوء مدیریت در پرداخت بیمه های بیکاری تا هزاران سردرگمی در ثبت نام های تسهیلات کرونایی، از گران شدن مایحتاج مردم تا پیدا نشدن خانه و چند برابر شدن اجاره ها و پول پیش هایش، از لک زدن دل خیلی از مردم برای یک مسافرت ساده تا چند برابر شدن هزینه های درمان. ببخشید؛ ولی ما در کلاس درس مرام و معرفت مردم،  یاد نگرفته ایم مثل بعضی از مدیران، چاک دهانمان را به روی بدبختیها و مشکلات مردم ببندیم.حلالمان کنید.ولی شما را به خدا به فکر چاره مشکلات مردم باشید. ماه محرم، ماه «اباعبدا...» علیه السلام است. حضرت ثارا...، خونش را در راه به زیرکشیدن ظلم و ستم تقدیم کرد، شما بعضی از مدیران محترم، مسؤولین عزیز، اثرگذاران گرامی در زندگی های مردم، شما بعضی از خطبا و مداحان گرامی، شما بعضی از تصمیم سازان و تصمیم گیران معزز، پا جای پای امام شهیدتان بگذارید و در تصمیم ها، برنامه ریزی ها و سخنرانی ها، به فکر رفع بعضی تبعیض ها ، و به فکر مردم هم باشید.   

(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره 09304943831 ارسال بفرمایید)