بهروزی فر – دانشگاه ها به عنوان یکی از ارزشمندترین پتانسیل‌ها و ظرفیت های هر منطقه، از مهمترین نهادهایی هستند که جامعه را به سمت پیشرفت و توسعه همه جانبه هدایت می کنند، دانشگاه ها به لحاظ دارا بودن دانش و فن، در سطح جهان از اعتبار زیادی برخوردارند، و از آن جایی که از عوامل عمده دگرگونی های اجتماعی محسوب می‌شوند، با تکیه بر صلاحیت های فنی، علمی، فرهنگی و سیاسی، جوانان را با تغییرات و دگرگونی‌های مداوم جهان آشنا می کنند و در حقیقت در پرورش نیروی انسانی متخصص و کار بلد نقشی مؤثر دارند. در اغلب کشورهای پیشرفته و در حال توسعه، حل مسائل و مشکلات و نیز رفع نیازمندی های جوامع به توان دانشگاه ها و دانشگاهیان سپرده شده است. از طرفی دانشجویان به عنوان مهمترین سرمایه های جامعه و یک محیط دانشگاهی، نقشی مؤثر در تحولات اجتماعی و رونق یک منطقه دارند. با فعال شدن هر دانشگاه و رشته تحصیلی، زمینه برای حضور دانشجویانی از اقصی نقاط کشور و حتی منطقه در یک شهر فراهم می شود. دانشجویان اگر چه در بازه زمانی دوران تحصیل، شهروند محسوب می شوند اما به جهت آورده های اقتصادی که به همراه دارند و رفع نیازهاشان در تأمین مسکن، خرید مایحتاج، تهیه سوغات در هر دوره بازگشت به زادگاه خود و… در حکم گردشگر ایفای وظیفه می کنند، لذا هر شهر دانشگاهی به واسطه حضور مهمانانی تقریباً دائمی، ناچار است در راستای نیاز به پاسخ های آنها، در تحول و به روز شدن شتاب بگیرد. خراسان جنوبی و به طور ویژه بیرجند به عنوان یکی از شهرهای دانشگاهی کشور، مصداق بارزی برای این تعریف است، مرور گذشته تاکنون این شهر، حکایت از نقش دانشگاه بیرجند و دیگر مراکز آموزش عالی که بعدها به فهرست دانشگاه های استان اضافه شدند، در تحولات شهری دارد، بدون تردید بخش عمده ای از توسعه ناوگان حمل و نقل، افزایش خوابگاه‌های خودگردان، رشد اجاره بهای منازل به نفع مالکان، توسعه فضای سبز شهری، تحولات چشمگیر در چیدمان و ساعت کاری مغازه ها و…، خوب یا بد! با حضور دانشجویان به عنوان شهروندانی تقریباً دائمی گره خورده و متأثر از وجود این میهمانان است. بی شک همین تغییر و تحولات و پیشرفت رو به جلو است که سبب شده جوامع به دنبال ایجاد و توسعه فضاهای دانشگاهی باشند و گاه حتی بدون‌ لحاظ چشم اندازها و آینده ای که خیلی زود از راه می رسد، نسبت به احداث و راه اندازی یک یا چند واحد دانشگاهی در یک منطقه اقدام نمایند- چیزی که در برخی مناطق کشور شاهدیم- حال با این تفاسیر، در اقدامی کاملاً حیرت انگیز از مدیر یکی از دانشگاه های استان می شنویم که طی مکاتبه ای با مرکز، این درخواست را ارائه می دهد که ورودی دانشجویانش را در کنکور پیش رو، مسدود کنند. این اتفاق که چندی قبل رقم خورده در جلسه روز شنبه شورای شهر بیرجند علنی شده است، اینکه با وجود نیاز شدید استان و کمبودی که در شمار معلمان در مناطق مختلف داریم و حتی با گذشت چند ماه از شروع سال تحصیلی، برخی کلاس های ما با مشکل نبود معلم ثابت مواجهند، رئیس دانشگاه فرهنگیان که مدت هاست به جهت پاره ای اقدامات، در صدر اخبار رسانه ها و مورد انتقاد برخی حوزه ها قرار گرفته، زیرساخت ها را بهانه کرده و چشم بر همه نیازها بسته است. با این امید که دانشگاه فرهنگیان استان درخصوص اتخاذ چنین تصمیم تلخی برای افکار عمومی پاسخی قانع کننده داشته باشد، ذکر این نکته لازم است که به جهت رفع نیاز دانشگاه فرهنگیان خراسان جنوبی که سال هاست با ضیق فضای آموزشی مواجه می باشد، عملیات اجرایی یک ساختمان( با ٧ هزار متر مربع زیربنا) که زمین آن( به مساحت ١٠ هکتار) با پیگیری های استاندار وقت از محل زمین های در اختیار بنیاد مستضعفان تأمین شد، در دهم مهرماه در خیابان ملاصدرای بیرجند کلنگ زنی شد. آنچه در ادامه می خوانید، مواردی است که در خبر مربوط به مراسم کلنگ زنی این ساختمان منتشر شد: “بعد از گذشت ۸۳ سال از سابقه آموزش معلم در استان، این نخستین بار است که دانشگاه فرهنگیان صاحب ساختمان مستقل می‌شود/ در فاز اول این پروژه، پردیس دختران امام سجاد (ع) در قالب دو ساختمان آموزشی و خوابگاهی احداث می شود/ بر اساس برنامه ریزی‌ ها، در صورت تأمین اعتبار لازم، فاز اول پروژه تا هفته دولت ۱۴۰۰ به بهره‌برداری می‌رسد و در فاز دوم فضاهای لازم برای سلف سرویس، کتابخانه و سالن های ورزشی ایجاد می‌شود/ مهمترین ویژگی این پروژه این است که اعتبارات مورد نیاز آن از محل اعتبارات ملی تأمین می‌شود و هر ساله اعتبارات مورد نیاز آن در بودجه سالانه لحاظ می شود/ ساختمان دانشگاه فرهنگیان، فضای تحصیلی مناسبی را با رعایت استانداردهای آموزشی لازم، برای دو هزار دانشجوی دختر فراهم می‌کند”. و حالا با گذشت ۲۷ ماه از آن تاریخ، متولیان امر به جای اینکه نسبت به تأمین اعتبار لازم از منابع ملی همت گمارند تا هم فضای آموزشی مناسب برای پذیرش دانشجویان را فراهم کنند، هم دغدغه خاطر والدین را کم نمایند، و هم دست شان پیش دیگر دستگاه ها دراز نباشد، صورت مسئله را پاک کرده اند تا باری از دوش خود بردارند، کاری که اصلی ترین تکلیف حوزه مدیریتی است و اغماض در آن جفای به مردم منطقه و قطعاً عقبگرد استان فرهنگی خراسان جنوبی است که سال ها مهمترین محصول صادراتی اش معلم بوده است.
(لطفاً نظرات و پیشنهادات خود درباره این سرمقاله را از طریق ۰۹۹۲۲۱۳۴۲۸۷ اعلام یا ارسال بفرمایید)