هرم پور- این یکی دو روزه و بعد از نوشتن سرمقاله ای در باب ضرورت لغو طرح ادغام دانشگاه صنعتی بیرجند و شاید بارها و بارها قبل از آن در رابطه با مسئل مختلف دیگر استان، یکی از مسائلی که هم استانی های عزیزم بارها آن را به من یادآوری می کنند و اخیراً به عنوان نظر، ذیل سرمقاله هایم می نویسند و یا برایم پیامک می فرستند، این است که اولاً آیا اگر چنین اتفاقی برای سایر شهرستانهای استان هم می افتاد، شما اینقدر دغدغه داشتید و پیگیری می کردید؟ و دوم اینکه چرا همه ی ظرفیتها را روی بیرجند گذاشته اید و از سایر شهرها غفلت می کنید؟ در پاسخ سؤال اول نه تنها می گویم بله، بلکه با قسم به تعهدی که در این سالها زیر سایه قلم قاصر و قدم های ناتوانم در نوشتن برداشته ام، تأکید می کنم که برای منِ نوعی، همه ی شهرها و شهرستانهای خراسان جنوبی، هیچ فرقی نمی کنند. من شرافت شخصیتی خودم را از فکرم و همین قلم قاصرم گرفته ام و برای پاسداشت این شرافت، می دانم که باید در خدمت تعهد اخلاقی خودم باشم نه در خدمت تعهد مدیریتی فلان مدیر یا تعهد مالی فلان روزنامه یا تعهد اجتماعی فلان استاندار یا تعهد سیاسی فلان حزب سیاسی. اما در پاسخ به سؤال دوم ذکر چند نکته را ضروری می دانم. اول آنکه روزنامه آوا، چه آن زمان که به دلیل عدم تأسیس استان، آوای بیرجند بود و چه آن زمان که بلافاصله بعد از تأسیس استان، به آوای خراسان جنوبی تغییر نام داد، می داند که بار تعهدش، به اندازه ی همه ی مردم و شهرهای استان سنگین است، نه اینکه برای شهری خاص، سنگین تر و برای شهری دیگر، سبک تر. در تمام این سالها، به قدر وسع و ظرفیتش، کوشیده است به همه ی شهرهای استان بپردازد و حتی روستایی را در شهرهای استان، از یاد نبرد. نکته دوم اینکه درست است که مرکز استان، بیرجند است و عمده ی مسائل حول شهری به نام بیرجند می چرخد، اما خدا می داند و بس که برای ما، قاینی های عزیز، طبسی های مهربان، فردوسی های فرهیخته، سرایانی های با محبت، بشرویه ای های عالم و زاهد، خوسفی های خوش ذوق، درمیانی های با مودت و میهمان نواز، سربیشه ای های خونگرم و پرتلاش، نهبندانی های صبور و مرزدار و با استعداد، و زیرکوهی های گرانقدر و کوشا، یکی هستند و شاید در بسیاری از موارد که حرف از حق و عدالت و سهم گیری از ظرفیت های استان می شود، بنا به رسالت مطبوعاتی، و بنا به وظیفه ای که در قبال ایجاد وحدت و انسجام در استان داریم، موارد متعددی را به مدیران و مسؤولین گوشزد کرده ایم و حق را از نظر دور نداریم که واقعاً قاطبه ی مدیران استان هم چنین دیدگاهی داشته و دارند، مگر بعضی محدود از مدیران ناآگاه که به دنبال گسست های منطقه ای بودند و شاید اندکی افراد نالایق و بهانه جود که به دنبال ایجاد گسل های افتراقی بین شهرها و شهرستانها افتاده اند تا از مجرای آن، برای خود آب و نان و نامی دست و پا کنند. سوم آنکه ما عقیده داریم خراسان جنوبی را نه بیرجند، بلکه همه ی شهرها و شهرستانهایش باید بسازند، و تا دست وحدت و همت همه کنار هم نباشد، هیچ قدمی برای توسعه استان ثمربخش نخواهد بود و هیچ اقدامی اثرگذار نخواهد شد. چهارم اینکه اگر در نوشته ها و سرمقاله ها، مدام و یا بیشتر نامی از بیرجند می آید، به همان دلیل است که ذکر شد و نه جز آن، و تأکید و نگاه ما، به عنوان یک رسانه ی استانی و کاملاً مستقل، نگاهی استانی است. ما معتقدیم که خراسان جنوبی را باید همه ی شهرهایش بسازند، و بار توسعه را باید همه مردم به دوش بکشند. این نه تنها یک عقیده، بلکه یک راهبرد است که سرنوشت ما را به خودش پیوست کرده است.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود را درباره این سرمقاله به شماره ۰۹۳۰۴۹۴۳۸۳۱ ارسال بفرمایید)
